Το «The Idol» είναι σεξιστικό, αχρείαστο και οδυνηρά βαρετό
«Προσπαθήστε πολύ σκληρά να εντυπωσιάσετε, και θα καταλήξετε να αποκοιμίσετε το κοινό σας» γράφουν κάποιες από τις κριτικές της νέας σειράς της HBO με πρωταγωνίστρια την Λίλι Ρόουζ Ντεπ και τον Weeknd.
- Ο αντίπαλος της Starlink του Έλον Μάσκ έχει ευρωπαϊκή σφραγίδα
- Με τι δεν είναι ικανοποιημένοι οι εργαζόμενοι - Και δεν είναι ο μισθός η μεγαλύτερη ανησυχία τους
- Το ύστατο μήνυμα του Κώστα Χαρδαβέλλα στους θεατές του: Μέσα μας υπάρχει μία βόμβα χιλίων μεγατόνων, η ψυχή
- Το Λονδίνο καταδικάζει τις «απειλές» Μεντβέντεφ – Είπε ότι δημοσιογράφοι των Times είναι «νόμιμοι στρατιωτικοί στόχοι»
Το «The Idol», το νέο δράμα της HBO από τον δημιουργό του «Euphoria», Σαν Λέβινσον, θέλει να μας σοκάρει, να μας ερεθίσει και να μας προκαλέσει. Χρησιμοποιεί γυμνό, βωμολοχίες, ναρκωτικά, σπέρμα, σαδισμό, μαζοχισμό, ψυχική ασθένεια και υπερβολικό κάπνισμα τσιγάρων στην απροκάλυπτη προσπάθειά του να φανεί cool και ανατρεπτικό.
Με βάση την πρεμιέρα της Κυριακής, είναι εξαιρετικά σαφές ότι το «Idol» δεν είναι κουλ, ούτε ανατρεπτικό. Είναι μια απελπιστική προσπάθεια, και το χειρότερο, είναι οδυνηρά βαρετό. Με πρωταγωνιστές τη Λίλι Ρόυζ Νεπ, κόρη του Τζόνι Ντεπ, και τον ποπ σταρ The Weeknd (που εμφανίζεται με το πραγματικό του όνομα, Abel Tesfaye), το «Idol» δεν λειτουργεί σε κανένα επίπεδο.
Μια σειρά που έχει προκαλέσει –αλλά όχι για τους σωστούς λόγους
Η σειρά, η οποία αποτέλεσε αντικείμενο μεγάλης διαμάχης λόγω υποτιθέμενης τοξικότητας, αναταραχής και άλλων προβλημάτων στο πλατό, δεν έχει ταυτότητα. Δεν είναι μια σάτιρα της μουσικής βιομηχανίας, ούτε μια κακόγουστη σεξουαλική φαντασίωση. Μοιάζει περισσότερο με ένα κακό μουσικό βίντεο κλιπ γραμμένο σε μεγάλο μέγεθος, πολλή σάρκα, κακές επιλογές φωτισμού και πολυτελής τοποθεσίες. Αλλά κανείς δεν θέλει να παρακολουθήσει ένα εξάωρο μουσικό βίντεο.
Το εν λόγω «είδωλο» είναι η Τζόσελιν (Ντεπ), μια νεαρή ποπ σταρ που βρίσκεται στα πρόθυρα της επιστροφής μετά από κάποια ασαφή ψυχική κατάρρευση (οι λεπτομέρειες της πλοκής φαίνεται να μην έχουν σημασία για τους σεναριογράφους). Εν μέσω πτώσης των πωλήσεων εισιτηρίων και λίγο πριν από την κυκλοφορία ενός σημαντικού νέου single, μια άσεμνη φωτογραφία της Τζόσελιν αναρτάται στο διαδίκτυο. Αναστατωμένη από αυτό το τραύμα βρίσκει το δρόμο της προς τον Τέντρος (Tesfaye), έναν DJ και ιδιοκτήτη κλαμπ, ο οποίος γρήγορα κερδίζει την αγάπη της. Ο Τέντρος μοιάζει με άλλον έναν χολιγουντιανό απατεώνα, αλλά τα αδόκιμα μουσικά συνθήματα σε κάθε εμφάνισή του υποδεικνύουν στο κοινό τις μοχθηρές προθέσεις του.
Το πρώτο επεισόδιο λαμβάνει χώρα κυρίως κατά τη διάρκεια μιας φωτογράφισης, με την Τζόσελιν να φοράει μια μεταξωτή ρόμπα και ελάχιστα άλλα, ενώ οι γύρο της περιφέρονται και μιλούν για το πώς «η ψυχική ασθένεια είναι σέξι». Μέχρι το τέλος της ώρας, ο Τέντρος έχει επιδοθεί σε κάποια ελαφριά «αυτοερωτική ασφυξία» στην Τζόσελιν. Υποτίθεται ότι δημιουργεί πρόκληση. Οι κριτικοί μιλούν για χασμουρητό.
Δείτε το βίντεο
Η σειρά στερείται ουσιαστικά ουσίας
Η Τζόσελιν εμφανίζεται χωρίς καμία προσωπικότητα ή ενδιαφέρον. Το μόνο που ξέρουμε γι’ αυτήν είναι ότι της αρέσει το σεξ και ότι θα ήθελε να ήταν καλύτερη χορεύτρια.
«Όλοι οι υπόλοιποι που συναντάμε έχουν τον χαρακτήρα ενός χάρτινου κομματιού. Υπάρχει η άπορη βοηθός της Τζόσελιν (Rachel Sennott), ο επίδοξος μάνατζερ της που θέλει να γίνει «Goodfellas» (Hank Azaria) και άλλα γλοιώδη μέλη του περιβάλλοντός της (Jane Adams και Dan Levy). Ο τραγουδιστής Troye Sivan εμφανίζεται ως κάποιο είδος καλλιτεχνικού διευθυντή ή κάτι τέτοιο, αλλά στην πραγματικότητα είναι εκεί μόνο για μερικές ατάκες και για να προσπαθήσει να προσθέσει hipness σε μια μη hip ιστορία» γράφει το usatoday.com.
Θα περίμενε κανείς, με όλο το σεξ και τη σάρκα και το kinky, ότι θα μπορούσε πραγματικά να υπάρχει κάποια λάμψη σε αυτές τις σκηνές, αλλά είναι απλά αμήχανες και άβολες. Η χημεία λείπει, όπως και η θερμότητα και το συναίσθημα. Η Ντεπ και ο Tesfaye μοιάζουν με αυτόματα που δυσλειτουργούν και πνίγουν ο ένας τον άλλον κατά λάθος, όχι με σέξι νέους ανθρώπους που βρίσκονται στη δίνη του πάθους. Για όλες τις φορές που το σώμα της Ντεπ είναι εκτεθειμένο, ο Tesfaye παραμένει ντυμένος και έχει τον έλεγχο. Η Τζόσελιν παρουσιάζεται να απολαμβάνει βίαιες σεξουαλικές πράξεις και να θέλει απεγνωσμένα να δείξει περισσότερο δέρμα σε κάθε φωτογράφηση και πρόβα χορού. Είναι τουλάχιστον αχρείαστη και στη χειρότερη περίπτωση, δοξάζει τη σεξουαλικοποίηση και την εκμετάλλευση των νεαρών γυναικών.
Δεν χρειάζεται
Το «Idol», το οποίο συνδημιούργησαν ο Λέβινσον, ο ο ίδιος ο Tesfaye (δηλαδή ο Weeknd) και ο νεοφερμένος Reza Fahim, μοιάζει περισσότερο με το πολύπαθο «Assassination Nation» του Λέβινσον, μια ταινία που χρησιμοποίησε το σεξ και τη βία (και τη σεξουαλική βία) σε μια προσπάθεια να καλύψει το απαίσιο σενάριό της. Δεν πέτυχε εκεί, και δεν πετυχαίνει ούτε εδώ.
Ίσως δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η σειρά είναι τόσο βαρετή, τουλάχιστον μετά από ένα επεισόδιο. Οι εικόνες που εμφανίζονται στα πρώτα λεπτά του πρώτου επεισοδίου είναι προάγγελος: Το πορνό είναι ένα αρκετά συνηθισμένο και ανούσιο μέσο αφήγησης.
«Και δεν χρειάζεται να πληρώσετε το HBO για να το δείτε» καταλήγει το usatoday.com.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις