Τι δεν πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ

Η χθεσινή Κεντρική Επιτροπή του κόμματος ήταν πανηγυρική, αλλά και… fast track. Έγινε σαφές πως ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να κάνει πολιτικό μασάζ στα στελέχη του κόμματος, να παύσει τα σενάρια περί διαδοχής του και να δηλώσει παρών στη μάχη της 25ης Ιούνη, παρών και στην ανάληψη της ευθύνης. Στην πλήρη ανάληψή της.

Η διαδικασία, ωστόσο ήταν fast track. Η πρόταση να ξεκινήσει κύκλος συζήτησης, η οποία παρουσιάστηκε από το Νίκο Βούτση, καταψηφίστηκε και η αίσθηση που έμεινε από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ήταν: ένας καταχειροκροτούμενος Τσίπρας και πως η κάλπη της 25ης του Ιούνη είναι άδεια.

Εν ολίγοις, είναι καιρός για προεκλογικό -και, στην πραγματικότητα για το μέλλον της Αριστεράς, αγώνα και όχι για αναλύσεις, γκρίνιες, ευθύνες επί προσωπικού.

Η ήττα είναι μεγάλη δασκάλα κι αυτό πρέπει να χειριστεί τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ: το μήνυμα που έλαβε. Πού ήταν ανεπαρκής; Στην επικοινωνία με τον κόσμο, στην επικοινωνία όχι μόνο του προγράμματός του, αλλά στο να ακούσει τον κόσμο. Τους φόβους, τις ανασφάλειες.

Τώρα έχει την ευκαιρία να κάνει ακριβώς αυτό και να υποσχεθεί μία αντιπολίτευση που θα ασκεί σκληρό έλεγχο στην κυβέρνηση.

Ο χρόνος που αναλώθηκε πολιτικά με το ΠΑΣΟΚ κι με το ΜεΡα25 ήταν χρόνος που του κόστισε και επικοινωνιακά. Αυτήν την στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να υπάρχει  ΠΑΣΟΚ. Είναι άλλοι χώροι ο κεντρώος χώρος του ΠΑΣΟΚ και ο προοδευτικός χώρος του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν άλλη πολιτική αφετηρία, άλλη ιστορία, άλλο παρελθόν και σαφώς  διαφορετικό παρόν.

Η φοβικη στάση του ΣΥΡΙΖΑ πριν την 21η Μαΐου, όπου ουσιαστικά “παρακαλούσε” για συνεργασίες, έδωσε πόντους αξίας στο ΠΑΣΟΚ, πράγμα που δεν γίνεται, δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί .

Όσο για το ΜεΡα25, αυτήν την στιγμή πιο πιθανό είναι να καταλήξει να “τσακώνεται” με την Ζωή Κωνσταντοπούλου, παρά με τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού το οριακό αποτέλεσμα και των δύο κομμάτων, τα θέτει απέναντι.

Τέλος, υπάρχει πάντα και πολύ το ζήτημα της ανανέωσης ενός πολιτικού χώρου. Η ανανέωση δεν είναι απαραιτήτως ηλικιακή, γιατί ούτε στην κοινωνία η επικεφαλής ηλικιακή ομάδα είναι η νέοι. Η ανανέωση, όμως, είναι απαραίτητη. Αφορά σε θέσεις, αφορά και σε πρόσωπα.

Φάνηκε -και μάλιστα πολύ- ότι ο κόσμος επέλεξε να ψηφίσει νεότερους ανθρώπους, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως πως είναι έτοιμες και έτοιμοι για να αναλάβουν την αρχηγία ενός κόμματος και δη αριστερού -ούτε ότι το θέλουν, αλλά μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα φρέσκες επικοινωνιακές τακτικές, δυναμικές να επικρατήσουν -ή έστω να πάρουν περισσότερο χώρο- και ξεχασμένες από τον 21ο αιώνα γκρίνιες και πρακτικές να υποχωρήσουν.

Νέες εποχές, νέα εργαλεία, εν ολίγοις. Και ενιαία πολιτική στάση, χωρίς προσωπικές ή τασικές φιλοδοξίες. Το μεγάλο στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αποδείξει τώρα πως έχει ενότητα, αρχηγό και, κυρίως, ότι αυτήν την φορά… ακούει την κοινωνία.