Ποιος θα είναι ο αδύναμος κρίκος;

Προτού καν ολοκληρωθούν οι εκλογές έχουμε και το πρώτο οικονομικό νομοσχέδιο. Το προανήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πρωτόγνωρο πράγμα. Προσέξτε, πριν από τις διακοπές του Αυγούστου, μέσα στον Ιούλιο, θα ψηφιστούν όλα (;) όσα περιλαμβάνονται στο άμεσο οικονομικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, εφόσον προφανώς εκλεγεί και δεν πάμε σε τρίτες εκλογές. Θα περιλαμβάνει την αύξηση του αφορολογήτου 1.000 ευρώ για κάθε παιδί την 1/1/2024, τη σταδιακή μείωση των τεκμηρίων από την 1/1/2025 και την επίσης σταδιακή κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, με στόχο την πλήρη κατάργηση στο τέλος της τετραετίας. Θα περιλαμβάνει και κάποια μέτρα φορολογικής συμμόρφωσης.

Εχουμε πει ότι τα πράγματα θα τρέξουν μετά τις εκλογές. Τόσο πολύ, η αλήθεια είναι ότι δεν το περιμέναμε. Και πρέπει να τρέξουν, όσο θα πλησιάζει η μεγάλη διαπραγμάτευση του φθινοπώρου για τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες.

Υπάρχει μια γενικευμένη αίσθηση ότι οι χώρες του Νότου θα βρεθούν ξανά στο επίκεντρο πιέσεων. Αλλοι μπορούν και προετοιμάζονται, όπως οι Γάλλοι. Αλλοι, όπως οι Ισπανοί, περιμένουν πρώτα να κάνουν εκλογές στα τέλη Ιουλίου. Ο πιο αδύναμος κρίκος είναι ξεκάθαρο ότι θα την πληρώσει.

Οι ενδείξεις δείχνουν ότι θα μπορούσε να είναι η Ιταλία ο αδύναμος κρίκος. Η παντοδύναμη Μελόνι, μετά την εξαφάνιση των ποσοστών της ιταλικής Κεντροαριστεράς, δείχνει να δυσκολεύεται σε απλά θέματα. Λόγω γραφειοκρατίας έχει μπλοκάρει μια μεγάλη δόση του Ταμείου Ανάκαμψης, ενώ έχει αρχίσει τις κόντρες με τη Eurostat για την καταγραφή ή όχι κάποιων συγκεκριμένων φοροαπαλλαγών στο έλλειμμα και το χρέος. Η Ιταλία είναι επίσης η μόνη χώρα της ευρωζώνης η οποία μπλοκάρει τη μεταρρύθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), η οποία θα επέτρεπε στο Ταμείο να λειτουργεί ως δικλίδα ασφαλείας σε περίπτωση τραπεζικής κρίσης. Και από χτες οι αγορές προβλέπουν ότι μπορεί να έρθει μια νέα κρίση με επίκεντρο τις ιταλικές τράπεζες και με αφορμή τη λήξη αυτό τον μήνα της φτηνής χρηματοδότησης ύψους 500 δισ. ευρώ που είχε δώσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Αντίθετα, άλλες χώρες όπως η Γαλλία προετοιμάζονται. Ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ θα ανακοινώσει τις επόμενες μέρες μεγάλες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Μια απειλή υποβάθμισης από τον οίκο αξιολόγησης S&P ήταν αρκετή για αυτή την εξέλιξη. Για να μην ξεχνιόμαστε, το χρέος της Γαλλίας είναι επίσης υψηλό. Φτάνει σχεδόν το 110% του ΑΕΠ της. Ο γάλλος υπουργός θα ανακοινώσει το πάγωμα του 1% του προϋπολογισμού κάθε υπουργείου, τη στιγμή που ήδη είχε κόψει άλλο 5% πριν από μερικές εβδομάδες. Ως αποτέλεσμα κόβει πέραν των ενεργειακών επιδοτήσεων, μια παροχή τύπου επιδόματος ενοικίου και τις επιδοτήσεις στους μισθούς νέων εργαζομένων.

Το κλίμα που επικρατεί στις χώρες του Νότου δείχνει ότι το φορολογικό νομοσχέδιο του καλοκαιριού, που φιλοδοξεί να φέρει η νέα κυβέρνηση, θα είναι πιθανότατα το τελευταίο με θετικά μέτρα για το τρέχον έτος. Μόνη εξαίρεση θα μπορούσε να είναι μια παράταση των επιδοτήσεων στο ρεύμα σε περίπτωση νέας αναζωπύρωσης της ενεργειακής κρίσης. Το μάζεμα της οικονομικής πολιτικής στα απολύτως απαραίτητα και κοστολογημένα του Μεσοπρόθεσμου είναι πλέον εκ των ων ουκ άνευ. Τουλάχιστον μέχρι να βεβαιωθούμε ότι αυτή τη φορά τη γλιτώσαμε και αποφύγαμε τη ρετσινιά του «αδύναμου κρίκου».