Πέρασμα

Θα πνεύσουν άνεμοι εξιλέωσης
για κάτι που δεν κάναμε.
Το γέλιο, πόνος
Η θλίψη, συνήθεια
Η γραφή νουθεσία
για τους κατοπινούς σφοδρούς ανέμους.
Κι η σιωπή μου, γόνιμη
σαν τη μοναξιά,
που γεννάει αγάπες
που γεννάει τον άνθρωπο
που γεννάει το Θεό.

*Το πρώτο δημοσιευμένο ποίημα του Γιώργου Δουατζή, το 1971, στην Ποιητική Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Γενιάς (εκδόσεις Άγκυρα).

Ο Γιώργος Δουατζής, λογοτέχνης (ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας) και δημοσιογράφος, γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα.

Το περασμένο καλοκαίρι, τον Αύγουστο του 2022, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος είχε γράψει για τον αλλοτινό του μαθητή Δουατζή τα ακόλουθα:

[…] Ο Δουατζής συνεχίζει μια στοχαστική πορεία, γράφοντας στίχους με ανοιχτά ερωτήματα, με εκείνη τη μεγάλη Απορία που ήταν πάντα της καλής ποίησης το ζητούμενο.

Ο Γιώργος Δουατζής, με εκλεκτή ποιητική παρουσία στη γενιά του, με πλήρη συνείδηση πως ο βίος είναι εκκρεμής, φυτεύει οδόσημα με ερωτηματικά και αποσιωπητικά.

Headlines