Ποιος θα το πίστευε, αλλά η ρωσική διπλωματία κάνει καλή δουλειά. Γιατί πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου του 2022 μέχρι σήμερα, οι χώρες που στέκονται απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τα σχέδια του στη χώρα αυτή της Ευρώπης έχουν μειωθεί σημαντικά.

Όπως εξηγεί ο Economist τον περασμένο Οκτώβριο, όταν τέθηκε στον ΟΗΕ το ζήτημα της ρωσικής προσάρτησης τεσσάρων ουκρανικών επαρχιών, του Ντονέτσκ, του Λουγκάνσκ, της Χερσώνας και της Ζαπορίζια μόνο πέντε χώρες καταψήφισαν την καταδίκη της Μόσχας: η ίδια η Ρωσία, φυσικά η Λευκορωσία και η Βόρεια Κορέα, η Συρία και η Νικαράγουα.

Το δίχως άλλο ακόμη και οι πέτρες γνωρίζουν ότι τα τέσσερα αυτά καθεστώτα είναι πράγματι οι πιο σύμμαχοι του Βλαντιμίρ Πούτιν, με το Μινσκ, την Πιονγιάνγκ, αλλά και την Τεχεράνη να παρέχουν εκτός από διπλωματική και στρατιωτική βοήθεια στη Ρωσία.

Δυναμική υποστήριξη

Σε πρώτη ανάγνωση αν καταπιαστεί κάποιος με τις χώρες που στήριξαν τη Μόσχα μοιάζουν πολλές. Αν ρίξει επίσης μια ματιά στα σχετικά γραφήματα θα διαπιστώσει ότι ένα χρόνο μετά την εισβολή έχει περιοριστεί ο αριθμός των χωρών που καταδικάζουν ανοιχτά τη ρωσική επιθετικότητα.

Μελέτη του ερευνητικού τμήματος EUI του βρετανικού περιοδικού, που βγάζει τις ετήσιες εκθέσεις και τις προβλέψεις για την επόμενη χρονιά, κάνει λόγο για μείωση από 132 σε 122 χώρες σε όλο τον κόσμο μέσα σε 12 μήνες.

Κίνα και Ινδία, ωστόσο που είναι οι δύο σημαντικότερες δυνάμεις που θα ήθελε η Ρωσία στο πλευρό της, επιμένουν στην ουδετερότητα απέχοντας στις κρίσιμες σχετικές ψηφοφορίες στον ΟΗΕ.

Ο Σι Τζινπίνγκ εξάλλου έχει ήδη καταθέσει ειρηνευτικό σχέδιο 12 σημείων για τον τερματισμό του πολέμου, το οποίο δεν έχει απορριφθεί από το Κίεβο, ενώ ο Ναρέντρα Μόντι δεν θέλει να παραβιάσει τις αμερικανικές κυρώσεις εις βάρος της Μόσχας, κάτι που θα την έφερνε σε ρήξη με τη Δύση. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι «παγώνουν» οι εξαγωγές ρωσικών οπλικών συστημάτων στη χώρα, λόγω συναλλαγματικού αδιεξόδου.

Παράγοντας Τουρκία

Η Μόσχα επιμένει ότι θέλει να πληρωθεί σε δολάρια εξαιτίας της αστάθειας στην ισοτιμία ρουβλίου-ρουπίας, αλλά το Νέο Δελχί φοβάται ότι θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπο με αμερικανικές δευτερογενείς κυρώσεις, που έχουν στόχο να αποθαρρύνουν επιχειρήσεις και χώρες από συναλλαγές με χώρες οι οποίες τελούν υπό καθεστώς πρωτογενών κυρώσεων.

Στον κατάλογο των χωρών που εγκατέλειψαν το φιλοδυτικό στρατόπεδο και προσχώρησαν στην ουδετερότητα συγκαταλέγεται και η Τουρκία, η οποία προμήθευσε μεν στο Κίεβο τα πολύτιμα drones της, τα Μπαϊρακτάρ, αλλά απέφυγε να συμμορφωθεί με τις δυτικές κυρώσεις εναντίον της Μόσχας.

Με αυτή την αμφίθυμη στάση πέτυχε να αναδειχθεί σε διαμεσολαβητή μεταξύ των δύο χωρών και να παίξει σημαντικό ρόλο στη σύναψη της συμφωνίας για τα ουκρανικά σιτηρά. Παράλληλα, επειδή δεν έκλεισε τον εναέριο χώρο της στα ρωσικά αεροσκάφη έχει γίνει αγαπημένος προορισμός Ρώσων αντικαθεστωτικών και λιποτακτών.

Ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο σε όλα αυτά είναι η αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας στην Αφρική. Σε κάποιες από τις χώρες που έχουν πραγματοποιήσει φιλορωσική στροφή δραστηριοποιείται η ομάδα Βάγκνερ, όπως το Μάλι και η Λιβύη, ενώ η μισθοφορική ομάδα φέρεται να παίζει ρόλο και στην πρόσφατη κρίση στο Σουδάν.

Headlines