Η (εξαιρετική) συνέντευξη των συναδέλφων Ανδρέα Παναγόπουλου και Ελένης Στεργίου με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κο Αλέξη Τσίπρα, στο in, έφερε στη συζήτηση αυτό που ολόκληρη η κοινωνία αφουγκράζεται: αυτή η κάλπη θα είναι παραπάνω γκαστρωμένη από όσο έλεγε ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης. Για την ακρίβεια, αφού κι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αρέσκεται στο να χρησιμοποιεί αθλητικές ορολογίες, ας πούμε ότι το αποτέλεσμα αυτού του ντέρμπι θα κριθεί στο… ’90.

Όπως σημειώθηκε στη συνέντευξη, από τη μία έχουμε τις δημοσκοπήσεις -πράγμα που ανέφεραν οι συνάδελφοι, από την άλλη, όπως ανέφερε ο κος Τσίπρας, έχουμε κι αυτό που λέγεται “αστάθμητος παράγοντας”: Ο κόσμος της κανονικής ζωής.

Ο κόσμος που συναντά στον δρόμο ή στις συγκεντρώσεις και πράγματι, οι συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ του 2023 είναι μεγαλύτερες και πιο ενθουσιώδεις από ότι το 2019. Ωστόσο, η δημοσκοπική ψαλίδα παραμένει αμείλικτη: ΣΥΡΙΖΑ κάτω του 30%;

Ποια είναι τα δεδομένα: Από το 2012 μέχρι και το 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεσε ποτέ κάτω από το 30%, όπως ανέφερε κι ο Αλέξης Τσίπρας. Δημοσκοπικά, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να ακολουθεί την φθορά της ΝΔ, ενώ το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη δεν καταφέρνει να αποσπάσει ικανό αριθμό ψηφοφόρων από τα άλλα δύο κόμματα, ώστε να μιλάμε για τόσο δυναμικές απώλειες.

H χιουμοριστική απάντηση

Πλην όμως, αυτό τον τόπο κάποιος πρέπει να τον κυβερνήσει και, βλέποντας πάντα τις δημοσκοπήσεις, δεν θα έχουμε κυβέρνηση αυτοδύναμη. Η ερώτηση -κλειδί του κου Παναγόπουλου, έφερε μια χιουμοριστική απάντηση από πλευράς του Αλέξη Τσίπρα και, μάλλον, διέλυσε οριστικά τα σενάρια οικουμενικής. “Γιατί δε συγκυβερνάτε κι οι τρεις μαζί να τελειώνουμε;”

“Εντάξει τώρα, είναι σα να μου λέτε να φτιάξει ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό μια ομάδα να πάρουν το πρωτάθλημα μαζί. Θα μας κυνηγάνε οι φίλαθλοι”. Αν κρίνουμε από το προεκλογικό κλίμα εντός των κομματικών επιτελείων, η σύγκριση φαίνεται εξαιρετικά ακριβής.

Αν το κρίνουμε, όμως, εκτός των επιτελείων. Θα παρατηρήσουμε μία μάλλον “μουδιασμένη”κοινωνία. Η πανδημία, οι απανωτές κρίσεις, η ακρίβεια και, τέλος, το βουβό πένθος που άφησε πάνω από την χώρα τόσο ο κόβιντ, όσο πρόσφατα και το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, μάλλον βρίσκουν τους πολίτες περισσότερο παρατηρητές, παρά συμμετέχοντες σε αυτές τις εκλογές: περιμένουν το αποτέλεσμα της κάλπης.

Ειδικά σε ότι αφορά τα Τέμπη, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν σαφής ως προς τη λειτουργία της Δικαιοσύνης σε σχέση με την απόδοση ευθυνών. “ Αν η Δικαιοσύνη εντοπίσει ευθύνες συγκεκριμένες πολιτικών προσώπων και το αναπέμψει στην Βουλή, η υποχρέωσή μας είναι αυτό να μην το βάλουμε στο συρτάρι”.

Η Δικαιοσύνη, λοιπόν, που έγινε τεράστιο αντικείμενο συζήτησης με το σκάνδαλο των υποκλοπών, αναφέρθηκε και τώρα. Κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι η ανάληψη της εξουσίας από τη ΝΔ θα λειτουργήσει σαν κάθαρση , χωρίς να χρειαστεί πια να λογοδοτήσει κανένας υπεύθυνος. “Φυλακή τους πολιτικούς τους βάζει η Δικαιοσύνη και όχι οι πολιτικοί”, κάπως σιβυλλικά έθεσε.

Σε ό,τι αφορά τους ψηφοφόρους, η Ελένη Στεργίου έθεσε ένα πραγματικό πρόβλημα: οι νέες γυναίκες συμμετέχουν λιγότερο. Οι νέες γυναίκες μέσα στην πανδημία κι έπειτα στην οικονομική κρίση έγιναν περισσότερο φτωχές, πολύ συχνότερα κακοποιημένες, με αποκορύφωμα τις γυναικοκτονίες και πολύ λιγότερο ενταγμένες σε αυτό που λέμε “πολιτική δραστηριότητα”.

Γυναίκες και αναποφάσιστοι

Για τα δύο κόμματα εξουσίας, το μεγάλο στοίχημα είναι οι γυναίκες, οι νέοι και οι αναποφάσιστοι -αυτοί θα κρίνουν τις εκλογές. Από τον Αλέξη Τσίπρα ακούσαμε πως στις προγραμματικές θέσεις είναι η οικονομική ενίσχυση των μητέρων -ακόμη και στη σύνταξη, μεγαλύτερες άδειες μητρότητας, αύξηση επιδόματος παιδιού και δεύτερου παιδιού. Κίνητρα, εν ολίγοις, για τη μείωση της υπογεννητικότητας, κάτι που απασχολεί όλα τα κόμματα. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ψηφοδέλτια ισάριθμης αντιπροσώπευσης, δηλαδή συμμετέχουν ίσοι αριθμοί γυναικών και αντρών.

Τι δεν ακούσαμε; Το πάγιο αίτημα του γυναικείου κινήματος: δομές φιλοξενίας για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους και εισαγωγή του όρου “γυναικοκτονία” στον Ποινικό Κώδικα.

Καταλήγουμε, πάντως, ότι η κυβέρνηση συνεργασίας είναι μία λύση ανάγκης, που βασίζεται σε πολιτικές από τις οποίες χωρίζει “”άβυσσος” τον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ από τη ΝΔ πάνω σε συγκεκριμένους άξονες: Οικονομία, Υγεία, Παιδεία , Κοινωνικό Κράτος.

Αν κάτι μας αφήνει αυτή η συνέντευξη, που γίνεται στα πλαίσια της σειράς των προεκλογικών συνεντεύξεων του in, είναι πως πρόκειται για δύο πραγματικά αντιμαχόμενες πολιτικές των δύο κομμάτων: ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο “για σκληρό νεοφιλελευθερισμό”

Πάντως, αυτές οι εκλογές έχουν, ίσως, τον πιο χαμηλό παλμό που έχουμε παρατηρήσει ποτέ. Αν, φυσικά, εξαιρέσει κανείς τα επιτελεία. Μένει να κριθεί τα ξημερώματα της Δευτέρας αν η κοινωνία προτίμησε να κινηθεί ησύχως, αν οι δημοσκοπήσεις δικαιώνονται ή αν, κι αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα, δεν έχει καταφέρει να πειστεί, Να εμπνευστεί νιώθοντας πως η εκλογική διαδικασία κυρίαρχα και απολύτως αφορά τους πολίτες. “Κυριακή κοντή γιορτή”, λοιπόν.

Headlines