Ο Ερμής Παν (Παναγιωτόπουλος) και ο Φρεντ Αστέρ είχαν πολύ διαφορετικές προσωπικότητες, αλλά μοιράζονταν την ευαισθησία και την αγάπη για τον χορό, τη μουσική και το χιούμορ. Ο Παν ήταν 10 χρόνια νεότερος από τον Αστέρ, με διαφορετική τεχνοτροπία, πιο μοντέρνα χορευτικά βήματα.

Σπουδαίος χορευτής και χορογράφος, πολύ σεμνή και διακριτική προσωπικότητα, ο ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνης, υπήρξε συχνά η «ψυχή» στα μεγάλα musical της Χρυσής Εποχής του Hollywood.

Άλλωστε και ο ίδιος ο Fred Astaire έλεγε χαριτολογώντας ότι ο Ερμής ήταν…«ο άνθρωπος πίσω από όλες τις ιδέες μου».

Η συνεργασία τους περιλαμβάνει 17 ταινίες μεγάλου μήκους και θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές στην ιστορία των musical του Hollywood. Λόγω μάλιστα της ομοιότητάς τους, ο Ερμής, εκτός από τους δικούς του ρόλους, ντούμπλαρε και τον Astaire. Όταν δε γίνονταν οι πρόβες πριν το γύρισμα, όλες τις έκανε ο Ερμής. Στις δέκα από αυτές της ταινίες, παρτενέρ του Fred Astaire ήταν η Ginger Rogers, η οποία περνούσε ατέλειωτες ώρες προετοιμασίας με τον Hermes Pan πριν ξεκινήσει την τελική πρόβα με τον Astaire. Όπως είχε πει κάποτε ο ίδιος: «Με τον Fred ήμουν η Ginger και με την Ginger ήμουν ο Fred».

Γιος Έλληνα από τα Καλάβρυτα και Ιρλανδής μητέρας

Οι γονείς του μετανάστες και οι δύο γνωρίστηκαν στο Μέμφις.  Ο Παν και ο Φρεντ Αστέρ συναντήθηκαν σε ένα δοκιμαστικό, στα στούντιο RKO το 1933, εκεί όπου γυριζόταν η ταινία «Flying down to Rio».

Ο Παν, όπως τον αποκαλούσαν όλοι, είχε προσληφθεί από τον τον Ντέιβ Γκουλντ, διευθυντή χορού του RKO, για να συνεργαστεί με τον Αστέρ, επειδή ο Γκουλντ δεν ήξερε να χορεύει. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η ειδικότητα του χορογράφου για ταινίες. Κάπου εκεί ξεδίπλωσε το ταλέντο και τις πρωτοποριακές εμπνεύσεις. Αυτές που υπήρξαν η αρχή μιας συνεργασίας και φιλίας.

Ο άνθρωπος πίσω από όλες τις ιδέες

Η συνεργασία τους θεωρείται μία από τις σημαντικότερες στην ιστορία των κινηματογραφικών και τηλεοπτικών μιούζικαλ του 20ου αιώνα.

Το χρυσό αγαλματίδιο

Ο Παν προτάθηκε για Όσκαρ χορογραφίας το 1935 για το μιούζικαλ «Top Hat» και ένα χρόνο αργότερα για το «Swing Time». Τελικά κέρδισε το χρυσό αγαλματίδιο το 1936 στην κατηγορία «Καλύτερη Διεύθυνση Χορού» για την ταινία «A Damsel in Distress», στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο Φρεντ Αστέρ με την Τζόαν Φοντέιν. Εκτός από το Όσκαρ κέρδισε το 1961 και το βραβείο Έμμυ για το τηλεοπτικό αφιέρωμα «An Evening with Fred Astaire».

Ο ελληνικής καταγωγής χορογράφος στήριξε τον φίλο του Φρεντ Αστέρ μέχρι και το τελευταίο του μιούζικαλ «Finian’s Rainbow» το 1968, μία εμπειρία που δεν ήταν καλή για κανέναν από τους δύο.

Ο σπουδαίος χορογράφος διατήρησε τους δεσμούς φιλίας με τον Αστέρ μέχρι τον θάνατο του τελευταίου το 1987.

Headlines