Ζητείται επειγόντως δεξαμενή ψηφοφόρων για τον ΣΥΡΙΖΑ

Δεδομένο πρώτο: Παρά το γεγονός πως απομένει από σήμερα μία εβδομάδα μέχρι την κάλπη της 21ης Μαΐου, τα κόμματα δεν θα πάψουν να αναζητούν δεξαμενές για ψηφοφόρους. Το τελευταίο ισχύει περισσότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που καταγράφει σταθερά τη δεύτερη θέση σε όλες τις μετρήσεις έναντι της ΝΔ. Και έτσι εξηγείται ένα μέρος των πολλαπλών όψεων της στρατηγικής του που αποτυπώνονται στη στάση του Αλέξη Τσίπρα έστω και αυτές τις ώρες. Υπάρχουν όμως διαθέσιμες δεξαμενές που μπορεί να μεταβάλουν το παιχνίδι έστω και τώρα; Καταρχάς το ποσοστό των αναποφάσιστων μέχρι αυτή τη στιγμή δεν είναι αμελητέο και βάσει της GPO κινείται στο 9%, ενώ μαζί με εκείνους που δηλώνουν πως δεν θα ψηφίσουν κυμαίνεται στο 10,2% – Marc.

Πάμε να κάνουμε όμως μια μίνι ακτινογραφία στο εσωτερικό αυτών με όσα καταγράφει η GPO. Το μεγάλο μέρος είναι γυναίκες (25 έως 39 ετών), κεντροαριστεροί ψηφοφόροι, πολίτες χωρίς κομματικές ταυτίσεις, ενώ στις πολιτικές δυνάμεις κατανέμονται κυρίως προς ΜέΡΑ25, Ελληνική Λύση, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τέλος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (με αυτή τη σειρά).

Εχει να πάρει λοιπόν η αξιωματική αντιπολίτευση από αυτή τη δεξαμενή; Εχει, αλλά όχι στον βαθμό τού να αλλάξει το παιχνίδι. Πάμε να δούμε τις μετακινήσεις από άλλα κόμματα προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τουλάχιστον τώρα. Από τη ΝΔ όσο παίρνει δίνει πίσω (10%-10%). Εδώ για πολλούς κρύβεται ένα εκ των κλειδιών της μη μεταβολής αφού μια νίκη ενός κόμματος-βασικού πόλου προϋποθέτει απευθείας μετακίνηση ψηφοφόρων απ’ τον έτερο βασικό πόλο. Αυτό δεν προκύπτει.

Πάμε να δούμε απ’ τα αριστερά του πολιτικού τόξου. Από εδώ φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να πάρει. Τα νούμερα όμως πάλι δεν είναι αρκετά. Για παράδειγμα από το ΜέΡΑ25 – όπως σημειώνει η GPO – φαίνεται να παίρνει το 18,6%. Μιλάμε όμως για ένα κόμμα που το 2019 έλαβε 3,44%. Απ’ το ΚΚΕ στην κάλπη της απλής αναλογικής ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παίρνει αξιοσημείωτο ποσοστό. Αυτό βέβαια θα άλλαζε αν στην επόμενη κάλπη πάμε με όρους ντέρμπι, αλλά τότε θα πιέζονταν όλοι οι όμοροι στον ΣΥΡΙΖΑ χώροι.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ και το ποσοστό εισροών και εκροών προς εδώ. Από τη Χαριλάου Τρικούπη παίρνει (δυνητικά) 15%. Ομως το 30% του ΠΑΣΟΚ πάει (δυνητικά) στη ΝΔ, άρα πάλι το ποσοστό δεν μεταβάλλει τις εκλογικές επιδόσεις.

440 χιλιάδες νέοι

Αν πάντως ελπίζουν στην Κουμουνδούρου σε αλλαγή ή και ανατροπή των καταγραφών θα πρέπει να δούμε τρία παράλληλα δεδομένα. Το ένα έχει να κάνει με το ποσοστό των ψηφοφόρων που δεν καταγράφονται στις μετρήσεις και που βασικά προέρχονται από τη δεξαμενή των ψηφοφόρων του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. «Αν έχει να πάρει, θα πάρει από τους δικούς του ο Τσίπρας και απλά εμείς δεν τους βρίσκουμε», μας λέει έμπειρος εκλογολόγος. Οι νέοι που ποντάρει ο Αλέξης Τσίπρας και οι επιτελείς του δεν είναι μια δεξαμενή που αυτονόητα θα ψηφίσει, ενώ από αυτούς έχει να λάβει και το ΜέΡΑ25 αλλά και το ΠΑΣΟΚ. Βέβαια επειδή μιλάμε για περίπου 440 χιλιάδες νέους ψηφοφόρους (γεννηθέντες και γεννηθείσες το 2004 και το 2005, αλλά και το 2006), μιλάμε και για έναν άγνωστο Χ που αν συνιστούσε ρεύμα θα ήταν ικανό να ανατρέψει την εικόνα ως έναν βαθμό.

Η αποχή

Μια έτερη παράμετρος που θα μπορούσε να αλλάξει τους όρους της κάλπης είναι η αποχή. Κινήθηκε υψηλά το 2019, στο 42,2%. Από αυτό το δεδομένο έχουν βέβαια να ελπίζουν όλα τα κόμματα, όχι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Δηλαδή να επαναπατρισθούν από την αποχή στον δικό τους χώρο. Εδώ βέβαια κρύβεται και μια αντισυστημική πρόθεση και έχει ενδιαφέρον πως μέρος αυτής βλέπει πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ (μετά το 2015) ως μέρος του συστημικού σκηνικού άρα δεν θα κινηθεί προς τα εκεί.

Η συσπείρωση

Τεράστιο ρόλο στην αναζήτηση δεξαμενής για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην κάλπη της απλής αναλογικής παίζει η συσπείρωση που ακόμη υπολείπεται εκείνης της Νέας Δημοκρατίας (70,8% έναντι του γαλάζιου 75,5%). Εδώ βέβαια κρύβεται μια ακόμη ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ, που όπως λένε οι παράγοντες του πολιτικού του σχεδιασμού πάντα οι ψηφοφόροι του κινητοποιούνται τις τελευταίες ημέρες μαζί με ένα άλλο ρεύμα που έχει «αντι-δεξιά χαρακτηριστικά» και προσέρχεται στην κάλπη έστω στο τέλος.

Η ρητορική του Αλέξη Τσίπρα των τελευταίων ημερών και στις περιοδείες εξηγείται ακριβώς και από τα παραπάνω. Τη στοχοπροσήλωση σε νέες δεξαμενές που μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Την απενοχοποιημένη απεύθυνση στο συντηρητικό κοινό. Τα σποτάκια του κόμματος που στοχεύουν σε νέους και μεσαίους. Πάντως, το γεγονός πως ακόμη δεν προστίθεται θεαματικό νέο μέρος του εκλογικού κοινού, δείχνει και γιατί στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει ελάχιστα. Σε αντίθεση με τη ΝΔ που δείχνει να σταθεροποιεί αυξητικά τις τάσεις της. Η γνωστή ρήση του Χαρίλαου Φλωράκη πως η «κάλπη είναι γκαστρωμένη» μοιάζει με ευχή για την Κουμουνδούρου.