Εχει αναλυθεί πολλές φορές πως ένα από τα συν, τα δυνατά χαρτιά της ΑΕΚ αυτή τη σεζόν του νταμπλ που θα μνημονεύεται για χρόνια, είναι ο Ματίας Αλμέιδα. Ενας προπονητής που εξελίσσεται μέσα από τη διαδικασία να μεγαλώσει την ΑΕΚ, να την πάει ένα βήμα παραπέρα. Μαζί φυσικά με τη δική του άνοδο και την είσοδό του στο κλαμπ των αναγνωρίσιμων τεχνικών.

Τι έκανε ο Αλμέιδα αυτούς τους πρώτους μήνες στα Σπάτα; Αρχικά, έπεισε το κλαμπ πως μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Δεν ήταν, δηλαδή, ένας ξένος ή Ελληνας προπονητής με ελλιπή γνώση του αντικειμένου, αλλά ένας κόουτς με παραστάσεις ως παίκτης από υψηλό επίπεδο και αυτό έχει τη σημασία του. Γιατί πολύ απλά γνωρίζει πώς να επιβληθεί και αυτό συνέβη σταδιακά και απολύτως αρμονικά. Ο Αλμέιδα είδε τους ποδοσφαιριστές του να αντιλαμβάνονται ότι είναι «δίκαιος με όλους» και στην πορεία διαπίστωσε πως τον ακολουθούν με κλειστά μάτια. Το επόμενο στάδιο ποιο ήταν; Να αυξήσει τον εσωτερικό ανταγωνισμό! Ας μην ειπωθεί το κοινότοπο πως «η ΑΕΚ έχει δύο παίκτες σε κάθε θέση», αλλά με τη δουλειά του τεχνικού φαίνεται πως όταν λείπει κάποιος, εμφανίζεται ένας έτοιμος να τον αναπληρώσει! Και τα όσα είδαμε στον τελικό , έναν  τελικό μόνο γιορτή δεν ήταν με τις άδειες εξέδρες και όσα προηγήθηκαν, απλά το επιβεβαιώνουν.

Ο Στάνκοβιτς ήταν ίσως κομβικός στο ματς κι ας είχε να παίξει πολύ καιρό ή σωστότερα, του έλειπε ο (απαραίτητος) ρυθμός αγώνων. Γιατί βασικός χρίστηκε στα μέσα της περιόδου ο Αθανασιάδης. Με καλά αντανακλαστικά και εξόδους γεμάτες αυτοπεποίθηση, κράτησε την ΑΕΚ την ώρα που ο ΠΑΟΚ πίεζε και είχε , απολύτως φυσιολογικά , την κατοχή.

Ο Πινέδα, αναμφίβολα από τους καλύτερους του πρωταθλήματος και χωρίς αντίρρηση με συνεισφορά μεγάλη στον Βόλο. Όχι ως εξτρέμ. Αλλά και ως μπακ. Ένα πείραμα που έκανε προ εβδομάδων απέναντι στον ΠΑΟ ο Αλμέιδα, του βγήκε και με το παραπάνω. Δεν το επανέλαβε έκτοτε. Το είχε, όμως, στο μυαλό ο Αργεντινός. Το «Πινέδα στην άμυνα» αποδείχθηκε σενάριο που φέρνει επιτυχία.

Αριστερά ο Χατζισαφί ένα «χαρτί όχι για πολλά» για αρκετούς. Πίσω από τον Μοχαμάντι, δηλαδή έναν παίκτη σοβαρό και με εμπειρία. Εφτιαξαν γερό δίδυμο και ο Χατζησαφί πλέον συγκαταλέγεται στους αναντικατάστατους της ΑΕΚ και είναι δημιουργός ρηγμάτων και ευκαιριών από τα αριστερά.

Για τους κεντρικούς μπακ Μουκουντί και Βίντα, τα λόγια περιττεύουν , πάντα στην καλή τους ημέρα. Εχοντας αυτούς μπροστά τους, παλεύουν να είναι  διαθέσιμοι οι Μήτογλου και Τζαβέλας.

Η έλευση του Γιόνσον βελτίωσε ακόμη περισσότερο τον Σιμάνσκι και αυτό φαίνεται στο νέο συμβόλαιο και παράλληλα στα περιβραχιόνιο του αρχηγού. Ο δε Ελίασον, ταιριάζει στο στυλ της ομάδας και συχνά πυκνά «κουμπώνει» στο πλάνο έχοντας πάντα κοντά τον Πινέδα και τον (αναβαπτισμένο) Γκατσίνοβιτς. Οσον αφορά στην επίθεση, τι κι αν λείπει ο Αραούχο; Ο Τσούμπερ μπήκε στα παπούτσια του κάπτεν της ομάδας, ενώ ο Πάουλο Φερνάντες χάρισε στο κοινό ένα γκολ που το απολαμβάνεις και θα κάνεις καιρό να το ξεχάσεις.

Επιμύθιο: η πίστη του Αλμέιδα στη δουλειά και το πλάνο, είναι τα βασικά στοιχείο για την εφετινή ΑΕΚ. Όχι πως δεν έχει ελλείψεις- αλίμονο αν υποστηριχθεί κάτι τέτοιο. Απλά, όταν οι πάντες είναι σε φόρμα και έχουν ρίξει θεμέλια για ένα καλό σύνολο, όλοι φαίνονται ακόμη καλύτεροι!

Headlines