Όταν ο Πάγκαλος είχε αποκαλέσει τη Γερμανία «γίγαντα με μυαλό μικρού παιδιού»

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών, ήταν μια από τις σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες της Μεταπολίτευσης, ένας οξυδερκής πολιτικός ο οποίος είχε δημιουργήσει πολλούς φίλους αλλά και πολλούς εχθρούς.

Εκρηκτικός και ευθύς, σφράγισε μια ολόκληρη περίοδο της ελληνικής ιστορίας με την περίφημη αποστροφή του «μαζί τα φάγαμε» με την οποία έβαζε όλους τους Ελληνες στο ίδιο κάδρο της χρεοκοπίας της χώρας. Εξάλλου μέσα από την πορεία του στο ελληνικό κοινοβούλιο με το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν λίγες οι φορές που με τις  ατάκες του, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.

Οταν αποκάλεσε τη Γερμανία πολιτικό νάνο

Μεταξύ αυτών ήταν και εκείνη η φορά που ο Θεόδωρος Πάγκαλος αποκάλεσε τη Γερμανία «πολιτικό νάνο».

Συγκεκριμένα ο Θεόδωρος Πάγκαλος, το 1990 από το βήμα του Συμβουλίου της Ευρώπης και ως αντιπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, είχε αποκαλέσει την Γερμανία «οικονομικό γίγαντα, αλλά πολιτικό νάνο» συγκρίνοντάς την με τον Γαργαντούα, τον «γίγαντα με μυαλό μικρό παιδιού».

Η συγκεκριμένη δήλωση είχε προκαλέσει την μήνη του τότε Καγκελαρίου Χέλμουτ Κολ, προς τον Ανδρέα Παπανδρέου, με τον πρώην υπουργό να ανακαλεί ζητώντας συγγνώμη. Τότε το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Τι είπε ο ίδιος ο Πάγκαλος για το θέμα

Χρόνια αργότερα, σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ στις 26/2/2007, ο Θεόδωρος Πάγκαλος αναφέρθηκε στο θέμα λέγοντας:

«Για τη Γερμανία είχα πει ότι «η γερμανική πολιτική στην Κροατία θυμίζει τον Γαργαντούα του Ραμπελέ που ήταν ένας πολύ δυνατός γίγαντας με μυαλό μικρού παιδιού».

Δεν ξέρω αν γνωρίζετε ποιος είναι ο Γαργαντούας ή ο Ραμπελέ αλλά μπορείτε να τα βρείτε σ΄ ένα οποιοδήποτε λεξικό.

Επειδή ο ελληνικός Τύπος απλοποίησε και διόγκωσε το θέμα αναγκάστηκα να κάνω την εξής δήλωση: «Λυπούμαι για τις προεκτάσεις που είχαν οι απόψεις μου για την εξωτερική πολιτική της Γερμανίας»».

Και συνέχισε με το γνωστό του ταμπεραμέντο: «Για τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν αισθάνομαι βαρύτατη ενοχή, θα μπορούσα να μην τα έχω πει, θα μπορούσα επίσης να μη λέω τίποτα ποτέ, όπως δεκάδες άλλοι που παριστάνουν τον πολιτικό. Αυτό που δεν θα μπορούσα να κάνω είναι να λέω κάθε φορά αυτό που αρέσει σε κάποιους. Σ΄ εσάς παραδείγματος χάριν».