Οι δύο στρατηγικές έφεραν ισοπαλία

Τρία ενενηντάλεπτα ακόμη. ‘Η και παραπάνω μαζί με τις καθυστερήσεις. Είναι ξεκάθαρο πως ο τίτλος θα κριθεί στο νήμα. Και στο φινάλε, αυτός που θα φτάσει στην πηγή χωρίς να πει νερό χωρίς αμφιβολία θα θυμάται κάποιες απρόσμενες (για τον ίδιο) γκέλες που έκανε κατά τη διάρκεια της σεζόν. Δεν είναι ώρα, ωστόσο, για τη συγκεκριμένη σκέψη. Καλό όμως είναι να δούμε τι ακριβώς συνέβη το βράδυ της Κυριακής στη Λεωφόρο.

Συναντήθηκαν δύο «στρατηγοί». Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Και ο Ματίας Αλμέιδα. Σύμφωνα με τη γνώμη πολλών, αμφότεροι οι προπονητές αφήνουν το στίγμα τους στις ομάδες που οδηγούν- εν προκειμένω τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Είναι πασιφανές και με βάση το (συνολικό) αποτέλεσμα ότι ακόμη και αν δεν μπορείς να τους χαρακτηρίσεις ως τους «καλύτερους» είναι αναμφίβολα οι κερδισμένοι της σεζόν! Με ασφαλώς διαφορετική φιλοσοφία.

Ο Γιοβάνοβιτς με τα τέλεια ελληνικά και τις εν πολλοίς «πιασάρικες» ατάκες, έφερε τον ΠΑΟ τρεις νίκες πριν από τον τερματισμό. Κάνει το 3Χ3; Πανηγυρίζει κάτι που δεν περίμεναν πολλοί και σίγουρα όχι αυτοί που είχαν τέταρτο στα προγνωστικά τον Παναθηναϊκό στην έναρξη της Σούπερ Λίγκας. Ο Σέρβος προπονητής δεν έχει κάποιο φοβερό ρόστερ στη διάθεσή του. Ποντάρει στο σύνολο. Τη σφιχτή ενδεκάδα που έχει δημιουργήσει. Τις λίγες αλλαγές που επιχειρεί. Θα έλεγε κάποιος πως πατά στα σίγουρα και θέλει αρχικά να «κλειδώσει» τον αντίπαλο, να διαφυλάξει τα νώτα του και εν συνεχεία να βγει μπροστά μήπως και έρθει κάποιο γκολ. Αυτό το σκεπτικό, λες και το …απογείωσε ο κόουτς στο μίνι πρωτάθλημα των play offs. Γιατί το Τριφύλλι έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ, αυτό στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ. Τα (όποια) 0-0 έφερε, δύο με την ΑΕΚ, μάλλον δεν είναι για πανηγυρισμούς, αλλά από την άλλη ποιος να πει το παραμικρό όταν μετρά και η λεπτομέρεια και ακόμη η πράσινη ενδεκάδα βρίσκεται στην κορυφή; Ο πρωτοπόρος στο ντέρμπι με την ΑΕΚ έκανε μόλις μια «καθαρή ευκαιρία», πλην όμως ο Σπόραρ είδε τον Αθανασιάδη να εκτινάσσεται με θαυμαστό ένστικτο και να του λέει «όχι». Μηδέν ρίσκο στο υπόλοιπο ματς. Η μάχη του κέντρου χάθηκε, ο ΠΑΟ εγκλωβίστηκε, η ισοπαλία μοιάζει με κολακευτικό αποτέλεσμα για τους γηπεδούχους και τώρα όλα για τους τρεις «τελικούς» που μένουν. Αλλά εδώ θέλει γκολ ο Γιοβάνοβιτς. Πρέπει να έρθουν οι νίκες και ο ΠΑΟ των play offs παίζει μάλλον συγκρατημένα και θα χρειαστεί να αλλάξει την κοσμοθεωρία του.

Από την άλλη πλευρά ο Ματίας Αλμέιδα. Γνώριζε καλά ο Αργεντινός τεχνικός τα (βαθμολογικά) δεδομένα. Είχε τα προβλήματα με την ίωση που ταλαιπωρούσε ποδοσφαιριστές του, ο εξαιρετικός τούτη τη σεζόν Σιμάνσκι έμεινε στον πάγκο, όπως και ο καθοριστικός σε πολλά ματς Πινέδα και πήρε θέση ο Γαλανόπουλος. Υστερα από καιρό βασικός σε δυνατό ματς ο Ελληνας διεθνής χαφ, έβγαλε στοιχεία του ταλέντου του, βοήθησε ώστε να έχει κατοχή η ΑΕΚ, ήλεγξε τον αγώνα κυρίως στο πρώτο του μισό και αν δεν ήταν άτυχη η φιλοξενούμενη ένα γκολ θα το έβρισκε. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως ο Αλμέιδα ποντάρει ή πόνταρε στο ντέρμπι στα δικά του «καλά χαρτιά», ζήτησε την επιτυχία όχι με κλεφτοπόλεμο και δεν ήθελε να αφήσει γήπεδο στον Παναθηναϊκό. Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη στο ντέρμπι και η πίκρα για το 0-0 μένει. Εχοντας σημειώσει 12 γκολ στο εξτρά πρωτάθλημα η Ενωση, δείχνει τι ακριβώς ζητεί και πού θέλει να …πάει κάθε αγώνα. Δίνει βάση στην επίθεσή της. Στη βελτίωση που έχει ένα σύνολο που δουλεύεται από την αρχή της περιόδου και που, κατά τα ψέματα, έχει περισσότερες λύσεις σε σχέση με τον Παναθηναϊκό. Πού δεν ήρθε το γκολ για την ΑΕΚ; Στα δύο ματς με τους Πράσινους. Αυτά τα ισάριθμα 0-0 την πονάνε. Και ίσως να τα σκεφθούν αρκετοί αν τελικά δεν κόψει το νήμα η ΑΕΚ.