Η μεγάλη νύχτα της Κεντροαριστεράς και η τεράστια ευκαιρία του Νίκου Ανδρουλάκη

Αυτό που συνέβη στις εθνικές εκλογές δεν έχει ιστορικό προηγούμενο τις τελευταίες εκλογές. Η διαφορά των 20 μονάδων του πρώτου κόμματος από το δεύτερο είναι τεράστια και μεγαλύτερη συναντά κανείς το 1974 όταν η ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή πήρε 54,37% και η Ενωση Κέντρου 20,42%. Αλλά οι συνθήκες ήταν τότε διαφορετικές και ειδικές…

Το 1981 η διαφορά του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου από τη ΝΔ ήταν της τάξης των 13 ποσοστιαίων μονάδων.

Αυτά, όμως, είναι απλή στατιστική. Εχουμε μια συντριπτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας και μια δεινή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι έχουμε μια ταπεινωτική προσωπική ήττα του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του χώρου της Κεντροαριστεράς.

Η κυριαρχία στο χώρο αυτό ήταν ολοφάνερη τα τελευταία χρόνια. Από τα στελέχη και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν επέστρεψαν ποτέ μετά το 2010, μέχρι την προσπάθεια να «κλέψει» ο Αλέξης Τσίπρας την κληρονομιά του Ανδρέα Παπανδρέου.

Δεν ήταν η «μίμηση» του Ανδρέα για την οποία είχε γίνει πολύς λόγος. Ηταν κυρίως η «κλοπή» των συνθημάτων και βασικών ιδεολογικών στρατηγικών του ΠΑΣΟΚ.

Ηταν (κι ενδεχομένως να είναι ακόμη) η απόλυτη κυριαρχία του Αλέξη Τσίπρα στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Η συνιστώσα «ΠΑΣΟΚ» ήταν πανίσχυρη στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλες οι κινήσεις του κ. Τσίπρα συνέκλιναν σε μια ξεκάθαρη άλωση του χώρου στον οποίο κάποτε ηγεμόνευε το ΠΑΣΟΚ. Του Ανδρέα, του Σημίτη, του Γιώργου Παπανδρέου για τελευταία φορά.

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος αρχικά και η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά δεν μπόρεσαν ποτέ να πείσουν τους ψηφοφόρους που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ να επιστρέψουν πίσω. Παρέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ και συνέβαλαν στο να γίνει κυβέρνηση και να ηγηθεί ο Αλέξης Τσίπρας του κεντροαριστερού χώρου.

Όμως, το αποτέλεσμα της 21ης Μαίου έχει σαφή πολιτικά μηνύματα για τον συγκεκριμένο χώρο.

Η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον περίπου 8 μονάδες όταν στις προηγούμενες εκλογές ήταν περισσότερες από 20 μονάδες.

Πλέον ο χώρος της Κεντροαριστεράς ανασυντίθεται, με την απόφαση του ελληνικού λαού.

Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ πνέει τα λοίσθια, αν θα μειώσει κι άλλο τα ποσοστά του.

Δεν γνωρίζει κανείς τι θα γίνει σε ενδεχόμενες νέες εκλογές. Αν δηλαδή θα ανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ ή αν δεν έχει ξύσει τον πάτο του βαρελιού και θα υποχωρήσει περαιτέρω.

Φαίνεται ότι τον χώρο που διεκδικούν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ τον ελέγχει απόλυτα αυτή τη στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ένας κεντροδεξιός πολιτικός που αντιλήφθηκε ότι μπορεί να ηγεμονεύσει με πολιτικές που θα αγκαλιάσουν τους κεντρώους ψηφοφόρους.

Όμως, με το ΠΑΣΟΚ πλέον να είναι πιο ισχυρό, με ένα ποσοστό κατά 40% υψηλότερο από 19%, με τη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ να μειώνεται εντυπωσιακά, είναι η μεγάλη ευκαιρία του Νίκου Ανδρουλάκη.

Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας είναι σε περιδίνηση από την συντριπτική ήττα, είναι η μεγάλη ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ να δώσει μια νέα μάχη για να αυξήσει τα ποσοστά του, για να αναδειχθεί αυτό σε ηγέτη του χώρου της κεντροαριστεράς.

Είναι μεγάλη ευκαιρία για τον κ. Ανδρουλάκη, αλλά και μεγάλη ευθύνη για τον ίδιο να μπορέσει να εκφράσει τις ελπίδες, τις αγωνίες και τα «θέλω» των ψηφοφόρων του κέντρου που είτε ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ είτε θέλγονται από τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η Κεντροαριστερά βρίσκεται πράγματι στο επίκεντρο του πολιτικού σκηνικού. Είτε γιατί είναι η «νύφη» για το κόμμα της ΝΔ και πώς αυτός ο «γάμος» θα κρατήσει για πολύ, είτε για να δούμε ποιος τελικά θα επικρατήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Ειδικά αν οι εξελίξεις στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ραγδαίες, αν δηλαδή τεθεί θέμα για τον Αλέξη Τσίπρα.

Τότε πολλά θα μπορούσαν να συμβούν. Αλλά τώρα, μέχρι τις επόμενες εκλογές ή και μέσα στην επόμενη τετραετία ο Νίκος Ανδρουλάκης θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να ξανακάνει μεγάλο το ΠΑΣΟΚ.