Ο Λαουτάρο Μαρτίνες τρώει τη… δουλειά του Λιονέλ Μέσι

Εκεί στα μέσα Δεκέμβρη όταν η εθνική ομάδα της Αργεντινής κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο, πολλοί ήταν που σκέφτηκαν πως ο Λιονέλ Μέσι έχει την απόλυτη ευκαιρία για την τέλεια έξοδο από την πρώτη γραμμή του ποδοσφαίρου. Πήρε την πιο μεγάλη κούπα του ποδόσφαιρου, θα μπορούσε να κατακτήσει και το Champions League με την Παρί Σεν Ζερμέν του (σε χρηματιστηριακή αξία) ενός δισεκατομμυρίου ρόστερ. Μια τελευταία αποστολή «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα του GOAT.

Ο Λίο βεβαίως μας άφησε νωρίς. Μια χαψιά έκανε τους Γάλλους η Μπάγερν από τη φάση των «16» δίνοντας τέλος σε αυτό το αφήγημα από τα μέσα Φλεβάρη μετά από τη νίκη της μέσα στο Παρίσι. Δεν θα γίνονταν λοιπόν εκείνος ο 10ος της «ιερής» λίστας των ποδοσφαιριστών που μέσα στην ίδια αγωνιστική σεζόν κατέκτησαν και το Μουντιάλ αλλά και το Champions League. Μην φανταστείτε όμως ότι δεν προέκυψαν άλλες υποψηφιότητες.

Δύο είναι ακόμη «ενεργές». Η πρώτη… αναμενόμενη, έστω με αστερίσκους. Από τα φαβορί της διοργάνωσης η Μάντσεστερ Σίτι που υποδέχεται την Ρεάλ στην ρεβάνς του δεύτερου ημιτελικού. Σε αυτή ο Χουλιάν Άλβαρες, έστω ως μέλος του rotation μιας και στην κορυφή της επίθεσης δεσπόζει το «θωρηκτό Χάαλαντ». Άρα ο 23χρονος παρτενέρ του Μέσι στο Κατάρ μέσα στο κόλπο ακόμη και αν ως εδώ τα λεπτά συμμετοχής του στην κορυφαία διοργάνωση είναι με το ζόρι 467.

Τον άλλον είναι που δεν περίμενε κανείς. Εκείνον που με έναν τρόπο ήταν από τα τραγικά πρόσωπα του Μουντιάλ. Τον Λαουτάρο Μαρτίνες. Τραυματίας στα γήπεδα του Κατάρ ο αρχηγός της Ίντερ. Έχασε λοιπόν από τη φάση των ομίλων και όλας τη θέση του στην 11άδα του Λιονέλ Σκαλόνι, που αναπόφευκτα έδωσε την ευκαιρία στον Άλβαρες.

Ο Μαρτίνες που επί της ουσίας ήταν το Νο2-Νο3 αυτής της ομάδας, βρέθηκε σε ρόλο συμπληρωματικό και αν δεν ευστοχούσε σε εκείνο το κρίσιμο τελευταίο πέναλτι κόντρα στην Ολλανδία μάλλον δεν θα θυμόταν κανείς την προσφορά του για την κατάκτηση του τίτλου. Ήταν Δεκέμβρης όμως τότε. Τώρα είναι Μάης. Και ο Μαρτίνες είναι μάλλον ένας από τους πιο φορμαρισμένους επιθετικούς της Ευρώπης. Ακριβώς 16 γκολ μετρά από τον Γενάρη όταν επέστρεψε για τα καλά στη δράση. Και το τελευταίο, αυτό που πέτυχε χθες βράδυ στο Σαν Σίρο κόντρα στην Μίλαν έστειλε τους Νερατζούρι οριστικά και αμετάκλητα στον τελικό του Champions League: Η πρώτη φορά από το 2010.

Ήταν το 8ο του γκολ εναντίον της Μίλαν σε όλες τις διοργανώσεις. Απέναντι σε κανέναν άλλο αντίπαλο δεν έχει πετύχει περισσότερα γκολ για την Ίντερ. Ήταν το γκολ που συμπλήρωσε τη λίστα με τουλάχιστον ένα κόντρα στη συμπολίτισσά σε όλες τις διοργανώσεις στις οποίες στη συνάντησε (Serie A, Coppa Italia, Super Cup Ιταλίας και Champions League).

Ήταν το 10ο γκολ του με την Ίντερ στο UCL και  έγινε ο 5ος παίκτης της ιστορίας της που το έκανε. Ήταν κυρίως όμως το γκολ που «φώναξε» την επιστροφή του πριν από ένα καλοκαίρι που ήδη γύρω του έχουν μαζευτεί πολλοί και διάφοροι με την φιλοδοξία να τον πείσουν να αφήσει το Μιλάνο.

Φυσικά αυτό το τελευταίο κάθε άλλο παρά τον απασχολεί τέτοιες ώρες. «Το να κατακτήσω το Champions League μετά από το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ένα όνειρο που δεν θέλω καν να το σκέφτομαι. Θα δώσω τα πάντα για αυτό» υποσχέθηκε ήδη. Και για να δούμε αν μπορεί όντως να… κρατήσει τον λόγο του.