Βαγγέλης Περπινιάδης: Όταν ξεκίνησε το 1947 από τα «ταλέντα» του Μίμη Τραϊφόρου

«Τα πάντα στη ζωή έχουν αρχή και τέλος, αρκεί να ξέρεις γιατί ζεις και γιατί πεθαίνεις», είχε πει στην τελευταία συνέντευξη της ζωής του στα «ΝΕΑ», στις 7 Αυγούστου του 2002.

«Εγώ έβγαινα κάθε βράδυ και τραγουδούσα τέσσερα ελαφρά τραγούδια, που ήταν της μόδας εκείνη την περίοδο. Αυτό που με τόνωνε ήταν το μεροκάματο: 30 δραχμές τη βραδιά. Πολύ καλά λεφτά για έναν νέο καλλιτέχνη που ξεκινούσε καριέρα το 1947-48».

«Καλό παιδί με εξαιρετική φωνή», τον χαρακτηρίζουν όλοι όσοι δούλεψαν μαζί του, τονίζοντας ότι ήταν εξαιρετικός στους ψαλμούς αλλά και στους αμανέδες.

«Με τη μοναδική σε ηχόχρωμα, σπάνια σε τσακίσματα και έκταση φωνή του ερμηνεύει μαγικά το «Πέθανε κάποιος μάγκας»», περιγράφει στο βιβλίο του «Απονες εξουσίες» (εκδόσεις «Ατραπός») ο K. Μπαλαχούτης.

Ο νεαρός Βαγγέλης που γεννήθηκε την 1η μέρα του Σεπτέμβρη toy 1927 ήταν ψάλτης στην Οσία Ξένη της Κοκκινιάς. Με αγάπη για το τραγούδι από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Η πρώτη του ηχογράφηση, το 1953, ήταν το τραγούδι «Σουρουπώνει» του Κώστα Καπλάνη, όπου τραγούδησε σαν δεύτερη φωνή κοντά στην Άννα Χρυσάφη.

Οι λαμπρές συνεργασίες

Το πρώτο δικό του τραγούδι που ηχογράφησε ήταν το «Κλάψτε με φίλοι κλάψτε με», τρία χρόνια αργότερα. Δεν άργησε να εισέλθει στο λαϊκό και στο δημοτικό τραγούδι, όπου είχε πολλές και μεγάλες επιτυχίες: Τα νέα της Αλεξάνδρας, Αχ, γιατί δεν μ’ αγαπάς, Μαχαρανή, Γύρισε κοντά μου, Δεν θέλω παλάτια και Λεφτά, Το μεροκάματο του πόνου. 

Στη δισκογραφία και στο πάλκο είχε κοντά του, ως δεύτερη φωνή, τις τραγουδίστριες Βούλα Γκίκα, Έλλη Γκίλα, Άννα Μπέλλα, Ρία Νόρμα, Ρία Κούρτη, Ρούλα Καλάκη, Νίτσα Αντωνάτου, Μαίρη Μπονίτα, Γιώτα Σύλβα. Κατά τη συνεργασία του με τον Χρήστο Λεοντή, ο Βαγγέλης Περπινιάδης όταν ήταν ντουέτο με τη Ρία Νόρμα (1964-’66) έδωσαν συναυλίες στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στο Θέατρο Βεάκη (της οδού Στουρνάρη) και στο Κηποθέατρο Δάφνης, στο Ηράκλειο Κρήτης.

Εκτός από τα στέκια του Περιβόλας και Κεφάλαςεμφανίζεται για πολλές σεζόν στο Φαληρικόν στις Τζιτζιφιές, με Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Αγγελόπουλο, Πόλυ Πάνου, Διονυσίου, Ζαγοραίο, Αναγνωστάκη.

Σημαντικό κομμάτι στην καλλιτεχνική διαδρομή του ήταν οι εμφανίσεις του στα πανηγύρια, γεγονός που τον κράτησε πολύ ψηλά στη συνείδηση του κόσμου. Επί 50 χρόνια τραγουδούσε και διασκέδαζε τον λαό στα πανηγύρια της Αττικής και της υπόλοιπης Ελλάδας. Παράλληλα, έκανε τον γύρο του κόσμου και τραγούδησε για τον Ελληνισμό, σε Αμερική, Αυστραλία, Καναδά και Ευρώπη.

Ο ερμηνευτής των ύμνων Ολυμπιακού, ΠΑΟ, ΑΕΚ

Ο Βαγγέλης Περπινιάδης υπήρξε και υμνογράφος ποδοσφαιρικών ομάδων. Συνέθεσε και τραγούδησε δύο τραγούδια για τον Ολυμπιακό (1963 και 1965), ένα για τον Παναθηναϊκό και ένα για την ΑΕΚ, την οποία συμπαθούσε ιδιαίτερα.

Μια μεγάλη οικογένεια στο πλευρό του μέχρι το τέλος

Λίγο πριν από το τέλος της ζωής του, εμφανιζόταν σε κέντρο στην Πάρνηθα, ενώ το τελευταίο του τραγούδι είχε τίτλο«Δώστε μου τα νιάτα μου».

Πέθανε στις 12 Μαΐου του 2003, ύστερα από μάχη με τον καρκίνο. Στο προσκέφαλό του τις τελευταίες στιγμές ήταν η σύζυγός του, τα πέντε του παιδιά (δύο γιοι και τρεις κόρες), δεκατέσσερα εγγόνια και δύο δισέγγονα.

Το 2001 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του Πριν το Τέλος από τις εκδόσεις Προσκήνιο.