Όταν είχαν κάνει ένα από τα πρώτα ραντεβού το περασμένο καλοκαίρι, ο Γιωργος Πανταζόπουλος με τον Βασίλη Σπανούλη, ο πρώτος μεταφέροντάς του τις φιλοδοξίες της διοίκησης του Περιστερίου για τη συνεργασία είχε κάνει λόγο να κοιτάξουν για πιθανή είσοδο στην τετράδα.

Ο Kill Bill, χαμογέλασε και του είπε: «Θα αστειεύεσαι. Στόχος είναι να χτυπήσουμε την είσοδο στον τελικό του πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό και όσο πιο ψηλά μπορέσουμε στο κύπελλο»!

Τι και αν ήταν η πρώτη του προπονητική προσπάθεια. Ο Βασίλης Σπανούλης ποτέ δεν βάζει όριο στα όνειρά του και ακριβώς όπως έβαζε ψηλά τον πήχη ως παίκτης το ίδιο έκανε και τώρα.

Το Περιστέρι έφτασε τον Παναθηναϊκό στα… σχοινιά κερδίζοντας τον τρεις φορές μέσα στη σεζόν και έχασε ένα παιχνίδι στο ΟΑΚΑ στο σουτ, ενώ από τον Ολυμπιακό έχασε στο Περιστέρι με καλάθι του Γουόκαπ στην εκπνοή στη πιο δύσκολη νίκη των Ερυθρολεύκων σε μια αήττητη κανονική περίοδο.

Στο κύπελλο έφτασε στον τελικό όπου δεν μπόρεσε να σταθεί ανταγωνιστικά κόντρα στους Ερυθρόλευκους. Κερδίζοντας 6/6 φορές τον ΠΑΟΚ (σε μια από τις καλύτερες σεζόν του Δικεφάλου τα τελευταία χρόνια) πήρε περίπατο την 3η θέση στο πρωτάθλημα.

Μετά τη λήξη του τελευταίου αγώνα για την 3η θέση με τον ΠΑΟΚ, ο Βασίλης Σπανούλης   δεν έκρυψε τη χαρά του: «Είναι μια εντυπωσιακή χρονιά, όλοι θα την θυμόμαστε για πολλά χρόνια στο Περιστέρι. Κάναμε μεγάλα βήματα προόδου, δεν περιμέναμε να παίξουμε τόσο καλά τόσο γρήγορα. Συγχαρητήρια στα παιδιά και σε όλους. Ήταν μια εξαιρετική σεζόν, το απόλαυσα. Οι αλλαγές που κάναμε βοήθησαν την ομάδα να πάμε ένα βήμα παρά πέρα» τόνισε χαρακτηριστικά ο κόουτς Σπανούλης που κακά τα ψέματα μπορεί να είπε ότι δεν περίμενε η ομάδα του να παίξει τόσο καλά από τόσο νωρίς, αλλά με τη δουλειά και το πλάνο που είχε θέσει, ουσιαστικά το ήλπιζε και το περίμενε.

Η μεγαλύτερη του επιτυχία δεν ήταν η 3η θέση ή οι νίκες επί του ΠΑΟΚ, αλλά το γεγονός ότι οι παίκτες του ήταν απογοητευμένοι μετά τον αποκλεισμό τους από τον τελικό του πρωταθλήματος στον 5ο ημιτελικό με τον  Παναθηναϊκό !

Ναι είχε βάλει τόσο ψηλά τον πήχη στους παίκτες του και τους είχε «φτιάξει» ώστε να το πιστέψουν (άλλωστε αποκλείστηκαν στις λεπτομέρειες)  που ένιωσαν απογοήτευση που δεν κατάφεραν ένα μικρό θαύμα.

Παρακαταθήκη

Αυτή είναι η παρακαταθήκη που αφήνει (ακόμα και αν δεν συνεχίσει εκεί) στο Περιστέρι ο Kill Bill φέρνοντας την ομάδα μέχρι την 3η θέση στο πρωτάθλημα και μεταδίδοντάς της την νοοτροπία του νικητή.

Η φιλοδοξία του και τα όνειρά του είναι δεδομένο ότι σύντομα θα τον οδηγήσουν σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο ίσως και ακόμα σε ομάδα Ευρωλίγκας.

Μπορεί κάποιος να πει ότι θα πρέπει να «ψηθεί» ακόμα κάποια χρόνια ακόμα σε πρότζεκτ όπως αυτό του Περιστερίου, αλλά ο Σπανούλης θυμίζει τον Παναγιώτη Γιαννάκη.

Ο οποίος τελείωσε μια μυθική καριέρα με την αποθέωση στην Ατλάντα στα αποδυτήρια της εθνικής από τους συμπαίκτες του το 1996 στο φινάλε των Ολυμπιακών Αγώνων και ένα χρόνο αργότερα στη  Βαρκελώνη οδηγούσε – ως πρώτος προπονητής – την εθνική ομάδα στην τετράδα του Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας με ένα νικηφόρο σερί μέχρι τα ημιτελικά (7-0) που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Ο Σπανούλης είναι κατηγορία Ομπράντοβιτς και Γιαννάκη που σχεδόν σε μια βραδιά «πέταξε» τη φόρμα του παίκτη και έβαλε το κοστούμι του προπονητή με επιτυχία.

Headlines