Στα χνάρια ενός μύθου

Η γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού κατέκτησε το πρωτάθλημα για 25η φορά στην ιστορία και αρκετοί μίλησαν για ρεκόρ του κόουτς Γιάννη Καλμαζίδη ότι έγινε ο πρώτος προπονητής στην Ελλάδα που έχει κατακτήσει πρωτάθλημα τόσο στους άνδρες (με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ) όσο και στις γυναίκες (Παναθηναϊκός).

Και όμως η εξαιρετική μνήμη του καλού φίλου και συναδέλφου Κώστα Κοφινά, μας υπενθύμισε τον πρώτο που είχε καταφέρει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα αλλά και στη χώρα του τη Σερβία.

Ο Σέρβος Σάβα Γκροζντάνοβιτς δεν ήταν απλά ένας ακόμα ξένος προπονητής που ήρθε στην Ελλάδα. Ήταν ένας δάσκαλος της προπονητικής (μορφή στο παγκόσμιο βόλεϊ όπως και ο αδελφός του Λάζαρ) στον οποίο το ελληνικό γυναικείο βόλεϊ χρωστάει πάρα πολλά για την εξέλιξη που είχε.

Όπως έχει πει ο ίδιος παλαιότερα σε μια κοινή συνέντευξη με τον αδελφό του στη Σερβία, την επαφή με τον Παναθηναϊκό την είχε κάνει ο τότε προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας του τριφυλλιού Στέφαν Μπόμπεκ και ο Σάβα Γκροζντάνοβιτς ζήτησε ένα μισθό προπονητή ποδοσφαίρου ! Και του τον έδωσαν.

Αρχικά είχε προσκληθεί στην Ελλάδα το 1961 από την Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης για να εργασθεί στην εθνική ομάδα ανδρών έως το 1962 οπότε και κλήθηκε από την ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας για να αναλάβει τις εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών της χώρας του.

Το 1969 επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου προπόνησε τον Παναθηναϊκό (άντρες και γυναίκες, εφήβους και νεανίδες). Όλες αυτές οι ομάδες υπήρξαν πρωταθλήτριες Ελλάδας επί σειρά ετών. Με την αντρική ομάδα του Παναθηναϊκού καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στο Κύπελλο Κυπελλούχων φτάνοντας ως τον τελικό (1980). Παράλληλα ήταν υπεύθυνος εκλέκτορας και προπονητής της Εθνικής Ομάδας Γυναικών της Ελλάδας.

Με την ανδρική ομάδα κατέκτησε 4 πρωταθλήματα Ελλάδας (1970, 1971, 1972, 1973), με τη γυναικεία ομάδα κατέκτησε 4 πρωταθλήματα Ελλάδας (1970, 1971, 1972, 1973) και 5 πρωταθλήματα Κέντρου (1970, 1971, 1972, 1973, 1974).

Γεννημένος στη Γελάσνιτσα, κοντά στην πόλη Nις. Άρχισε να παίζει βόλεϊ το 1947 στην ομάδα του Βελιγραδίου, τη Ράντνιτσκι. Την επόμενη χρονιά όλη η ομάδα πήγε στη Ζελέζνιτσαρ, όπου και έμεινε 21 συνεχόμενα χρόνια.

Το 1951 έγινε προπονητής της Εθνικής Γυναικείας Ομάδας Γιουγκοσλαβίας. Μέχρι το 1969 προπονούσε συγχρόνως ομάδες διαφόρων συλλόγων: Ζελέζνιτσαρ (άντρες), Παρτιζάν (γυναίκες), Ερυθρό Αστέρα (γυναίκες).

Προπόνησε επίσης ομάδες νέων και κέρδισε τον τίτλο του πρωταθλητή με την ομάδα νεανίδων της Ζελέζνιτσαρ τo 1949, με την ομάδα εφήβων το 1950 και το 1951. Η Εθνική Ομάδα Γυναικών Γιουγκοσλαβίας, κάτω από τη δική του καθοδήγηση, κέρδισε την τρίτη θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Παρίσι (με τη Σοβιετική Ένωση και την Πολωνία στην πρώτη και τη δεύτερη θέση).

Οι ομάδες στις οποίες ο Σάβα Γκροζντάνοβιτς υπήρξε προπονητής κέρδισαν 32 τίτλους εθνικών πρωταθλημάτων, στη Γιουγκοσλαβία ή την Ελλάδα. Η Γιουγκοσλαβία κέρδισε χρυσά μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες στη Νάπολη (1963, άντρες) και στην Τυνησία (1967, άντρες). Ένα χάλκινο μετάλλιο κέρδισε και στην Πανεπιστημιάδα στη Βουδαπέστη (1965), που ουσιαστικά ήταν εσαν υρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Το 1969, μαζί με τον καθηγητή Μαρίνκοβιτς, δημοσίευσε ένα πολύ γνωστό βιβλίο για τους νέους με τίτλο Demostration Posters of Volleyball ― Cinegram of Volleyball. Τιμήθηκε με το Βραβείο Οκτωβρίου του Βελιγραδίου το 1965.

Μαζί και με τον αδελφό του Λάζαρ και τον Μαρίνκοβιτς έγραψαν και το αλφαβητάρι του βόλεϊ που είχε μεταφραστεί και στα ελληνικά και είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Λιβάνη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας από τους παίκτες που είχε προπονήσει μεταξύ άλλων στην Ελλάδα ήταν και ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.