Είναι 16 Ιουνίου του 1989, στην πλατεία Ηρώων της Βουδαπέστης. Από το βήμα που έχει στηθεί, ένας 26χρονος αξιώνει με βροντερή φωνή ελεύθερες εκλογές καθώς και «την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων». Λέγεται Βίκτορ Ορμπαν, είναι συνιδρυτής και εκπρόσωπος της Συμμαχίας Νέων Δημοκρατών – ακρωνύμιο αυτών των λέξεων ήταν αρχικά το Fidesz. Εχει σπουδάσει Νομικά στη Βουδαπέστη και ετοιμάζεται από τον Σεπτέμβριο να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στην Οξφόρδη, με υποτροφία του Ιδρύματος Σόρος. Ναι, ναι, του Τζορτζ Σόρος, αυτού που θα γίνει αργότερα ο απόλυτος αγαπημένος του για τον ρόλο του δαίμονα μπαμπούλα. Να ήταν αυτό το μοναδικό παράδοξο στην πορεία του ούγγρου πρωθυπουργού…

Εκείνοι που τον γνωρίζουν λένε πως όταν ήταν νέος, πέρα από δημοκράτης, ήταν ένας άνθρωπος που δεν έτρεφε και μεγάλη εκτίμηση για τη θρησκεία και αυτοπροσδιοριζόταν ως «φιλελεύθερος αγνωστικιστής» – παρότι τον είχαν μεγαλώσει ως καλβινιστή. Λένε επίσης πως τα περισσότερα μέλη του κόμματός του τάσσονταν κατά της απόδοσης στην Εκκλησία των περιουσιακών της στοιχείων μετά τον κομμουνισμό. Το βέβαιο είναι πως στη διάρκεια της πρώτης κοινοβουλευτικής του θητείας, μεταξύ 1990 και 1994, επεφύλασσε συχνά επιτιμητικά σχόλια για «τα ράσα» – όπως αποκαλούσε τους χριστιανοδημοκράτες αντιπάλους του. Και όταν επισκέφθηκε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ την Ουγγαρία, το 1991, εκείνος έλαμψε διά της απουσίας του – για «επίσκεψη αρπακτικού» είχε κάνει τότε λόγο η «Magyar Narancs», που θεωρούνταν ως η εφημερίδα του Fidesz.

Τη στροφή την ξεκίνησε αργά, πολύ αργά, το 1998, όταν έγινε ένας από τους νεότερους πρωθυπουργούς στην ιστορία της Ουγγαρίας, καταλαμβάνοντας έναν πολιτικό χώρο που είχε μείνει κενός στα δεξιά. Επισκεπτόμενος το Βατικανό, τον Σεπτέμβριο του 1998, διακήρυξε πως «η νέα ουγγρική κυβέρνηση επικεντρώνεται περισσότερο στις συνεργασίες ανάμεσα στην Εκκλησία και το Κράτος παρά στον διαχωρισμό τους». Δύο χρόνια αργότερα, το επονομαζόμενο «ιερό στέμμα της Ουγγαρίας», το στέμμα που είχε στείλει ο Πάπας Σιλβέστρος Β΄, το έτος 1000, στον πρώτο χριστιανό βασιλέα της Ουγγαρίας, μετεγκαταστάθηκε τελετουργικά υπό την αιγίδα του από το εθνικό μουσείο στο κοινοβούλιο. Εθνολαϊκιστής με όλη την έννοια του όρου, ωστόσο, έγινε όταν επέστρεψε στην εξουσία, το 2010.

Την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντα, φρόντισε να φωτογραφιστεί στο γραφείο του να προσεύχεται, μαζί με όλη του την οικογένεια. Και δύο χρόνια αργότερα, φρόντισε να τεθεί σε ισχύ ένα νέο Σύνταγμα, το οποίο μιλά για «ευθύνη» των αιρετών «ενώπιον του Θεού» και αναγνωρίζει «τον ρόλο που διαδραμάτισε ο χριστιανισμός στην προστασία του έθνους», δηλώνοντας παράλληλα σεβασμό προς τις «διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις της χώρας». Το άρθρο ΙΣΤ΄ προβλέπει πως «το Κράτος συνεννοείται με τις Εκκλησίες για την επίλυση των συλλογικών θεμάτων» και το κείμενο ορίζει, ειρήσθω εν παρόδω, τον θεσμό του γάμου «ως ένωση ζωής ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα». Για τη 10η επέτειο της υιοθέτησής του, η κυβέρνηση θα επιβάλει στα δημόσια κτίρια να έχουν αναρτημένο με μεγάλα γράμματα το «εθνικό πιστεύω», την πρώτη φράση του εθνικού ύμνου: «Θεέ, ευλόγησε τους Ούγγρους».

Τεχνητή γονιμοποίηση για ψήφους

Με αυτόν τον τρόπο, όχι με παρθενογένεση αλλά με τεχνητή γονιμοποίηση, για λόγους ψηφοθηρικούς και μόνο, δημιουργήθηκε αυτός ο υποτιθέμενος μεγάλος υπερασπιστής των «χριστιανικών αξιών» της Ευρώπης που ταυτίζει τον υπερσυντηρητισμό με τον χριστιανισμό και τον χριστιανισμό με το μίσος – κατά του «εισβολέα», αλλόθρησκου μετανάστη, κατά των Βρυξελλών, κατά των ΛΟΑΤΚΙ κ.ο.κ. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά στη γαλλική «Le Monde» ο Ιστβαν Γκεγκένι, διευθυντής του χριστιανικού ιστοτόπου Szemlelek, με αφορμή την τριήμερη επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Ουγγαρία και τις ασκήσεις ισορροπίας που αναγκάστηκε να κάνει εκεί ένας ποντίφικας που, αν μη τι άλλο, τάσσεται πάντα υπέρ των αδυνάμων και της ανθρωπιάς, ο Ορμπαν δεν είναι ένας χριστιανός πολιτικός, «είναι ένας πολιτικός χριστιανός. Πριν από 30 χρόνια προσέβαλε τη θρησκευτική ελευθερία. Ο ίδιος και οι σύμβουλοί του διαπίστωσαν στη συνέχεια πως η υπεράσπιση της χριστιανοσύνης μπορούσε να αποδειχθεί επικερδής στις εκλογές… Αυτή η ιδέα, πως αν είσαι χριστιανός ψηφίζεις Fidesz, είναι πολύ επιζήμια για την Εκκλησία».

Ο πρώην πάστορας της οικογένειας Ορμπαν, ο φιλελεύθερος Γκαμπόρ Ιβάνι, αυτός που είχε παντρέψει τον Ορμπαν με τη σύζυγό του το 1986 και είχε βαφτίσει τα δύο πρώτα παιδιά τους, συμμετέχει πλέον τακτικά σε διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης και της πολιτικής του έναντι των φτωχών και των προσφύγων. Ο ούγγρος πρωθυπουργός τον έχει τιμωρήσει καθιστώντας την Εκκλησία του παρία, στερώντας της διά νόμου κάθε αναγνώριση και κάθε δικαίωμα να λαμβάνει επιδοτήσεις. Αντιθέτως, οι υπάκουοι ιερείς και επίσκοποι ανταμείβονται γενναιόδωρα – κάπως έτσι έφτασε ο αρχιεπίσκοπος της Ουγγαρίας να συγκρίνει την υποδοχή προσφύγων με την «εμπορία ανθρώπων».

Η πορεία του Βίκτορ Ορμπαν είναι ασυνήθιστη, η υποκρισία είναι όμως κανόνας, απαρέγκλιτος κανόνας, για όλους όσοι προτάσσουν πρωί – μεσημέρι – βράδυ το τρίπτυχο Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια: στην πραγματικότητα, ούτε ιερό έχουν ούτε όσιο. Ας το έχουν αυτό στο μυαλό τους όσοι ετοιμάζονται να ψηφίσουν τους κάθε λογής ακροδεξιούς στην κάλπη. Αν μη τι άλλο, ας μην αυταπατώνται: ούτε «χριστιανοί» είναι, ούτε «πατριώτες».

Headlines