Jean: Η ιστορία του διάσημου παντελονιού

Μπλε, μαύρο, άσπρο, ριγέ, πουά, λεοπάρ, στο γραφείο, στο σπίτι, στη βόλτα, στο club, skinny, καμπάνα, σωλήνας, με σκισίματα, σορτς, βερμούδα, χειμώνα, καλοκαίρι, άνοιξη, φθινόπωρο. To αγαπημένο ένδυμα που φοράμε σχεδόν κάθε μέρα.

Η ιστορία που ξεκινά πολύ νωρίς

Το 1850, ένας 20χρονος βαυαρός μετανάστης, ο Λιβάι Στρος, ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη για τα χρυσορυχεία της Καλιφόρνια. Πωλούσε το ανθεκτικό καραβόπανο, που είχε χρησιμοποιήσει ο Χριστόφορος Κολόμβος, για την κατασκευή σκηνών και σκεπάστρων για τα βαγονέτα. Αυτό που χρειάζονταν, όμως, περισσότερο οι χρυσοθήρες ήταν ρούχα που να αντέχουν στις δοκιμασίες της Άγριας Δύσης.

Το καραβόπανο και η πατέντα

Ήταν 6 Ιουνίου του 1850 όταν ο Στρος παρουσίασε τα πρώτα jeans. Χρησιμοποίησε το καραβόπανο για να κατασκευάσει παντελόνια και σαλοπέτες όμως λόγω της σκληρότητας του υφάσματος που προκαλούσε ερεθισμούς στο δέρμα, αντικατέστησε το καραβόπανο με ένα γαλλικό βαμβακερό ύφασμα διαγωνάλ ύφανσης, το Serge de Nimes, γνωστό σήμερα με την ονομασία denim.

Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι εργάτες στα ορυχεία ήταν ότι οι τσέπες τους σκίζονταν εύκολα. Τη λύση σκέφτηκε ένας πελάτης του Στρος, ο Τζέικομπ Ντέιβις, και δεν ήταν άλλη από τις μεταλλικές κόπιτσες που φέρουν και τα σημερινά τζινς.

Όμως, δεν διέθετε τα απαραίτητα χρήματα για να κατοχυρώσει την ιδέα του. Πρότεινε, λοιπόν, στον Λιβάι Στρος να πληρώσει εκείνος για την πατέντα και να μοιραστούν τα κέρδη από την εμπορική εκμετάλλευσή της. Το πρώτο παντελόνι με κόπιτσες πωλήθηκε στις 20 Μαΐου του 1874, στην τιμή των 13 δολαρίων η δωδεκάδα.

Τα πρώτα τζιν ήταν μπεζ και είχαν τον κωδικό 501

Τότε ήταν που κυριάρχησε το μπλε, καθώς είναι το χρώμα που λερώνεται λιγότερο. Η δερμάτινη ετικέτα, που απεικονίζει δύο άλογα να τραβούν ένα τζιν, προστέθηκε στο πίσω μέρος του παντελονιού το 1886. Η εταιρία Levi Strauss & Co, η οποία είχε ιδρυθεί από το 1853, χρησιμοποίησε αυτή την παράσταση για να διαφημίσει την ανθεκτικότητα των προϊόντων της.

Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το τζιν παρέμεινε ένα ρούχο εργασίας. Στη δεκαετία του ’50 η εξέγερση των νέων ενάντια στον κοινωνικό κομφορμισμό έφερε τη μαζική εξάπλωσή του. Μία έρευνα το 1958 στις Η.Π.Α. αποκάλυπτε ότι το 90% των νέων φορούσε το τζιν σε όλες τις περιστάσεις. Ανάλογη πορεία ακολούθησε και στην Ευρώπη, ενώ το 1970 αποτέλεσε τη νέα πρόταση στις παριζιάνικες πασαρέλες από τον γάλλο σχεδιαστή μόδας Υβ Σεν Λοράν.

To πρώτο γυναικείο τζιν

Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1937, θα κυκλοφορήσει το πρώτο γυναικείο τζιν, Lady Levi’s No 701. Ένα ψηλόμεσο παντελόνι, με θηλυκή και μοντέρνα γραμμή παρόμοιας κατασκευής με εκείνη του 501. Tη χρονιά εκείνη θα προστεθεί το διάσημο κόκκινο καρτελάκι με την επιγραφή Levi’s στη δεξιά πίσω τσέπη κάθε κομματιού 501. Σήμερα η κόκκινη αυτή λεπτομέρεια θεωρείται το πιο εμβληματικό χαρακτηριστικό στον κόσμο του denim.