Όταν άρχισαν οι συσπάσεις της, μια καμήλα για την Μόνα έγινε η σανίδα σωτηρίας της.

Η 19χρονη περίμενε πως το ταξίδι 40 χιλιομέτρων για το νοσοκομείο θα διαρκούσε τέσσερις ώρες από το σπίτι της στην κορυφή βραχωδών βουνών.

Αλλά χωρίς δρόμους – με πόνους τοκετού και σε κακές καιρικές συνθήκες – χρειάστηκαν επτά ώρες.

«Με κάθε βήμα που έκανε η καμήλα, με διέλυαν οι πόνοι», είπε στο BBC.

Όταν πια η καμήλα δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο, η ετοιμόγεννη κατέβηκε από τη ράχη της και έκανε τον υπόλοιπο δρόμο με τα πόδια.

Στην επαρχία Mahweet της βορειοδυτικής Υεμένης, το νοσοκομείο Bani Saad είναι η μόνη υγειονομική εγκατάσταση για χιλιάδες γυναίκες. Από το σπίτι της Mona, στο χωριό Al-Maaqara, η εγκατάσταση είναι προσβάσιμη μόνο μέσω βουνών με καμήλες ή με τα πόδια.

«Ο δρόμος ήταν βραχώδης», είπε, θυμίζοντας το «σωματικά και ψυχικά εξαντλητικό ταξίδι».

«Υπήρχαν στιγμές που προσευχήθηκα να με πάρει ο Θεός και να προστατέψει το μωρό μου για να μπορέσω να ξεφύγω από τον πόνο».

Η Μόνα δεν θυμάται να φτάνει στο νοσοκομείο, θυμάται όμως να την πλημμυρίζει η ελπίδα και η ανακούφιση ακούγοντας το πρώτο κλάμα του μωρού της, το οποίο με τον σύζυγό της βάφτισαν Τζαράχ, από τον χειρουργό που την έσωσε.

Συνήθως, στον δύσκολο δρόμο του τοκετού, τις εγκυμονούσες συνοδεύουν οι σύζυγοι, συγγενείς τους, ή απλοί συνοδοιπόροι.

Μία εξ αυτών, η 33χρονη Σάλμα Αμπντού, που συνόδευε μια ετοιμόγεννη, λέει πως στα μισά της διαδρομής είδαν μια έγκυο νεκρή.

«Χρειαζόμαστε δρόμους, νοσοκομεία, φαρμακεία. Είμαστε μονάχοι σ’ αυτόν τον τόπο. Οσες είναι τυχερές, γεννούν με ασφάλεια. Αλλες πεθαίνουν στα μισά του δρόμου, έχοντας υποστεί και το βάσανο της διαδρομής», λέει η ίδια.

Μια γυναίκα νεκρή κάθε δύο ώρες

Στην Υεμένη, μία γυναίκα πεθαίνει κάθε δύο ώρες, κατά τη διάρκεια του τοκετού, από προβλέψιμες αιτίες, σύμφωνα με το Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών (UNFPA).

Λιγότερες από τις μισές γεννήσεις πραγματοποιούνται με τη βοήθεια γιατρού και μόλις το ένα τρίτο από αυτές σε υγειονομική δομή, σύμφωνα με την UNFPA. Εξάλλου, τα δύο πέμπτα του πληθυσμού της Υεμένης κατοικούν σε απόσταση τουλάχιστον μίας ώρας από το πλησιέστερο, πλήρως λειτουργικό δημόσιο νοσοκομείο.

Ο εμφύλιος της Υεμένης, που μαίνεται από 2014, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, έχει καθαιμάξει το σύστημα υγείας και υποδομών της χώρας, καθιστώντας ανέφικτη την εύκολη, χωρίς προσκόμματα, μετακίνηση των ανθρώπων.

Επιπλέον, τα νοσοκομεία καταγράφουν σοβαρές ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό, εξοπλισμό και φάρμακα.

Headlines