«Δεν θα ξαναπιώ ποτέ έτσι»: Η Καθλίν Τέρνερ για το αλκοόλ και τον έρωτα με τον Μάικλ Ντάγκλας
Η «Έξαψη» την έκανε σταρ τη δεκαετία του '80. Στη συνέχεια, μετά από μια σειρά επιτυχημένων ταινιών, η ασθένεια την ανάγκασε να κάνει ένα βήμα πίσω. Η ηθοποιός μιλάει στην Ann Lee στην βρετανική Guardian για τους καβγάδες της με τους σκηνοθέτες, την οργή της για τα προνόμια των λευκών ανδρών και την επιστροφή της στην οθόνη ως αθυρόστομη πολιτική λομπίστρια.
- Μιας διαγραφής… μύρια έπονται για τη Ν.Δ.- Νέες εσωκομματικές συνθήκες και «εν κρυπτώ» υπουργοί
- Τι βλέπει η ΕΛ.ΑΣ. για τη γιάφκα στο Παγκράτι – Τα εκρηκτικά ήταν έτοιμα προς χρήση
- Την άρση ασυλίας Καλλιάνου εισηγείται η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής
- Οι καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Black Friday
Η Καθλίν Τέρνερ (Kathleen Turner) αναλογίζεται την καριέρα της ως ηθοποιός, με ένα χαμόγελο να παίζει στα χείλη της. «Γίνομαι θρυλική, πράγμα που νομίζω ότι σημαίνει μόνο ότι έχω υπάρξει τόσο καιρό» γουργουρίζει. Είναι, άλλωστε, περισσότερα από 40 χρόνια από τότε που το ερωτικό θρίλερ «Έξαψη» (Body Heat) του Λόρενς Κάσνταν την έκανε μια από τις πιο περιζήτητες σταρ του Χόλιγουντ.
Τώρα, στα 68 της, έρχεται στις τηλεοπτικές οθόνες με τη μίνι σειρά του HBO «Οι Υδραυλικοί του Λεκού Οίκου» (White House Plumbers), υποδυόμενη την Ντίτα Μπερντ, μια αθυρόστομη λομπίστρια που εμπλέκεται στο σκάνδαλο Watergate που κατέστρεψε τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το νέο πολιτικό δράμα του HBO περιστρέφεται γύρω από τους E Howard Hunt (Γούντι Χάρελσον) και G Gordon Liddy (Τζάστιν Θερού), δύο μέλη μιας μυστικής μονάδας ειδικών ερευνών του Λευκού Οίκου. Υποτίθεται ότι θα προστάτευαν την προεδρία, αλλά κατέληξαν να την καταστρέψουν.
Ενώ το Watergate κυριάρχησε στην πολιτική πριν από 50 χρόνια, ο Τέρνερ περιγράφει τη σειρά ως «πολύ σχετική» με το τι συμβαίνει σήμερα. «Πάντα με ιντριγκάρει αυτή η πολιτική βλακεία, η οποία συμβαίνει εδώ και χρόνια: Ότι μπορείς να πεις κάτι, και μπορεί να είναι ένα απόλυτο ψέμα, αλλά περιμένεις από τους ανθρώπους να το πιστέψουν. Είναι απλά εκπληκτικό για μένα. Θέλω να πω, όλη αυτή η υπόθεση Τραμπ με τα ατελείωτα, σταθερά διαψευσμένα ψέματα, είναι απλά συναρπαστική. Ποιος σκέφτεται έτσι;».
Η γοητεία της η οργή της
Ως μυστηριώδης (Μάτι) Matty στην «Έξαψη» του 1981, ήταν δυναμικά σαγηνευτική, φλερτάροντας ψυχρά τον Γουίλιαμ Χαρτ λέγοντάς του: «Δεν είσαι πολύ έξυπνος, έτσι; Μου αρέσει αυτό σε έναν άντρα».
Ήταν ο πρώτος της κινηματογραφικός ρόλος, αφού η συμμετοχή της στη σαπουνόπερα The Doctors την έκανε σύμβολο του σεξ εν μία νυκτί. Ακολούθησε η διακωμώδηση του τρόπου της μοιραίας γυναίκας στην τρελή κωμωδία The Man With Two Brains (Ζητείται πονηρός εγκέφαλος για σεξ), απέναντι από τον Στιβ Μάρτιν. Λίγα χρόνια αργότερα, θα το παρωδούσε και πάλι, κάνοντας τη φωνή της Τζέσικα στην ταινία κινουμένων σχεδίων Who Framed Roger Rabbit (Ποιος παγίδευσε τον Ρότζερ Ράμπιτ).
Η Τέρνερ προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποφύγει την τυποποίηση. Υπάρχει κάποιο κοινό νήμα που συνδέει τους ρόλους της; «Είναι η οργή» λέει. «Ήμουν τόσο θυμωμένη με τις μαλακίες που συμβαίνουν – τις μαλακίες για τα προνόμια των λευκών ανδρών». Η αηδία διανθίζει κάθε λέξη. «Κάποιος μου έστειλε μια συνέντευξη που έδωσα πριν από 35 χρόνια. Όλα όσα είπα σε αυτή, για την ίση αμοιβή, την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών και την υγεία, τα λέω ακόμα και σήμερα».
Η Τέρνερ πάντα υπερασπιζόταν τον εαυτό της, διοχετεύοντας την οργή της σε δράση. Μισούσε το σενάριο της συνέχειας του Romancing the Stone (Κυνηγώντας το πράσινο διαμάντι), The Jewel of the Nile (Το Διαμάντι του Νείλου), και προσπάθησε να αποφύγει τη δημιουργία του (απειλήθηκε με αγωγή ύψους 25 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά τελικά ήρθε σε συμβιβασμό με τον συμπρωταγωνιστή και παραγωγό Μάικλ ντάγκλας). Έτριξε τα δόντια, επίσης, όταν ο σκηνοθέτης Κεν Ράσελ της ζήτησε να κάνει μια γυμνή σκηνή στις Νύχτες της Τσάινα Μπλου (Crimes of Passion).
«Έμαθα πολύ νωρίς ότι έπρεπε να έχω την έγκριση του σεναρίου» λέει. «Δεν μπορούσαν να κάνουν αλλαγές χωρίς να με συμβουλευτούν. Το έμαθα αυτό την πρώτη φορά που ήμουν στο Λος Άντζελες κάνοντας δοκιμαστικό – το σενάριο που μου έδωσαν στη Νέα Υόρκη δεν ήταν το σενάριο που μου έδωσαν στο Λος Άντζελες. Επρόκειτο για μια ταινία πάλης με λάσπη για γυναίκες. Έπρεπε να φορέσουμε μπικίνι και να μας ψεκάσουν με λάδι. Πήγα λοιπόν στο μπάνιο, πήρα ένα ρολό χαρτί υγείας, το χτύπησα στον ώμο και στο γοφό μου και έγραψα πάνω του Μισούρι». Αφήνει ένα κακάρισμα καθαρής ευθυμίας. «Βγήκα από την οντισιόν».
Δείτε το τρέιλερ της «Έξαψης»
Το να μιλάει, της χάρισε τη φήμη ότι είναι δύσκολη
Υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό; «Το να είμαι αποφασιστική, το να ξέρω τι θέλω, είναι πάρα πολύ ανδρικό χαρακτηριστικό, άρα πρέπει να είμαι δύσκολη» λέει. «Ακούστε, αν μιλήσετε με κάποιον που έχει πραγματικά δουλέψει μαζί μου, δεν θα ακούσετε ποτέ κάτι τέτοιο».
Οι γονείς της Τέρνερ δεν ενέκριναν την επιλογή της καριέρας της. Τρίτη από τέσσερα παιδιά, γεννήθηκε ως Μαίρη Καθλίν Τέρνερ στο Σπρίνγκφιλντ του Μισούρι, από μητέρα και πατέρα που εργάζονταν και οι δύο για την Υπηρεσία Εξωτερικών των ΗΠΑ. Έζησαν στην Κούβα και τη Βενεζουέλα πριν μετακομίσουν στη Βρετανία όταν εκείνη ήταν έφηβη. Εκεί, η Τέρνερ σπούδαζε στην Αμερικανική Σχολή του Λονδίνου. Μια εβδομάδα πριν αποφοιτήσει, ο πατέρας της πέθανε από θρόμβωση της στεφανιαίας αρτηρίας. Ήταν, λέει «ένας εξαιρετικά πειθαρχημένος, κατά κάποιο τρόπο άκαμπτος άνθρωπος. Δεν είχε ιδέα τι ήταν η υποκριτική. Την εξίσωνε με το να είσαι πόρνη του δρόμου».
Σπούδασε θέατρο στο Southwest Missouri State University και στο University of Maryland, Baltimore County, και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1977. Όταν άρχισε να περνάει από οντισιόν για διαφημίσεις, η Τέρνερ συνειδητοποίησε ότι η χαρακτηριστική φωνή της την ξεχώριζε. «Αμέσως, μου είπαν ότι θα δυσκολευόμουν να βρω δουλειά λόγω της φωνής μου. Λοιπόν, δεν θα την άλλαζα με τίποτα στον κόσμο. Πλάκα μου κάνεις; Τη λατρεύω!». Στα απομνημονεύματά της του 2008, Send Yourself Roses: My Life, Loves and Leading Roles, η Τέρνερ γράφει ότι έκανε τη φωνή της ακόμα πιο βαθιά. Πώς το έκανε αυτό; «Με την άσκηση. Τρέξτε τις κλίμακες, σπρώξτε την όλο και πιο χαμηλά. Είναι ένας μυς».
Δείτε μερικές σκηνές από το Joan & Jack με τον Μάικλ Ντάγκλας
Ο έρωτας με τον Ντάγκλας
Μερικοί από τους πιο αξιομνημόνευτους ρόλους της Τέρνερ ήταν στο πλευρό του Μάικλ Ντάγκλας. Η χημεία τους εντός και εκτός οθόνης ήταν ηλεκτρισμένη. Ενώ βρισκόταν στα γυρίσματα στο Μεξικό για το Κυνηγώντας το πράσινο διαμάντι, τα πράγματα ζωήρεψαν μεταξύ τους. Η Τέρνερ ήταν ελεύθερη, ενώ ο Ντάγκλας είχε χωρίσει από την πρώτη του σύζυγο, Ντιάντρα Λούκερ.
«Νομίζω ότι μπορεί να είχαμε αρχίσει να ερωτευόμαστε» λέει η Τέρνερ. «Αλλά τότε η Ντιάντρα ξεκαθάρισε ότι ο Μάικλ δεν ήταν διαθέσιμος. Έτσι, αυτό έβαλε τέλος, γιατί δεν μπορώ να εμπλακώ στη σχέση μιας άλλης γυναίκας. Αλλά ω, Θεέ μου, αυτό το φλερτ είναι απολαυστικό!».
Πόσο κοντά έφτασε στο να βγει ραντεβού με τον Ντάγκλας; «Να μη σε αφορά» τραβάει το βλέμμα της. Καθώς τα γυρίσματα έφτασαν στο τέλος τους, γνώρισε τον Τζέι Βάις, έναν εργολάβο ακινήτων, και τον παντρεύτηκε το 1984. Το ζευγάρι, που χώρισε το 2007, έχει μια κόρη, τη Ρέιτσελ, τραγουδίστρια και τραγουδοποιό.
Η Τέρνερ επανενώθηκε με τον Ντάγκλας ως πρώην σύζυγος του προπονητή υποκριτικής του στη κωμική σειρά του Netflix, Η Μέθοδος Κομίνσκι (The Kominsky Method), η οποία έληξε το 2021. «Είναι τόσο καλός φίλος. Το έκανε πολύ εύκολο να υποδυθούμε το πρώην αντρόγυνο. Με έναν αστείο τρόπο, ήμασταν. Όχι ότι παντρεύτηκα ποτέ τον άνθρωπο – ποτέ δεν θα το έκανα, ποτέ δεν θα μπορούσα να το κάνω!».
Η ανατροπή της ασθένειας
Μετά από μια σειρά από εισπρακτικές επιτυχίες στη δεκαετία του ’80, η Τέρνερ «πετούσε ψηλά και διασκέδαζε». Αλλά τότε διαγνώστηκε με ρευματοειδή αρθρίτιδα, μια αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει τις αρθρώσεις και τα όργανα. Το 1993 γύριζε τη μαύρη κωμωδία Η Μαμά παραμονεύει στο σκοτάδι (Serial Mom) όταν συνειδητοποίησε ότι τα πόδια της είχαν πρηστεί τόσο πολύ που δεν χωρούσε σε κανένα από τα παπούτσια της.
Σύντομα η ασθένεια έγινε εντελώς εξουθενωτική. «Δεν μπορούσα να περπατήσω. Δεν μπορούσα να κρατήσω ένα ποτήρι. Ο μόνος τρόπος που μπορούσα να ανεβοκατεβαίνω σκάλες ήταν με τον πισινό μου, σπρώχνοντας τον εαυτό μου. Ο πόνος είναι πολύ άσχημος γιατί δεν υπάρχει τρόπος να καθίσεις, να ξαπλώσεις ή να σταθείς που να σου επιτρέπει να τον αποφύγεις. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν είναι απειλητικός για τη ζωή. Δεν θα με σκοτώσει, αλλά σκοτώνει τη ζωή σου».
Άρχισε να αποφεύγει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, προτιμώντας μικρότερους, λιγότερο απαιτητικούς ρόλους. Μήπως η ασθένειά της εκτροχίασε την καριέρα της; «Ναι, αλλά δεν θα το δεχόμουν. Είμαι μια πολύ πεισματάρα γυναίκα. Μου είπαν ότι θα ήμουν σε αναπηρικό καροτσάκι για το υπόλοιπο της ζωής μου. Τώρα, αυτό ήταν πριν από σχεδόν 30 χρόνια. Και κοιτάζω τι έχω κάνει μέσα σε 30 χρόνια και σκέφτομαι: «Λοιπόν, άντε στο διάολο!»».
Δείτε μερικές φωτογραφίες από τη ζωή της
Άλλο ήταν το πραγματικό πρόβλημα
Το αλκοόλ έγινε τελικά σοβαρότερο από όλα τα προβλήματά της, καθώς η Τέρνερ έπινε για να απαλύνει τον πόνο της ασθένειάς της, αν και φρόντιζε να μην πίνει ποτέ ενώ δούλευε. Παρόλα αυτά, λέει: «Ήταν απίστευτα ηλίθιο. Είχα αυτό το πράγμα στο μυαλό μου που σκεφτόμουν ότι δεν παίρνω παυσίπονα – είναι εθιστικά και επικίνδυνα. Αλλά μου επέτρεπα να πιω αυτή τη δεύτερη ή τρίτη βότκα». Μέχρι που ξαφνικά της ήρθε μια έκρηξη διαύγειας. «Σκέφτηκα ότι χάνω στιγμές από την κόρη μου ή τον άντρα μου, επειδή κλεινόμουν στον εαυτό μου και έπινα»
Μπήκε σε κέντρο αποτοξίνωσης το 2002, όπου θυμάται ότι συνάντησε συμπολίτες της, πρώην γιατρούς και νοσοκόμες, οι οποίοι της είπαν ότι είχαν σκοτώσει κάποιον εξαιτίας της «απροσεξίας» τους. «Σκέφτηκα, εντάξει, δεν είμαι εγώ αυτή. Δεν είμαι αλκοολική. Έτσι σταμάτησα να πίνω για μερικά χρόνια». Σήμερα, πίνει ένα κοκτέιλ όταν έχει όρεξη. «Δεν φαντάζομαι ότι θα ξαναπιώ ποτέ έτσι. Αλλά από την άλλη, δεν έχω και τόσο μεγάλο πόνο».
*Η Καθλίν Τέρνερ γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου του 1954
*Με στοιχεία από theguardian.com
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις