Μπαρτζώκας: «Έβλεπα πανό που έβριζαν τη μητέρα μου – Όλο μας το σώμα μυρίζει μπίρα και κόκα-κόλα»

Για όλους και για όλα μίλησε ο Γιώργος Μπαρτζώκας μετά την επεισοδιακή νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ.

Ο Έλληνας τεχνικός αναφέρθηκε στα υβριστικά πανό, στις επιθέσεις που δέχθηκαν στον πάγκο, αλλά και για το αγωνιστικό κομμάτι.

Οι δηλώσεις που έκανε ο Γιώργος Μπαρτζώκας:

«Θα θέλαμε να τελειώσει το παιχνίδι. Πρέπει να παίζεται στο γήπεδο. Κάναμε μία εμφατική εμφάνιση από την αρχή μέχρι και το 28′,που διεκόπη. Νομίζω δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι η χρονιά μας ολοκληρώνεται με τον τρίτο τίτλο από τους τέσσερις που διεκδικήσαμε. Στο ελληνικό πρωτάθλημα νομίζω πως κανείς δεν αμφισβητεί ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα. Νιώθω φοβερά χαρούμενος για την προσπάθεια όλου του οργανισμου. Κλείνει μια χρονιά που θα μείνει ιστορικά χαραγμένη στο μυαλό μας. Θα θέλαμε αν μην είχε βάλει το σουτ ο Γιουλ και να είχαμε πάρει τέσσερις τίτλους, αλλά νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να πει ότι σαν ομάδα δεν τα δώσαμε όλα σε κάθε παιχνίδι.

Εκτίμησα τη συνεκτικότητα που υπήρχε μεταξύ των ανθρώπων. Οι άνθρωποι, ακόμα κι αν είναι οι καλύτεροι άνθρωποι, δεν είναι απαραίτητο ότι ταιριάζουν μεταξύ τους. Υπάρχουν διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικές εθνικότητες, διαφορετικές ηλικίες. Καταφέραμε η ομάδα να είναι πολύ συμπαγής στα αποδυτήρια. Ήταν μια ευτυχής συγκυρία, αλλά και προσπάθεια, γιατί η ομάδα δε χρίστηκε σε μία χρονιά. Ο Νίκος Λεπενιώτης, ο Χρήστος Μπαφές, ο Αντώνης Κατσίκης, οι φυσιοθεραπευτές, οι γυμναστές, είχαμε έναν κοινό στόχο και ήμασταν μαζί στα δύσκολα και στα εύκολα. Ταυτόχρονα μέσα στη χρονιά αντιμετωπίσαμε δύο μεγάλα προβλήματα υγείας, με τον γυμναστή μας τον Ανδρέα και τον Χρήστο (Μπαφέ), τα οποία επειδή ευτυχώς κατέληξαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μας έδεσαν ακόμα περισσότερα.

Είναι σχήμα οξύμωρο. Πώς μπορώ να πω κάτι για μια ομάδα που έσπασε όλα τα ρεκόρ και στην EuroLeague και στο ελληνικό πρωτάθλημα, που ήμασταν αήττητοι σχεδόν δύο χρόνια. Όταν είμαστε σε μία ομάδα, μας αρέσει κάποιος που είναι αλλού. Είναι σίγουρο όμως ότι αν έρθει κάποιος θα πετύχει αυτά που πέτυχαν αυτοί που είναι εδώ; Μένω σε αυτό. Δεν θα ήθελα κανέναν άλλο. Αυτή τη χρονιά η ομάδα έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε.

Θα πρέπει να ρωτήσε άλλους ανθρώπους. Αυτούς που το οργανώνουν και το υλοποιούν. Το οποίο σε τελική ανάλυση δεν τους βγήκε και σε καλό. Από την αρχή της χρονιάς, χωρίς πραγματικά να προκαλέσω, έβλεπα πανό να βρίζουν τη μάνα μου, η οποία είναι και στα τελευταία της. Δεν ενοχλούσε κανένα. Ή ότι όλο μας το σώμα μυρίζει μπύρες, κοκα κόλες, νερά σήμερα. Πρέπει να μη μιλάμε για αυτό; Αν πρέπει να μη μιλάμε και να είμαστε ευχαριστημένοι με το να συμβαίνει οκει. Εγώ θέλω να κάνω ό,τι καλύτερο για τον Ολυμπιακό. Αν υπάρχει ένας επικοινωνιακός μηχανισμός που με διάφορους τρόπους με στοχοποιεί, σε τελική ανάλυση δεν είναι δικό μου πρόβλημα.

Αυτή τη στιγμή είναι λίγο δύσκολο. Καλύτερα να κάνεις κριτική όταν περάσει λίγο ο καιρός. Προφανώς όταν οι κ.κ Αγγελόπουλοι μου έδωσαν την ευκαιρία να επιστρέψω στην ομάδα, είχαμε στο μυαλό μας κάτι τέτοιο. Η συγκυρία και η τύχη παίζει σε ρόλο σε αυτό που φτιάχνεις. Και θετικά και αρνητικά. Πήραμε πολλά ματς στον πόντο. Χάσαμε δύο κρίσιμα ματς, τον ημιτελικό πέρσι και τον τελικό φέτος, στον πόντο. Τα δύο τελευταία χρόνια πήραμε κάθε τίτλο στην ελληνική επικράτεια. Εμφατικά θα έλεγα κιόλας. Μετά από χρόνια γίνεται η ανάλυση, αλλά οι αριθμοί είναι πολύ εκκωφαντικοί για όσα καταφέραμε μέσα στη σεζόν

Το στυλ μπάσκετ που παίξαμε φέτος με καλύπτει απόλυτα. Ήταν αυτό που φαντάστηκα, να παίζουμε καλά και στις δύο πλευρές. Να βελτιώνονται οι παίκτες μέσα στη χρονιά και για αυτό αξίζουν εύσημα και στους συνεργάτες μου. Να είμαστε συμπαγείς στα αποδυτήρια. Να είμαστε πρώτοι στις ασίστ, γιατί αυτό δείχνει ομαδικότητα. Πέρα από τους πολύ καλούς Έλληνες που έχουμε, που είναι και οι ηγέτες της ομάδας, πιστεύω ότι η ιστορία του Ολυμπιακού άλλαξε με τον Φαλ και τον Γουόκαπ. Έχω κοουτσάρει και στο εξωτερικό και ξέρω πολύ καλά ότι οι ξένοι παίκτες αδειάζουν μετά την EuroLeague και δεν σκέφτονται το εγχώριο πρωτάθλημα. Ήταν μέχρι το τέλος 100%»(συγκεντρωμένοι) να βοηθήσουν την ομάδα και είναι αλτρουιστές, δεν νοιάζονται για τα στατιστικά τους.

Σε μια διαδρομή που κάνουμε έχουμε μεγάλες αποτυχίες και μεγάλες επιτυχίες. Το ζήτημα είναι να ζούμε λίγο έντονα τη διαδρομή. Μετά από όλη αυτή η αδρεναλίνη 10 μήνες, τώρα θέλουμε λίγο να ηρεμήσουμε».