Ένας οικολογικός παράδεισος στη Σιέρα Λεόνε σε κλοιό κινεζικής «απόβασης»

Καταστροφική… ανάπτυξη

Αν και αποτελεί ένα σπάνιο οικοσύστημα και από τα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία της Σιέρα Λεόνε για οικοτουρισμό, η κυβέρνηση του Φριτάουν αποφάσισε ότι αυτή η παραλία -μια από τις πολλές κατά μήκος των 400 χιλιομέτρων της ακτογραμμής- ήταν «το πιο κατάλληλο σημείο» για το δρομολογούμενο έργο.

Μια πιθανή εξήγηση ίσως είναι το γεγονός ότι, αν και η αφρικανική χώρα έχει υπογράψει τη Σύμβαση Ραμσάρ για την προστασία υγροβιότοπων διεθνούς σημασίας, για τη διατήρηση των υγροτόπων, το Μπλακ Τζόνσον δεν έχει συμπεριληφθεί επισήμως στη λίστα…

Μελέτες που να στοιχειοθετούν την επιλογή της περιοχής δεν έχουν  δημοσιοποιηθεί και μένει να φανεί εάν έχουν καν γίνει, καθώς έχει γίνει προσφυγή από δύο οργανώσεις.

Ζητούν στοιχεία και αναφορές που να αποδεικνύουν ότι η συγκεκριμένη παραλία είναι, όπως υποστηρίζεται, κατάλληλη για το έργο «όσον αφορά τη βαθυμετρία, την κοινωνική προστασία και την οικολογία».

Η κατασκευή του έργου φημολογείται ότι μπορεί να «καταπιεί» πάνω από 1.000 στρέμματα ακτής και παρθένας φύσης.

Κάτοικοι της γύρω περιοχής και ιδιοκτήτες οικοτουριστικών καλυβών καλούνται να πουλήσουν τις περιουσίες τους, με την διαβεβαίωση ότι θα αποζημιωθούν πλήρως.

Όμως οι επίσημες ενημερώσεις γίνονται με το «σταγονόμετρο» και οι αυτοψίες Κινέζων ειδικών με στρατιωτική συνοδεία.

Το τελευταίο διάστημα μάλιστα αναφέρθηκε ότι ντόπιοι συγκρούστηκαν με δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, που έληξαν με προσαγωγές.

Μαζί με περιβαλλοντικές και άλλες οργανώσεις δηλώνουν πάντως  αποφασισμένοι να οδηγήσουν σε «ναυάγιο» τα σχέδια.

Δεν θα φέρουν ανάπτυξη, καταγγέλλουν με επιστολή τους, αλλά «ανθρώπινη και οικολογική καταστροφή».

Θα αφανιστεί μέρος του παρθένου δάσους. Θα πληγεί ο τοπικός οικοτουρισμός.

Θα μολυνθούν οικοσυστήματα αναπαραγωγής ψαριών και θα οδηγηθούν στην ανεργία οι ντόπιοι αλιείς, καθώς θα ενταθεί η λεηλασία των αλιευτικών αποθεμάτων που συντελείται εδώ και καιρό στην ευρύτερη περιοχή.

Και δη κατά κόρον από μεγάλα κινεζικά αλιευτικά, στα ανοιχτά, με άδειες ή μη.

«Φοβού τους Δαναούς»;

Σε αυτό το φόντο, σε πολλούς ακούστηκε σαν κακόγουστο αστείο η είδηση ότι προ ημερών η Κίνα δώρισε προ ημερών στην κυβέρνηση της Σιέρα Λεόνε ένα περιπολικό σκάφος σχεδόν 27 μέτρων για την αντιμετώπιση της παράνομης αλιείας και της πειρατείας στα χωρικά της ύδατα.

Αυτό ενώ στη ίδια τη χώρα, αλλά και σε άλλες της δυτικής Αφρικής -στη Λιβερία, στη Γκάνα, στη Νιγηρία, στη Σενεγάλη και στη Γουινέα- οι φόβοι εντείνονται για εξάντληση των αλιευτικών αποθεμάτων από τους κινεζικούς στόλους που «αλωνίζουν» στα ανοιχτά.

Όχι τυχαία, ανάλογα κινεζικά δώρα έχουν ήδη γίνει στη Νιγηρία, στην Ακτή Ελεφαντοστού, στη Γκάνα και στη Μαυριτανία.

Ζητούμενο είναι η -εντός και εκτός εισαγωγικών- καλή… ψαριά.

«Η Κίνα έχει βλέψεις στον Κόλπο της Γουινέας», επισημαίνει στην South China Morning Post ο Φρανσουά Βρέι, συντονιστής ερευνών στο Ινστιτούτο Ασφάλειας για τη Διακυβέρνηση και την Ηγεσία στην Αφρική στο Πανεπιστήμιο Στέλενμπος, στο Κέιπ Τάουν.

Μεταξύ άλλων, εξηγεί, «επιδιώκει μια ναυτική μονάδα» στην περιοχή, η οποία «είναι στο “κάδρο” της Πρωτοβουλίας Μια Ζώνη Ένας Δρόμος».

Στο πλαίσιο αυτής της διεθνούς στρατηγικής του Πεκίνου -που αποτελεί ένα «πλέγμα» εμπορικών συναλλαγών, έργων υποδομής, δανειοδοτήσεων και γεωπολιτικής επιρροής- υπολογίζεται ότι τα κινεζικά κεφάλαια που έχουν επενδυθεί στην υποσαχάρια Αφρική υπολογίζεται ότι ανέρχονται συνολικά σε 155 δισεκατομμύρια δολάρια μέσα στις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Μια πρόσφατη μελέτη εν τω μεταξύ κατέγραψε ότι μέσα στο ίδιο διάστημα η Κίνα παρείχε στρατιωτική βοήθεια σε 47 αφρικανικές χώρες.

«Η κινεζική διπλωματία προσφέρει μια έξυπνη δέσμη ανάπτυξης και ασφάλειας ή το αντίστροφο», παρατηρεί ο αναλυτής Κόφι Μ. Κουακού, ανώτερος ερευνητής στο Κέντρο Μελετών Αφρικής-Κίνας του Πανεπιστημίου του Γιοχάνεσμπουργκ.

«Αυτό το πακέτο είναι σχεδόν ασυναγώνιστο και τα δυτικά έθνη πασχίζουν να ανταγωνιστούν σε αυτό το μέτωπο την Κίνα».