Αναζητείς φορ-γκολτζή με το φανάρι…

Κοιτάς το παρελθόν και μελαγχολείς. Ο μοναδικός Νίκος Αναστόπουλος. Ο αποτελεσματικός Αγγελος Χαριστέας. Ο αξιόπιστος Φάνης Γκέκας. Ο υπέροχος Δημήτρης Σαραβάκος. Τελεία. Ας προσθέσουμε τους Μίμη Παπαϊωάννου και Κώστα Μήτρογλου. Εχουμε ένα «καλό πακέτο» για τα περασμένα. Όχι ακριβώς …«μεγαλεία», σίγουρα όμως επιθετικούς με ικανότητα και πιθανότητες να σημείωναν γκολ σε κάποια ευκαιρία που τους παρουσιαζόταν. Τώρα;

Μάλλον αρχίζουν τα δύσκολα για κάθε είδους ανάλογη κουβέντα. Εκτός αν με την πάροδο του χρόνου αποφασίσουν οι κυνηγοί να διαψεύσουν πρώτα τους εαυτούς τους, να βελτιώσουν δηλαδή θεαματικά τους αριθμούς στο ενεργητικό τους. Σύμφωνοι, αυτή η γενιά δεν έχει τον σκόρερ-ολκής. Τον κλασάτο σέντερ φορ. Πώς όμως θα προχωρήσει το σύνολο;

Αν θέλει κάποιος να δει πού βασίζεται η εθνική ομάδα, ιδού:

Ο Τάσος Μπακασέτας που κλείνει τα 30 του χρόνια στις 28 Ιουνίου, έχει 56 συμμετοχές και 12 γκολ. Τα 29 του έχει συμπληρώσει ο Γιώργος Μασούρας και σε 32 παρουσίες μετρά έξι γκολ. Μοιάζει απολύτως φυσιολογικό να βρήκε αυτό το δίδυμο δίχτυα απέναντι στην Ιρλανδία και να έλυσε τη δύσκολη εξίσωση που πήγε να δημιουργηθεί, εκεί προς το τέλος του ημιχρόνου. Για τους καθαρόαιμους στράικερ, η συζήτηση ας μην απλωθεί πολύ. Ο Παυλίδης των 25 ετών έχει έξι γκολ σε 29  ματς, ο Γιακουμάκης που πάλι σπατάλησε τη δυνατότητα να πανηγυρίσει είναι 29 με μόλις δύο προσωπικές επιτυχίες και ο Φούντας των 28 ετών έχει επίσης δύο γκολ.

Καθόλου παράξενο που ο Πογέτ αναζητεί το γκολ από τους χαφ. Είτε με τις «στημένες μπάλες», πάει να πει πέναλτι ή φάουλ, είτε με δυνατά σουτ έξω από την περιοχή. Και σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, απαραίτητος είναι ο Μπακασέτας γιατί δοκιμάζει σουτ κατά κανόνα «στον στόχο». Να και ο λόγος που δεν βγαίνει- δεν είναι μόνον η «ασίστ της βραδιάς» στον Μασούρα.

Το τι θα κάνει η εθνική ομάδα το βράδυ της Δευτέρας απέναντι στη Γαλλία, ουδείς μπορεί να το πει. Προφανώς θα υιοθετήσει τακτική …κλεφτοπόλεμου και θα ελπίζει να μην είναι τόσο συγκεντρωμένοι οι Τρικολόρ σε ένα ματς προκριματικής φάσης. Κατά τα λοιπά, όσοι αποκάλεσαν την Ιρλανδία «αντίπαλο ισχυρό», καλό είναι να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Μαχητές και τίποτα παραπάνω, μακριά πολύ από τις εποχές που διεκδικούσαν είσοδο σε τελική φάση σημαντικής διοργάνωσης.

Κάτι τελευταίο: πώς το είπε ο Πογέτ λίγα 24ωρα πριν από το ραντεβού της Παρασκευής; «Είμαστε προετοιμασμένοι και για να αντιμετωπίσουμε γεμίσματα και σέντρες. Πολλές φορές όμως δεν μπορεί να κάνεις προπόνηση στο πώς θα αντιδράσεις σε κόρνερ για είκοσι μέρες, αλλά το τι θα γίνει τη στιγμή του ματς έχει να κάνει με την αντίληψη των αμυντικών, την κίνηση των παικτών, ακόμη και με τον τερματοφύλακα».

Ούτε μάγος να ήταν! Αλλά να το φτιάξουμε…