Μάχη με το χρόνο δίνουν οι ομάδες διάσωσης μετά την εξαφάνιση του τουριστικού υποβρυχίου που μετέφερε πέντε άτομα για να εξερευνήσουν το ναυάγιο του Τιτανικού.  Το πλήρωμα του υποβρύχιου σκάφους Titan έχασε την επαφή με το σκάφος επιφανείας του – το Polar Prince – μία ώρα και 45 λεπτά αφότου ξεκίνησε κατάδυση για να δει το ναυάγιο την Κυριακή. Την Τρίτη στις 18:00 BST (13:00 EDT), οι ειδικοί εκτιμούσαν ότι του είχαν απομείνει περίπου 40 ώρες αναπνεύσιμου αέρα.

Το ναυάγιο του Τιτανικού βρίσκεται περίπου 435 μίλια (700 χιλιόμετρα) νότια του St John’s, Newfoundland, αν και η αποστολή διάσωσης διεξάγεται από τη Βοστώνη της Μασαχουσέτης. Η επιχείρηση διάσωσης αποτελείται από τις αμερικανικές και τις καναδικές αρχές, οι οποίες χρησιμοποιούν στρατιωτικά αεροπλάνα, ένα υποβρύχιο και σημαδούρες σόναρ. Εκτός του Polar Prince έχει προστεθεί το πλοίο τοποθέτησης καλωδίων Deep Energy, ενώ το ρυμουλκό και εφοδιαστικό πλοίο Atlantic Merlin βρίσκεται καθ’ οδόν.

«Εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο»

Ο πλοίαρχος Τζέιμι Φρέντερικ, από την αμερικανική ακτοφυλακή, λέει ότι τα πληρώματα από τις ΗΠΑ και τον Καναδά «εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο» κατά τη διάρκεια της «σύνθετης προσπάθειας αναζήτησης»

Ο καθηγητής Alistair Greig, ειδικός στα υποβρύχια από το University College του Λονδίνου, λέει ότι ένα από τα μεγάλα προβλήματα είναι ότι οι διασώστες δεν γνωρίζουν αν πρέπει να ψάξουν στην επιφάνεια ή στον βυθό – είναι «πολύ απίθανο» να βρίσκεται ανάμεσα – και προειδοποιεί ότι η αναζήτηση σε κάθε μία από αυτές παρουσιάζει προκλήσεις.

Η επιχείρηση αναζήτησης στην επιφάνεια

Η αμερικανική ακτοφυλακή δήλωσε ότι το ερευνητικό πλοίο Polar Prince – το οποίο χρησιμοποιείται για τη μεταφορά υποβρυχίων στο σημείο του ναυαγίου και ήταν το πλοίο υποστήριξης στην τουριστική αποστολή της Κυριακής – διεξήγαγε έρευνα επιφανείας για το υποβρύχιο το βράδυ της Δευτέρας. Αεροσκάφη C-130 Hercules – από τις ΗΠΑ και ένα από τον Καναδά – συμμετείχαν επίσης στην έρευνα της επιφάνειας, προσπαθώντας να εντοπίσουν το υποβρύχιο από αέρος. Η USCG δήλωσε ότι 7.600 τετραγωνικά μίλια είχαν ερευνηθεί μέχρι τις 18:00 BST.

Ο Frank Owen, πρώην διευθυντής του αυστραλιανού προγράμματος διαφυγής και διάσωσης υποβρυχίων, δήλωσε στο BBC ότι το υποβρύχιο μπορεί να είναι σε θέση να ειδοποιήσει τους διασώστες αν μπορέσει να φτάσει στην επιφάνεια. «Θα υπάρχουν ραδιοφωνικοί πομποί, σήματα GPS», λέει. «Θα υπάρχουν στροβοσκοπικά φώτα και ανακλαστήρες ραντάρ για να βοηθήσουν τις δυνάμεις αναζήτησης να τους βρουν».

Αλλά αν δεν μπορεί να στείλει σήματα κινδύνου για οποιονδήποτε λόγο, ο καθηγητής Greig λέει: «Έχει περίπου το μέγεθος ενός μεγάλου φορτηγού μεταφοράς και είναι βαμμένο λευκό, οπότε το να προσπαθήσει κανείς να το δει από τον αέρα… θα είναι μια πραγματική πρόκληση». Οι μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες και η κακή ορατότητα είναι επίσης προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι ομάδες.

Επεκτάθηκε η έρευνα

Οι διασώστες πρέπει επίσης να ψάξουν βάθη που θα μπορούσαν να φτάσουν σχεδόν τα 4 χιλιόμετρα (2,5 μίλια) – επειδή τα ραδιοσήματα και τα σήματα GPS δεν μπορούν να ταξιδέψουν μέσα στο νερό. Η αμερικανική ακτοφυλακή επιβεβαίωσε ότι επέκτεινε την έρευνα σε βαθύτερα νερά την Τρίτη. Καναδέζικα αεροσκάφη P3 Aurora έχουν φτάσει στο σημείο για να διεξάγουν έρευνες με σόναρ, ενώ στην περιοχή αναπτύσσονται επίσης σημαδούρες σόναρ.

Οι σημαδούρες σόναρ, ανιχνεύουν και εντοπίζουν αντικείμενα που κινούνται στο νερό – και χρησιμοποιούνται συχνά στο κυνήγι εχθρικών υποβρυχίων.

Χρησιμοποιούνται είτε για ήχους που παράγονται από προπέλες και μηχανήματα (παθητική ανίχνευση) – στους οποίους θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνεται το πλήρωμα που κάνει θόρυβο στο κύτος του υποβρυχίου – είτε με ένα «ping»  από την επιφάνεια του σκάφους (ενεργητική ανίχνευση) με συμπέρασμα να ακούγεται η ηχώ που επιστρέφει.

Τα μέτρα έκτακτης ανάγκης του υποβρυχίου

Ένα βαθυσκάφος είναι διαφορετικό από ένα υποβρύχιο. Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας, ένα υποβρύχιο μπορεί να εκτοξευθεί στον ωκεανό από ένα λιμάνι αυτόνομα, ενώ ένα βαθυσκάφος έχει πολύ περιορισμένα αποθέματα ενέργειας, οπότε χρειάζεται ένα μητρικό πλοίο που μπορεί να το εκτοξεύσει και να το ανασύρει.

Πέρυσι ο David Pogue, από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS, συμμετείχε σε μια αποστολή της OceanGate στον Τιτανικό και πληροφορήθηκε ότι το βαθυσκάφος διέθετε επτά συστήματα ασφαλείας που το βοηθούσαν να επιστρέψει στην επιφάνεια.

Αυτά είναι τα ακόλουθα:

  • Τριπλά βάρη: τρεις μολύβδένιοι σωλήνες που μπορούν να πέσουν χρησιμοποιώντας υδραυλικά συστήματα για να αποκτήσουν πλευστότητα
  • Βαρίδια κύλισης: εάν τα υδραυλικά συστήματα αποτύχουν, εκείνοι που βρίσκονται μέσα στο υποβρύχιο μπορούν να γείρουν το υποβρύχιο μετακινούμενοι προς κάθε πλευρά του απελευθερώνοντας τα βάρη που συγκρατούνται στη θέση τους σε κάθε πλευρά από τη βαρύτητα
  • Ερματισμός: οι κινητήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απελευθέρωση σάκων γεμάτων μεταλλικές σφαίρες που κρέμονται κάτω από το υποβρύχιο.
  • Θερμοκολλητικοί σύνδεσμοι: δεσμοί που αποσυντίθενται μετά από 16 ώρες σε θαλασσινό νερό για να ρίχνουν τους σάκους έρματος εάν τα ηλεκτρικά και τα υδραυλικά συστήματα αποτύχουν.
  • Προωθητήρες: για την ώθηση στην επιφάνεια
  • Πόδια του υποβρυχίου: ο πιλότος μπορεί να πετάξει τα πόδια του υποβρυχίου ως περιττό βάρος.
  • Αερόσακος: το πλήρωμα μπορεί να φουσκώσει έναν αερόσακο για να παρέχει πλευστότητα.

Τι θα κάνουν οι διασώστες αν βρεθεί στον πυθμένα της θάλασσας;

Εάν δεν έχει καταφέρει να αναδυθεί, ο υποναύαρχος της αμερικανικής ακτοφυλακής John Mauger λέει ότι η USCG θα χρειαστεί πρόσθετη εμπειρογνωμοσύνη για τη διάσωση του σκάφους από το αμερικανικό ναυτικό και τον ιδιωτικό τομέα. Σύμφωνα με το OceanGate, το Titan είναι ένα από τα πέντε μόνο επανδρωμένα υποβρύχια στον κόσμο που μπορούν να προσεγγίσουν τον Τιτανικό, ο οποίος βρίσκεται σε βάθος 3.800 μέτρων κάτω από την επιφάνεια.

Εάν ο Τιτάνας βρίσκεται στο βυθό της θάλασσας και δεν μπορεί να επανέλθει με τη δική του δύναμη, οι επιλογές είναι πολύ περιορισμένες, σύμφωνα με τον καθηγητή Greig. «Ενώ το υποβρύχιο μπορεί να είναι ακόμη άθικτο, αν βρίσκεται σε βάθος μεγαλύτερο από 200 μέτρα (656 πόδια), υπάρχουν πολύ λίγα σκάφη που μπορούν να φτάσουν σε τέτοιο βάθος, και σίγουρα όχι δύτες. Τα οχήματα που έχουν σχεδιαστεί για τη διάσωση υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού σίγουρα δεν μπορούν να φτάσουν σε βάθος κοντά στο βάθος του Τιτανικού».

Πώς μπορεί να γίνει έρευνα στον πυθμένα

Οποιαδήποτε προσπάθεια έρευνας του πυθμένα του ωκεανού σε αυτή την περιοχή θα γινόταν πιθανότατα από μη επανδρωμένο τηλεκατευθυνόμενο όχημα (ROV). Το στρώμα καλωδίων Deep Energy που έφτασε στο σημείο την Τρίτη έχει αναπτύξει τουλάχιστον ένα ROV, αλλά δεν είναι σαφές αν μπορεί να φτάσει στα βάθη που απαιτούνται. Άλλα σκάφη με δυνατότητες ROV βρίσκονται καθ’ οδόν προς το σημείο.

Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ διαθέτει ένα ROV που μπορεί να λειτουργήσει σε αυτό το βάθος και το χρησιμοποίησε για τον εντοπισμό και την ανάκτηση ενός συντριβέντος μαχητικού αεροσκάφους από βάθος 3.780 μέτρων (12.400 πόδια) στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας πέρυσι. Σε εκείνη την περίπτωση, ο στρατός των ΗΠΑ χρησιμοποίησε το ROV για να συνδέσει τον εξοπλισμό γύρω από το αεροσκάφος και να το συνδέσει με έναν γάντζο ανύψωσης που κατέβηκε από έναν γερανό του σκάφους διάσωσης στην επιφάνεια.

Ο ειδικός σε θέματα ανάκτησης ωκεανών David Mearns λέει ότι αν ένα ROV μπορεί να εντοπίσει τον Τιτάνα, τότε θα πρέπει να είναι σε θέση να τον ανακτήσει. «Ένα ROV παγκόσμιας κλάσης με δίδυμους χειριστές μπορεί πραγματικά να πιάσει [τον Τιτάνα] ή να συνδέσει ένα σχοινί ανύψωσης σε αυτόν και να τον τραβήξει αργά στην επιφάνεια» προσθέτει ο κ. Mearns.

Headlines