Και στο τέλος υποχρεωτικά… χωρίστηκαν

Ο Ολυμπιακός ήταν απλά Ολυμπιακός. Χωρίς πολλά λόγια. Η πιο βαριά φανέλα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο -στη σειρά- τρεις φορές πρωταθλητής και πολυνίκης. Δεν είχε σημασία αν δεν υπήρχε για εκείνον το παραμικρό βαθμολογικό κίνητρο. Αυτά είναι για μικρά παιδία. Έπαιξε για τον εαυτό του και για το κοινό του μέσα στο άδειο σπίτι του απέναντι στον μεγάλο αντίπαλο του. Δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα λιγότερο.

Και ο Παναθηναϊκός όμως… Παναθηναϊκός ήταν, πέρα από την υπόθεση covid που του δημιούργησε αυτή την ταλαιπωρία των τελευταίων ημερών. Δεν είχε διαφορά η χθεσινή του εικόνα από εκείνη τέλη Φλεβάρη, από την προηγούμενη φορά που βρέθηκε στο Καραϊσκάκης και γλίτωσε από την υπόδειξη οφσάιντ του Γιουσέφ Ελ Αραμπί στο 90΄. Ούτε από εκείνα τέλη Οκτώβρη στο πρώτο ντέρμπι αιωνίων της σεζόν που κρίθηκε από την υπόδειξη πέναλτι σε βάρος του Γκονζάλο Άβιλα στο 90΄+7’.

Δεν είχε διαφορά και από την ομάδα που πριν από λίγες ημέρες φιλοξένησε διαδοχικά την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ σε δύο ντέρμπι στη Λεωφόρο που οι βαθμοί της νίκης του εξασφάλιζαν τον τίτλο πριν πάρει το δρόμο για το Φάληρο. Ένα γκρουπ προπονητή, που έχτισε την φετινή του προσπάθεια πάνω σε μια συγκεκριμένη ιδέα: πρώτα να μην δεχθεί γκολ και έπειτα να πετύχει. Το έκανε καλά για ολόκληρη τη σεζόν φτάνοντας ως τους 77 βαθμούς και ίσως τελικά ως τους 80. Το έκανε κερδίζοντας ματς στη λεπτομέρεια, έχοντας την τύχη με το μέρος του πολλές φορές στο φινάλε. Το έκανε όμως.

Παρά ταύτα δεν έχει συμβεί στην ιστορία του ελληνικού ποδόσφαιρου να κατακτήσει το πρωτάθλημα μια ομάδα με τη πέμπτη καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης. Δεν θα συμβεί και φέτος. Μάλλον δεν θα συμβεί ποτέ. Mε 46 γκολ σε 35 ματς –εκ των οποίων τα εννέα από τη βούλα του πέναλτι- δεν βγάζεις λογαριασμό… τίτλου. Ο πέμπτος της βαθμολογίας Άρης έχει οκτώ περισσότερα. Ο Ολυμπιακός με το χθεσινό έφτασε στα 69.

Ο Παναθηναϊκός στα playoffs έβαλε οκτώ σε εννέα παιχνίδια: Στη Λεωφόρο σε τέσσερα ματς νίκησε μόνο τον Ολυμπιακό που τα δύο γκολ εκείνης της βραδιάς τα δέχθηκε… μόνος του. Δεν τα κατάφερε με τον Βόλο (0-0), επί της ουσίας γλίτωσε από την ΑΕΚ (0-0), έμεινε στα ίσα και με τον ΠΑΟΚ (1-1). Το γκολ είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου. Και η πιο απλή εξήγηση γιατί τελικά στο φινάλε οι Πράσινοι έφτασαν στη πηγή αλλά δεν θα πιούν νερό.

Χθες προσπάθησαν να «παίξουν» μετά το δοκάρι του Γιαν Εμβιλά (0-0) ξέροντας πως η ΑΕΚ επιβεβαίωνε από ημίχρονο την 1.19 απόδοση που έδιναν οι στοιχηματικές εταιρίες για το δικό της ματς στο «Βικελίδης» με τον Άρη. Μόλις ξεμύτισε από το μισό γήπεδο οι Ερυθρόλευκοι τους τιμώρησαν (68΄) γιατί απλά ο Παναθηναϊκός δεν χρειάστηκε πολλές φορές φέτος να βγει από το βασικό πλάνο του. Από τη στιγμή που λίγο αργότερα το δοκάρι σταμάτησε και την προσπάθεια του Μπερνάρ… όλα είχαν τελειώσει.

Κάπως έτσι ξεκίνησαν τα κιτρινόμαυρα πανηγύρια. Η ΑΕΚ το γύρισε από το -8 στη λήξη του πρώτου γύρου και αυτό δεν μπορεί να το αφήσει κανείς έξω από τον… λογαριασμό.  Για ένα σημαντικό διάστημα μες τη σεζόν έπαιξε το ποδόσφαιρο με το υψηλότερο ταβάνι από όλους. Είχε ταλέντο, λύσεις, ένα νέο γήπεδο που άλλαξε την «αύρα» της. Ήταν όμως και εκείνη η ομάδα που σχεδόν όλες οι μεγάλες συζητήσεις φέτος γύρω από τις διαιτητικές αποφάσεις την βρήκαν στην μεριά των κερδισμένων. Αυτό που έγινε πριν από μερικές εβδομάδες στο Φάληρο, στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-3 είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μια ξεκάθαρη αλλοίωση που εκτροχίασε οριστικά τους Ερυθρόλευκους από τις όποιες πιθανότητες για τις δύο πρώτες θέσεις.

Σε λίγες ημέρες φυσικά δεν θα τα θυμάται όλα αυτά κανείς. Έτσι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο και δη σε ένα σαν το δικό μας, που σήμερα 9 του Μάη ακόμη αναζητά την έδρα του τελικού κυπέλλου ανά τα Βαλκάνια. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο που είναι «υποταγμένο» σε μια χούφτα παραγόντων που δίχως να έχουν την παραμικρή σχέση με το αντικείμενο παριστάνουν τους αξιωματούχους μιας Ομοσπονδίας. Το ίδιο που πληρώνει για αρχιδιαιτητή έναν Μπένετ για να έχει αρχιδιαιτητή έναν Μάνταλο. Έδωσαν πολλοί μια ολόκληρη μάχη να πείσουν ότι το φετινό πρωτάθλημα είναι «το πιο συναρπαστικό» και το «καλύτερο» της ιστορίας.

Συμπτωματικά είναι οι ίδιοι που βλέπουν «συναρπαστικό» και «καλύτερο» κάθε ένα από τα λίγα πρωταθλήματα που δεν καταλήγουν στο λιμάνι του Πειραιά. Από χθες βράδυ χωρίστηκαν υποχρεωτικά. Γιατί στο τέλος τον τίτλο τον κατακτά ένας…