Διάλογος για τις πατέντες των φαρμάκων ενόψει νέου ευρωπαϊκού κανονισμού

Υπέρ  της προστασίας της πατέντας στα φάρμακα, αναγνωρίζοντας την αξία της καινοτομίας, έχουν ταχθεί η Ελλάδα και μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες όπως Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία, Δανία κ.λπ.

Αυτό επισημάνθηκε από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) Ολύμπιο Παπαδημητρίου και τον γενικό διευθυντή του ΣΦΕΕ και μέλος του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας EFPIA Μιχάλη Χειμώνα, με αφορμή την δημοσιοποίηση της νέας πρότασης για αναμόρφωση της φαρμακευτικής νομοθεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που προβλέπει τον περιορισμό της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας στα φάρμακα κατά δύο χρόνια, στα 8 συνολικά.

Ειδικά για τη χώρα μας, οι κ.κ. Παπαδημητρίου και Χειμώνας εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή η προτεινόμενη νομοθεσία στη χώρα μας και ιδιαίτερα στο χώρο της πρόσβασης σε νέα φάρμακα και στις επενδύσεις σε Κλινικές Μελέτες, καθώς γίνεται υπερπροσπάθεια να τις προσελκύσουμε.

Οι ίδιοι τόνισαν ότι «τους επόμενους μήνες, δεσμευόμαστε να συνεργαστούμε με μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου, τις Εθνικές Αρχές και όλους τους άλλους εμπλεκομένους φορείς, ώστε να διασφαλίσουμε ότι το πακέτο της αναθεωρημένης φαρμακευτικής πολιτικής και το πακέτο επί των πατεντών θα καλύπτουν τις ανάγκες των ασθενών, τα Εθνικά συστήματα υγείας, τα κράτη – μέλη και τον τομέα επιστημών ζωής της Ευρώπης.

Αν δεν γίνουν αλλαγές, η «κληρονομιά» αυτής της Επιτροπής, θα είναι μια Ευρώπη απλή καταναλώτρια της ιατρικής καινοτομίας άλλων περιφερειών του πλανήτη και Ευρωπαίοι καταναλωτές που θα περιμένουν περισσότερο από ποτέ για τις τελευταίες εξελίξεις στην φροντίδα υγείας».

Η EFPIA

Από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας EFPIA, η δημοσιοποίηση της πρότασης της Κομισιόν για τη νέα φαρμακευτική νομοθεσία, αποτελεί σημαντικό ορόσημο, καθώς η Ε.Ε., τα κράτη -μέλη και η φαρμακοβιομηχανία αγωνίζονται να βελτιώσουν την πρόσβαση σε φάρμακα και εμβόλια και να τονώσουν την επιστήμη και την καινοτομία στην Ευρώπη.

Ο Πρόεδρος της EFPIA Hubertus von Baumbach αναγνωρίζοντας τα θετικά σημεία της μεταρρύθμισης δήλωσε πως «καλωσορίζουμε κινήσεις προς ένα Ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο ανθεκτικό στον χρόνο και ενθαρρύνουμε την έρευνα για νέες θεραπείες αντιμετώπισης της μικροβιακής αντοχής»

Όμως πρόσθεσε πως «Αν και η αναθεωρημένη νομοθεσία είχε στόχο να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης, ο «καθαρός» αντίκτυπος των πολιτικών που δρομολογούνται με αυτές τις προτάσεις, στην τρέχουσα μορφή τους, θέτει σε κίνδυνο την Ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα: συνολικά, αποδυναμώνει την ελκυστικότητα της Ευρώπης ως προορισμό επενδύσεων στην καινοτομία και παρεμποδίζει την Ευρωπαϊκή επιστήμη, Έρευνα και Ανάπτυξη.

Προκειμένου να υλοποιηθεί πραγματικά η φιλοδοξία της ΕΕ για μια καινοτόμο φαρμακοβιομηχανία που επικεντρώνεται στον ασθενή, είναι ζωτικής σημασίας να προηγηθεί ένας ολοκληρωμένος και πλήρης έλεγχος των επιπτώσεων που θα έχει η υπό αναθεώρηση φαρμακευτική πολιτική επί της ανταγωνιστικότητας».

Νάρκη στην έρευνα και ανάπτυξη

Η Γενική Διευθύντρια της EFPIA Nathalie Moll υπογράμμισε πως «από τη σύστασή της, η EFPIA, οι εταιρείες και οι ενώσεις-μέλη της, υποστήριξαν τους στόχους της Φαρμακευτικής Στρατηγικής της ΕΕ.

Η εξασφάλιση γρήγορης και πιο ισότιμης πρόσβασης στα φάρμακα, η αποφυγή και μείωση των ελλείψεων, καθώς και η διασφάλιση ότι η Ευρώπη θα μπορέσει να γίνει παγκόσμιος ηγέτης στην ιατρική καινοτομία είναι κοινοί μας στόχοι.

Δυστυχώς, οι σημερινές προτάσεις καταφέρνουν να ναρκοθετήσουν την Έρευνα και Ανάπτυξη στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν το θέμα της πρόσβασης των ασθενών στα φάρμακα.

Η προσέγγιση που υιοθετείται στο προσχέδιο του νομοθετήματος, που ποινικοποιεί την καινοτομία αν ένα φάρμακο δεν είναι διαθέσιμο σε όλα τα Κράτη Μέλη μέσα σε δύο χρόνια από την κυκλοφορία του, είναι θεμελιωδώς λανθασμένη και συνιστά έναν ανέφικτο στόχο για τις εταιρείες.

Η συντριπτική πλειοψηφία των καθυστερήσεων στην πρόσβαση σε νέα φάρμακα εμφανίζεται, ως γνωστόν, μετά την υποβολή των αιτημάτων για τιμολόγηση και αποζημίωση από τις εταιρείες, οι οποίες περιμένουν κάποια απόφαση, προκειμένου η νέα θεραπεία να είναι διαθέσιμη στους ασθενείς.

Η διόρθωση της τεράστιας διαφοράς πρόσβασης σε νέα φάρμακα ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ απαιτεί από όλους τους εταίρους να καθίσουν κατεπειγόντως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά ζητήματα αντί να προωθούν μια νομοθεσία που δεν θα έχει αποτέλεσμα σε επίπεδο ΕΕ και είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία».