Τις πρώτες πρωινές ώρες της 2ας/15ης Μαΐου 1919 φάνηκαν στον ορίζοντα του Ερμαίου κόλπου τα πλοία που μετέφεραν τα ελληνικά στρατεύματα στη γη της Ιωνίας, στα χώματα της Μικράς Ασίας, κατόπιν εντολής του Ανωτάτου Συμμαχικού Συμβουλίου.

Γύρω στις 7:30 π.μ. τα μεταγωγικά σκάφη εισήλθαν στο λιμένα της Σμύρνης και κατευθύνθηκαν στους καθορισμένους χώρους, όπου ξεκίνησε η αποβίβαση των ανδρών των συνταγμάτων υπό τις ενθουσιώδεις επευφημίες χιλιάδων Ελλήνων – κατοίκων της πόλης, αλλά και πολλών άλλων που είχαν αφιχθεί από τη μικρασιατική ενδοχώρα.


Κατά μήκος της προκυμαίας της Σμύρνης είχε συγκεντρωθεί ένας μεγάλος αριθμός φορτηγίδων, προκειμένου να επιτευχθεί η ταχεία αποβίβαση των στρατευμάτων.

Αγήματα του «Γ. Αβέρωφ» προσπαθούσαν επί ματαίω να καταστήσουν δυνατή την κίνηση των στρατευμάτων στον παραλιακό δρόμο, καθώς ολόκληρη η προκυμαία της Σμύρνης, από το τηλεγραφείο μέχρι την Πούντα, παρουσίαζε εικόνα στρατοπέδου.


Μπροστά στη Λέσχη των Κυνηγών στεκόταν ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος μαζί με τον ιερό κλήρο και ευλογούσε τα στρατιωτικά τμήματα που αποβιβάζονταν.

Οι ξενυχτισμένοι Σμυρνιοί είχαν ξεχυθεί με το πρώτο φως στους δρόμους και στις πλατείες, καθ’ όλο το μήκος της προκυμαίας, για να καλωσορίσουν τους άνδρες της Ι Μεραρχίας Πεζικού, της επονομαζόμενης και Σιδηράς Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού.


Ένα εθνικό όνειρο γινόταν πραγματικότητα. Ατέλειωτοι αιώνες σκλαβιάς, φόβου και βασανιστηρίων έπαιρναν κατά τα φαινόμενα τέλος.

Λαός και στρατός είχαν γίνει ένα, ενώ ξεχείλιζαν και από τις δύο πλευρές η συγκίνηση και ο ενθουσιασμός.


Στις 9:30 π.μ., μέσα σε εορταστική ατμόσφαιρα, οι ελληνικές μονάδες άρχισαν να βαδίζουν προς τα παραλιακά προάστια της Σμύρνης. Επικεφαλής των τμημάτων αυτών ήταν το 1/38 Σύνταγμα Ευζώνων.

Κατά τη διάρκεια της εν λόγω πορείας τα ελληνικά στρατιωτικά τμήματα δέχθηκαν πυρά και ακολούθησαν πολύωρες και μεγάλης έκτασης αιματηρές συμπλοκές, που συνοδεύτηκαν από λεηλασίες και βανδαλισμούς.

Headlines