Τα γενέθλια μιας εποχής και το μόνο που δεν άλλαξε…

Ιδιαίτερο το σημερινό 24ωρο για την οικογένεια του Ολυμπιακού: Το ορόσημο της 18ης Ιουνίου που γυρίζει τον χρόνο πίσω στο 2010 ακριβώς στην αφετηρία της εποχής Βαγγέλη Μαρινάκη: Πέρασαν 13 ολόκληρα χρόνια, και όμως είναι κάτι που επιμένει πως σα να μην πέρασε μια μέρα…

Όχι, ας το ξεκαθαρίσουμε προκαταβολικά. Προφανώς και οι Ερυθρόλευκοι έκαναν πολλά βήματα μπροστά από εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα της αλλαγής έξω από τα γραφεία της πλατείας Αλεξάνδρας. Μέσα από τα σωστά τους και τα λάθη τους, διένυσαν με ασφάλεια μια μεγάλη διαδρομή, στην πιο δύσκολη μεταπολεμική συγκυρία της χώρας, κατέκτησαν τίτλους, δημιούργησαν νέους ήρωες και ιστορίες από εκείνες που οι γενιές έχουν να καυχιούνται πως τις είδαν να συμβαίνουν μπρος στα μάτια τους όταν φτάνει η ώρα της διήγησης στις επόμενες.

Ήταν κάτι άλλο ο Ολυμπιακός του 2010. Είναι κάτι άλλο ο Ολυμπιακός του 2023 σε μια προφανή απόδειξη εξέλιξης. Υπάρχει όμως ένας «δείκτης» που επιμένει πως «σα να μην πέρασε μια μέρα» και δεν χρειάζεται να σκάψεις βαθιά σε αναλύσεις και δεδομένα για να το εντοπίσεις. Τον συναντάς εύκολα στην ίδια την καθημερινότητα του ρεπορτάζ και τον κωδικοποιείς μέσα από μια πρόταση. Της ίδιας που φωτογραφίζει την «διάθεση για το επόμενο».

Τι έχουν κάνει ως εδώ με θέα στα επόμενα, σε αυτόν τον πρώτο κύκλο του 14 καλοκαιριού όπου οι Ερυθρόλευκοι βρίσκονται με την ευθύνη ενός «αγωνιστικού σχεδιασμού»; Δεδομένα μια υπέρβαση με το μπάτζετ που διέθεσαν για τον νέο τους αθλητικό διευθυντή. Δεν έχουν ανακοινωθεί λεπτομέρειες, η μικρή κοινωνία του ποδόσφαιρου (μας) όμως αποδέχεται πως ο Αντόνιο Κορδόν είναι κάτοχος ενός συμβολαίου που όμοιο του δεν δόθηκε ποτέ στην Ελλάδα για «τεχνοκράτη» και σίγουρα μεγαλύτερο από τα τρέχοντα όλων των προπονητών της Super League.

Και τι προσπαθεί ο νέος αθλητικός διευθυντής εδώ και τέσσερις εβδομάδες έχοντας στα χέρια του ένα άλλο διαθέσιμο μπάτζετ που του επιτρέπει να αναζητά τον νέο προπονητή του club ανάμεσα στους «εν ενεργεία» κόουτς της La Liga; Να πείσει έναν επαγγελματία του υψηλότερου επιπέδου, προκειμένου να δει τον πάγκο του κορυφαίου ποδοσφαιρικού οργανισμού της Ελλάδας ως «ευκαιρία» και ενδεχομένως ένα σκαλοπάτι για την ανέλιξη του.

Ενδεικτικό μάλιστα αυτής της αναζήτησης είναι το ρεπορτάζ που η Marca αράδιασε πριν από λίγο, για τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ. «Επιλογή του Κορδόν ως το 2025» έγραψε στην ηλεκτρονική της έκδοση, για τον 42χρονο τεχνικό…

Είναι πολύ πιο δύσκολο να πείσεις έναν προπονητή επιπέδου La Liga το 2023 να διαλέξει το ελληνικό ποδόσφαιρο από ότι 13 χρόνια πριν. Γιατί είναι πολύ εύκολο για εκείνον αφενός να ρίξει μια ματιά στη λίστα με τις 96 ομάδες που έπαιξαν πέρσι στους ομίλους των Ευρωπαϊκών διοργανώσεων και να τσεκάρει πως μόνο μια δική μας ήταν εκεί, αφετέρου να τσεκάρει τις «ρυθμίσεις» του επόμενου καλοκαιριού και να αντιληφθεί ότι του χρόνου η Ελλάδα θα επανέλθει στο status των τεσσάρων ομάδων στα Κύπελλα Ευρώπης, με έξοδο του πρωταθλητή (και μόνο) στα προκριματικά του Champions League (β’ γύρο), μίας ομάδας στα προκριματικά του Europa League και δύο στα προκριματικά του Europa Conference League.

Ο Ολυμπιακός όμως το δοκιμάζει. Όπως τότε. Και το κάτι γνωρίζοντας ότι βρίσκεται στο τρίτο διαδοχικό καλοκαίρι που δεν μπορεί να προσδοκά σε έσοδα Champions League…

Φυσικά δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Και δεν μπορεί να γνωρίζει αν ο Κορδόν ή ο Μαρτίνεθ θα τον οδηγήσουν σε αυτή. Το γεγονός όμως ότι 14 καλοκαίρια μετά τον βρίσκει κανείς στο ίδιο μονοπάτι αναζήτησης, αν μη τι άλλο λέει πολλά…