Οι μικροί εμφύλιοι σε έναν πολιτικό χώρο που ξεπερνά το 10%

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου δεν δημιούργησε, με τις 20 μονάδες διαφορά της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ, αναστάτωση και νέα δεδομένα μόνο στην Κεντροαριστερά, αλλά και στον χώρο που βρίσκεται δεξιότερα ή, εάν θέλετε, «πολύ δεξιότερα» της Νέας Δημοκρατίας. Ενας πολιτικός χώρος που, αν συνυπολογιστούν αθροιστικά τα ποσοστά όλων των κομμάτων που τον αποτελούν, ξεπερνά το 10% της ψήφου των πολιτών.

Σε αυτόν τον χώρο, λοιπόν, το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου ήταν το μόνο που κατάφερε να εισέλθει στη Βουλή, αυξάνοντας το ποσοστό του σε σύγκριση πάντα με τις εκλογές του 2019.

Παράλληλα, το πρωτοεμφανιζόμενο Νίκη του κ. Νατσιού για λίγες χιλιάδες ψήφους δεν ξεπέρασε το εκλογικό όριο του 3%. Την επόμενη μέρα δε των εκλογών ξεκίνησε ένας λεκτικός πόλεμος μεταξύ των δύο αυτών κομμάτων, καθώς το εκλογικό τους κοινό έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά: τη σχετικά μεγάλη ηλικία των ψηφοφόρων τους αλλά και τις αναφορές στο θρησκευόμενο ακροατήριο. Ετσι στον προεκλογικό αγώνα των δύο αυτών αντιπάλων υπήρξε αντιπαράθεση Βελόπουλου και Νατσιού για την… Παναγία Γκέισα, τα λιβάνια και τις εικονίτσες που πιθανόν να κοσμούν τη νέα Βουλή.

Ο Κασιδιάρης

Η αντιπαράθεση αυτή όμως δεν περιορίζεται μόνο σε αυτούς τους «παίκτες» του συγκεκριμένου χώρου, αλλά εντείνεται και στα δεξιότερα ή μάλλον ακροδεξιότερά τους. Ο μεγάλος χαμένος του ακροδεξιού χώρου είναι φυσικά ο έγκλειστος στις φυλακές Δομοκού Ηλίας Κασιδιάρης. Ο οποίος όχι μόνο χρεώνεται το κόψιμο του μορφώματος «Ελληνες» από τους οπαδούς του, αλλά και την έμμεση στήριξη, όχι από τον ίδιο επίσημα, αλλά από στελέχη του προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η εσωτερική φαγωμάρα στο μόρφωμα αυτό φαίνεται από τις αναρτήσεις γνωστών στελεχών και υποψηφίων του που μέσα στην απελπισία τους κατηγορούν για… φιλοκομμουνισμό τον Κασιδιάρη (άκουσον-άκουσον) αλλά και για την επιλογή του να «σώσει» από το Α1 τμήμα του Αρείου Πάγου συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία δεν κατέβασε στις λίστες που κόπηκαν. Αλλά «φιλοκομμουνιστής» με τη σβάστικα στο μπράτσο γίνεται; Ο ίδιος πάντως έχει δώσει σαφείς οδηγίες μέσα από τη φυλακή να μην ψηφιστεί η ΝΔ.

Ο Κασιδιάρης επιμένει ότι θα δώσει (με τεχνάσματα) το «παρών» στις εκλογές του Ιουνίου. Πώς; Καταθέτοντας με δήλωσή του συνδυασμό ανεξάρτητων υποψηφίων, με τον ίδιο υποψήφιο στην Α’ Αθηνών. Ομως την περίπτωση των «ανεξάρτητων και μεμονωμένων υποψηφίων» την προβλέπει ρητά η 2η τροπολογία. Οπότε; Οι πληροφορίες λένε ότι γίνεται αγώνας δρόμου ώστε μέχρι τη Δευτέρα 29 Μαΐου να κατατεθεί κόμμα που θα περιλαμβάνει κυρίως άτομα που δεν δόθηκαν στις λίστες των «Ελλήνων» στις 2 Μαΐου.

Φυσικά και αυτή η περίπτωση είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα μείνει κρυφή, καθώς ο Αρειος Πάγος εξετάζει την οποία παρένθετη σχέση κομμάτων τόσο με το μόρφωμα Κασιδιάρη όσο και με τη Χρυσή Αυγή. Βάζοντας τα φώτα της δημοσιότητας στους «ανεξάρτητους υποψηφίους» ελπίζει ότι το «μυστικό» κόμμα θα περάσει. Κάτι εξαιρετικά αμφίβολο.

Στο κρυφτούλι και στη φαγωμάρα αυτή της Ακροδεξιάς έρχεται να προστεθεί ένας καινούργιος παίκτης. Το Εθνικό Μέτωπο, ένα σκληρό εθνικιστικό κόμμα (ή μόρφωμα) που ιδρύθηκε το 2012 από τον Μάνο Κώνστα και έχει συμμετάσχει στις ευρωεκλογές του 2014 και του 2019 απέναντι και από τη Χρυσή Αυγή. Αυτό το κόμμα, που θεωρείται ότι κινείται ακόμα πιο ακροδεξιά και από τη Χρυσή Αυγή, μπορεί να έλαβε χαμηλά ποσοστά, αλλά ήταν πάντα μια εναλλακτική της Ακροδεξιάς με τη συμμετοχή του σε συγκεντρώσεις από τη μια και με το διανοουμενίστικο χαρακτήρα του από την άλλη.

Ο κύκλος των «δεξιότερων της Δεξιάς» κλείνει με τον πρώην βουλευτή της ΝΔ Κωνσταντίνο Μπογδάνο που προσπαθεί να πλασάρει τον τελευταίο σε σειρά πολιτικό του οικοδεσπότη, τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου, ως λύση στα μικρά αντιεμβολιαστικά κόμματα που κινήθηκαν αρκετά κάτω από το 1%. Ο Μπογδάνος επιμένει, αλλάζει όνομα στο κόμμα του, αλλάζει και σύμβολα με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά δεν θα τον κόψει ο Αρειος Πάγος.

Υπάρχει επίσης η Αφροδίτη Λατινοπούλου που προτείνει στο πολιτικό αυτό κοινό τη Φωνή Λογικής, το νέο της κόμμα, με μάλλον ελάχιστες επιτυχίες να εισακουστεί.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟ ΒΗΜΑ