Chip Wars: το γεωπολιτικό θρίλερ της τεχνολογίας

Ποτέ δεν φανταζόμουνα πως αυτά που βλέπαμε στις περιπετειώδεις αμερικανικές ταινίες θα τα ζούσαμε στην πραγματική μας ζωή. Οπως έγραψαν και οι «New York Times» πρόσφατα, αγωνιώδεις εξελίξεις που διαδραματίζονται σε φιλμς όπως «Το σύνδρομο της Κίνας» και «Επικίνδυνες αποστολές» ζωντανεύουν στην πραγματικότητα γύρω από τις εξελίξεις και τον παγκόσμιο ανταγωνισμό για τον έλεγχο της τεχνολογίας των μικροτσίπ.

Η πραγματική εξουσία στον σύγχρονο κόσμο βρίσκεται στην ύπαρξη και στη λειτουργία ενός συνόλου τεχνολογιών που συνθέτουν τα μικριτσίπ των ηλεκτρονικών υπολογιστών. 0ι ΗΠΑ κατόρθωσαν να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους σαν υπερδύναμη διότι ουσιαστικά διατήρησαν παγκόσμια την πρωτιά στην παραγωγή και τις καινοτομίες στα μικριτσίπ και τους ημιαγωγούς (semiconductors) για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τις άλλες σχετικές τεχνολογίες.

Σχεδόν τα πάντα σήμερα, που κινούν τις σύγχρονες ηλεκτρονικές – και όχι μόνο – οικονομικές δραστηριότητες στηρίζονται στα microchips και τους semiconductors. Aυτοκίνητα, τηλέφωνα, τηλεοράσεις, υπολογιστές, tablets και cell phones, σπιτικές συσκευές, χρηματιστήρια ακόμα και τα ηλεκτρικά δίκτυα εξαρτώνται από την ύπαρξη και διαθεσιμότητα αυτών των τεχνολογικών μονάδων. Η έλλειψή τους οδηγεί σε αδιέξοδα, οικονομικές κρίσεις και γεωπολιτικές αναταράξεις και αδιέξοδα. Κι αυτά δεν παράγονται πλέον κατά κύριο λόγο αποκλειστικά μόνο στις ΗΠΑ. Κύριος παγκόσμιος εξαγωγέας είναι η Ταϊβάν ενώ υλικό για την κατασκευή τους (rare earth – σπάνιο μετάλλευμα) υπάρχει άφθονο κυρίως στην Κίνα και σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής. Οπως βέβαια, αλλά σε μικρότερη ποσότητα, σήμερα στις ΗΠΑ και σύντομα στον Καναδά και στην Αυστραλία. Είναι χαρακτηριστικό πως η Κίνα έχει αγοράσει τεράστιες εκτάσεις με μετάλλευμα σε υποσαχάριες χώρες (Σαχέλ) και επιχειρεί να ασκήσει ασφυκτικό έλεγχο γύρω από την Ταϊβάν. Ο καθένας καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό για την παγκόσμια οικονομική ισορροπία.

Η Κίνα επιχειρεί επενδύοντας δισ. δολάρια σε υποδομές για παραγωγή κυρίως microchips αλλά και semiconductors να φτάσει ή και να ξεπεράσει τις ΗΠΑ. Καθιστώντας έτσι τον εαυτό της απαραίτητο για τη χρήση τους σε παγκόσμια κλίμακα. Οι ΗΠΑ έχουν για πολλά χρόνια επιτρέψει η παραγωγή τσιπς να περάσει όχι μόνο στην Ταϊβάν αλλά και στη Νότια Κορέα καθώς και σε περιοχές της Ευρώπης.

Στο βιβλίο του «Chip Wars» (2023), ο ιστορικός επί του θέματος Chris Miller, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η Κίνα φθάνει αλματωδώς τις ΗΠΑ και πως η σκληρή τους διαμάχη θέτει σε πολύ σοβαρό κίνδυνο την παγκόσμια οικονομική ισορροπία. Με τρόπο που η Ουάσιγκτον κατόρθωσε στο παρελθόν να οδηγήσει στο καλάθι των αχρήστων τη σοβιετική τεχνολογία των διηπειρωτικών πυραύλων ακριβείας, επιχειρεί τώρα να κάνει το ίδιο η Κίνα με τα chips και τους semiconductors. Mόνο που τη φορά αυτή η σύγκρουση θα αφορά στην οικονομία, την καθημερινότητα και τα επιτεύγματα που ανοίγουν δρόμους στην τεχνολογία. Κι όχι μόνο τα οπλικά συστήματα. Εύλογα η ζημιά θα είναι σοβαρότερη και καταλυτική.