Σεμίνα Διγενή: Είναι σπουδαίο να ξέρεις ότι αγωνίζεσαι για τον πιο ανθρώπινο στόχο

Είναι «must» ή «μάστιγα» οι διασημότητες, οι αναγνωρίσιμοι στα ψηφοδέλτια των κομμάτων; Προσθέτουν ή κοστίζουν στους συνδυασμούς και τελικά το ΚΚΕ κατά πόσο επιχειρεί να αξιοποιήσει αυτή την πρακτική; Η Σεμίνα Διγενή δημοσιογράφος και υποψήφια βουλευτής Νοτίου Τομέα στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, μιλώντας στο in σημειώνει ότι «οι αλλοπρόσαλλες επιλογές διασημοτήτων στα ψηφοδέλτια, όταν γίνονται με μοναδικό στόχο να μονοπωλήσουν το τηλεοπτικό -κι όχι μόνο- ενδιαφέρον, χωρίς ουσιαστικό πολιτικό λόγο και ήθος, είναι επικίνδυνες».  Όπως λέει ωστόσο «εκ των πραγμάτων δεν γίνεται το lifestyle να κατακτήσει την πολιτική. Αυτό που ίσως γίνεται, είναι μια προσπάθεια να “αποπλανήσει” την πολιτική, αλλά πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός πλέον, είναι αρκετά προπονημένος ώστε να μπορεί να αντιληφθεί, ποιοι βλέπουν την πολιτική ως «μπίζνα», χρησιμοποιώντας ευκαιριακούς “κράχτες” για την πραμάτεια τους».

Όσον αφορά την αντιμετώπιση των νέων ψηφοφόρων η Σεμίνα Διγενή βλέπει μία επικοινωνιακή στρατηγική που «υπαγορεύει ιδέες εξαγοράς», όπως χαρακτηρίζει τα «τα youth pass της κοροϊδίας, τα σπίτια-δώρα, τα τριήμερα διακοπών στις Κυκλάδες, τα 150άρια ελεημοσύνης» και κάνει λόγο για προσπάθεια υφαρπαγής της ψήφου της νέας γενιάς.

Για τον κίνδυνο της αρκοδεξιάς στην Ελλάδα η Διγενή απαντά πως «οι διεργασίες στα ακροδεξιά μορφώματα συνεχίζονται. Αυτό συμβαίνει, γιατί ως συστημικός πόλος του αστικού πολιτικού συστήματος συνεισφέρουν στις μετεκλογικές επιδιώξεις για την αντιλαϊκή σταθερότητα. Υπάρχει «κινητικότητα» και στην Ελληνική Λύση και στο ΕΑΝ».

Τέλος στην ερώτηση γιατί ΚΚΕ, η  Σεμίνα Διγενή τονίζει ότι «είναι σπουδαίο να ξέρεις πως αγωνίζεσαι για τον πιο όμορφο, τον πιο δίκαιο, τον πιο ανθρώπινο και σπουδαίο στόχο: Την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τη νέα κοινωνία, της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα»..

«Διασημότητες» και «αναγνωρίσιμοι» με βάση το life style στα ψηφοδέλτια των κομμάτων. Γίνονται όλο και περισσότεροι τα τελευταία χρόνια και φέρνουν ψήφους. Πρέπει να υπάρχουν και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Αυτό που περιγράφετε είναι μία παγκόσμια τάση στην πολιτική τα τελευταία χρόνια και νομίζω πως δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τον λόγο. Κάποια πολιτικά κόμματα ανά τον κόσμο, έχουν ανακαλύψει ένα νέο τρικ για να μετατοπίζουν τον δημόσιο διάλογο από τα ζωτικής σημασίας ζητήματα που απασχολούν τον λαό. Οι Αμερικανοί πχ. που το εξασκούν τα τελευταία χρόνια, το αποκαλούν identity politics.

Είναι αλήθεια πως η «διασημότητα» μπορεί να βοηθάει στο να επικοινωνηθούν πιο εύκολα και πιο πλατιά, οι θέσεις κάποιου κόμματος και όντως υπήρξαν παλαιότερα «stars» με περιεχόμενο και περγαμηνές, (όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, η Μελίνα Μερκούρη, ο Θάνος Μικρούτσικος κα.), που προσέφεραν πολλά, αλλά υπήρξαν και άλλοι που κατεξευτέλισαν τα κόμματα που τους επέλεξαν.
Από την άλλη, ωστόσο θεωρώ ρατσιστικό να κρίνεις τον άλλον από το πόσο αναγνωρίσιμος και δημοφιλής είναι στον κόσμο, το σωστό -κατά τη γνώμη μου- είναι να κρίνονται όλοι από τη δράση, το έργο, τις ιδέες, την πορεία, την προσφορά τους.

Οι αλλοπρόσαλλες επιλογές διασημοτήτων στα ψηφοδέλτια, όταν γίνονται με μοναδικό στόχο να μονοπωλήσουν το τηλεοπτικό -κι όχι μόνο- ενδιαφέρον, χωρίς ουσιαστικό πολιτικό λόγο και ήθος, είναι επικίνδυνες. Πάντα στο τέλος, οι πράξεις αποδεικνύουν πως ή “ταυτότητά” τους δεν ήταν παρά ένα φτηνό προεκλογικό κόλπο.

Ενώ στο ΚΚΕ τι ισχύει;

Τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ είναι γεμάτα από προσωπικότητες, από πολύ γνωστές μέχρι λιγότερο γνωστές, με κύριο χαρακτηριστικό τους τον αγωνιστικό τρόπο ζωής, την εντιμότητα, την ανιδιοτέλεια και την προσφορά τους στη κοινωνία.

Πρωτοπόροι συνδικαλιστές, λαμπροί επιστήμονες, μεγάλοι αθλητές, σπουδαίοι καλλιτέχνες, άνθρωποι που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στους χώρους τους και στην κοινωνία ευρύτερα.

Και τελικά ποιο είναι το αποτέλεσμα, όταν το life style προσπαθεί να κατακτήσει την πολιτική;

Νομίζω πως εκ των πραγμάτων δεν γίνεται το lifestyle να κατακτήσει την πολιτική. Αυτό που ίσως γίνεται, είναι μια προσπάθεια να “αποπλανήσει” την πολιτική, αλλά πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός πλέον, είναι αρκετά προπονημένος ώστε να μπορεί να αντιληφθεί, ποιοι βλέπουν την πολιτική ως «μπίζνα», χρησιμοποιώντας ευκαιριακούς “κράχτες” για την πραμάτεια τους.
Εχοντας μάλιστα, το πρόσφατο παράδειγμα των ευρωβουλευτών Καϊλή, Γεωργούλη κλπ, και το πόσο… «περήφανους» μας έκαναν στη διάρκεια της θητεία τους, θα τού είναι αρκετά ευκολότερο να αποφασίσει πώς και προς τα πού θέλει να κινηθεί στις 21 Μαΐου.

Πώς βλέπετε την προσπάθεια για αποκαλύψεις σκανδάλων πριν τις εκλογές; Τι στόχο είχε το τοξικό κλίμα και ποιους ευνοεί;

Το μεγάλο ζήτημα με τα σκάνδαλα είναι ότι συμβαίνουν. Εμείς είμαστε κάθετοι, στο ότι χρειάζεται να διερευνώνται άμεσα και σε βάθος.

Τώρα μπροστά στις εκλογές, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ σκιαμαχούν για την «εκτροπή» και την «τοξικότητα» με αφορμή τις υποκλοπές. Δεν λένε όμως κουβέντα για τα βασικά της αντιλαϊκής πολιτικής που τους ενώνουν.

Μετά από μια περίοδο …ύφεσης, η «αντιπαράθεση» αναζωπυρώνεται και βεβαίως κανείς δεν πείθεται πως τους έπιασε ξαφνικά ο πόνος για το θεσμικό πλαίσιο του «ουδείς εξαιρείται των παρακολουθήσεων», που όλοι μαζί έχουν διαμορφώσει σε Ελλάδα και ΕΕ. Το θέμα είναι ότι, ο τρόπος που θα διαχειριστεί το σκάνδαλο των υποκλοπών η επόμενη κυβέρνηση, θ αξιοποιείται ως καταλύτης στα παζάρια για τον σχηματισμό της. Γι’ αυτό και τη δήλωση Ανδρουλάκη ότι «κάποιος πρέπει να μπει στη φυλακή», ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ την ερμηνεύουν όπως τους βολεύει, προσφέροντας ο καθένας «εγγυήσεις» στο ΠΑΣΟΚ ότι τάχα «η αλήθεια θα λάμψει». Όλα αυτά επιβεβαιώνουν ότι αναζητείται συγκολλητική ουσία για να φτιαχτεί κυβέρνηση με όποιον συνδυασμό, αφού τα προγράμματα όλων το επιτρέπουν μια χαρά.

Η διαχείριση του σκανδάλου των υποκλοπών μετεκλογικά φαίνεται ότι διαθέτει τέτοια «φόντα». Αυτό που θα παραμείνει στο απυρόβλητο και μετά τις εκλογές, είναι το αντιλαϊκό και επικίνδυνο θεσμικό πλαίσιο των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών, που μόνο το ΚΚΕ αποκαλύπτει και καταγγέλλει, μαζί με τις ευθύνες των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στη δημιουργία και τη θωράκισή του.

Ταυτόχρονα μην ξεχνάμε, πως όλοι «έθαψαν κανονικά» την πολύ σοβαρή υπόθεση συνακροάσεων και υποκλοπών στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό από το 2016 με το τελευταίο κρούσμα να καταγράφεται τον Απρίλη του 2022 δείχνοντας πόσο λερωμένη έχουν τη φωλιά τους ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.

Περίπου μισό εκατομμύριο νέοι ψηφίζουν για πρώτη φορά φέτος. Πώς θα χαρακτηρίζατε την προεκλογική αντιμετώπισή τους από την κυβέρνηση;

Η επικοινωνιακή στρατηγική της, υπαγορεύει ιδέες εξαγοράς τους, όπως τα youth pass της κοροϊδίας, τα σπίτια-δώρα, τα τριήμερα διακοπών στις Κυκλάδες, τα 150άρια ελεημοσύνης…

Προσπαθούν να υφαρπάξουν την ψήφο αυτής της γενιάς, με το 1 εκατομμύριο άνεργους νέους, την ψήφο των παιδιών που μεγάλωσαν μέσα σε κρίσεις και τα είδαν όλα.

Πιστεύω πως η απάντηση αυτής της γενιάς, δεν μπορεί παρά να είναι ξεκάθαρη. Κανείς δεν μπορεί να εξαγοράσει το παρόν της και κυρίως το μέλλον της.

Όσα 150άρια και αν τάξουν, τα νέα παιδιά θυμούνται πως όλοι αυτοί με τις προεκλογικές κουβαρντοσύνες, είναι εκείνοι που τα έσπαγαν στο ξύλο στις διαδηλώσεις. Είναι εκείνοι έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στην υποθήκευση του μέλλοντός τους. Αυτοί που φρόντισαν για ημερομηνία λήξης στις δουλειές, για αβεβαιότητα, απολύσεις, πλειστηριασμούς, για απογείωση της εκμετάλλευσης.

Οι φοιτητές τους έστειλαν ήδη το μήνυμα με την πρωτιά της Πανσπουδαστικής!

Μαζί με τους νέους, όμως συστρατεύονται και στηρίζουν το κόμμα, ακόμη κι αυτοί που κάποτε πίστεψαν στις υποσχέσεις τους, γιατί βλέπουν καθαρά πλέον, πως αυτός ο κατήφορος που δημιούργησαν, αλλά και τα ψέμματά τους δεν έχουν τέλος.

Δόθηκε περισσότερος χώρος και χρόνος από τα ΜΜΕ στο «μόρφωμα Κασιδιάρη» ώστε να γίνει έμμεση διαφήμιση;

Ο αποκλεισμός του φασιστικού μορφώματος «Εθνικό Κόμμα Ελληνες», του καταδικασμένου για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, ναζιστή Κασιδιάρη, από τις εκλογές της 21ης Μάη, αναδεικνύεται σκόπιμα από διάφορα αστικά επιτελεία, περίπου ως το κυρίαρχο θέμα των εκλογών και τα περιλαμβάνει όλα: Και «αντισυστημικό» ξέπλυμα στα καλύτερα μαντρόσκυλα του συστήματος και «καλοπιάσματα» στα ορφανά του Κασιδιάρη (και τις ψήφους των οποίων γλυκοκοιτάζουν διάφορες αστικές δυνάμεις), και «δημιουργικούς προβληματισμούς» για τον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει ένα «σοβαρό» ακροδεξιό μόρφωμα, άμεσα και στο μέλλον, σε μετεκλογικά παζάρια και ως πολιτική εφεδρεία για το σύστημα.

Υπάρχει όντως κίνδυνος ανόδου της ακροδεξιάς;

Το σίγουρο είναι πως οι διεργασίες στα ακροδεξιά μορφώματα συνεχίζονται. Αυτό συμβαίνει, γιατί ως συστημικός πόλος του αστικού πολιτικού συστήματος συνεισφέρουν στις μετεκλογικές επιδιώξεις για την αντιλαϊκή σταθερότητα. Υπάρχει «κινητικότητα» και στην Ελληνική Λύση και στο ΕΑΝ.

Ο Αν. Κανελλόπουλος, αν και προσπάθησε στην αρχή να αποσυνδεθεί από το κόμμα του Κασιδιάρη, σε συνέντευξή του αργότερα, δήλωσε πως «ο κ. Κασιδιάρης προφανώς θα αφήσει ελεύθερους τους οπαδούς του να επιλέξουν, συνεπώς πολλοί μπορεί να επιλέξουν το ΕΑΝ». Δε δίστασε δε, να ξεπλύνει και τον Κασιδιάρη, με τη σβάστικα στο μπράτσο, λέγοντας ότι πρόκειται για «λάθη της νεότητας»…

Βγάλτε συμπέρασμα.

Το ΕΑΝ ήταν ένας αντιπερισπασμός που βρήκε χώρο και χρόνο να αναπτυχθεί από τις καθυστερήσεις;

Η αστική δημοκρατία, έχει τον τρόπο να ζεσταίνει στον κόρφο της ναζιστές και φασίστες. Το βλέπουμε χρόνια αυτό να επαναλαμβάνεται
Δεν θα μας απασχολούσε κανένα ΕΑΝ και κανένας φασίστας, αν 8 χρόνια τώρα, με κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, είχε τελεσιδικήσει η απόφαση για τους καταδικασθέντες εγκληματίες ναζί. Υπενθυμίζω πως κανείς τους δεν απολογήθηκε ποτέ γι αυτό.

Γιατί ΚΚΕ; Και γιατί υποψήφια;

Είναι σπουδαίο να ξέρεις πως αγωνίζεσαι για τον πιο όμορφο, τον πιο δίκαιο, τον πιο ανθρώπινο και σπουδαίο στόχο: Την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τη νέα κοινωνία, της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα..

Ήταν τιμή μου η πρόταση του ΚΚΕ να κατεβώ υποψήφια στον Νότιο τομέα της Αθήνας και ν’ αγωνιστώ δίπλα στους έντιμους, τους αξιόπιστους, τους καθαρούς, τους καλύτερους.
Είναι πρόκληση ζωής να ξέρεις πως είσαι μέρος του αγώνα για την πιο φωτεινή ανατροπή