Διονύσης Τεμπονέρας: Η ΝΔ θα μπορούσε να βάλει θέμα άρσης της μονιμότητας στο Δημόσιο

Συντονιστής της Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την μάχη της 25ης Ιούνη, ο Διονύσης Τεμπονέρας, είναι ένα εκ των προσώπων που θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επόμενη ημέρα του κόμματος και στο συνολικό πολιτικό τοπίο.

Στον Κήπο του Συλλόγου Αρχαιολόγων, συναντιόμαστε για μια συζήτηση που υπερβαίνει την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ή την σε εξέλιξη πολιτική και εκλογική μάχη, αλλά περνάει και από ταυτοτικά θέματα που απασχολούν τον χώρο του και εν συνόλω την Αριστερά.

«Δεν έφταιξε η μη ύπαρξη προγράμματος, αλλά ο εγκλωβισμός μας στην απλή αναλογική» επισημαίνει ο κ. Τεμπονέρας σε μια πρώτη διάγνωση για τα αίτια της ήττας στις 21 Μαΐου.

Απαντώντας δε στην κριτική της ΝΔ τονίζει ότι «το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ παράγει πλούτο με έμφαση στον πρωτογενή τομέα, στην καινοτομία, στην έρευνα και με βάση, για παράδειγμα, στη μικρομεσαία επιχείρηση που είναι ο μεγάλος στυλοβάτης της οικονομίας».

Να ανακτήσουμε τον δημόσιο έλεγχο στη ΔΕΗ και μια συστημική τράπεζα

Ο επικεφαλής της Εκλογικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Διονύσης Τεμπονέρας με τον δημοσιογράφο του in κ. Δημήτρη Μανιάτη

Για τη δημοσιότητα: Πού ήταν «κρυμμένος»

Έχοντας προκαλέσει πολύ θετική εντύπωση με την εμφάνισή του η πρώτη ερώτηση που γίνεται στον Διονύση Τεμπονέρα είναι πού ήσασταν κρυμμένος; «Στα πολιτικά πράγματα και δη στα οργανωτικά πιο στενά μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ είμαι από το 2012 περίπου εκλεγμένο μέλος της ΚΕ του. Υπό την έννοια αυτή συμμετείχα πάντα σε δράσεις – εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα. Ίσως όχι τόσο πολύ στα ΜΜΕ, οπότε αυτή είναι μάλλον η διαφορά. Τα νέα καθήκοντα απαιτούν νέες προσαρμογές και όντως είναι μια άλλη κατάσταση. Θα πρέπει να επικοινωνήσουμε ένα πρόγραμμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αυτό νομίζω ότι χρειάζεται να προβληθεί και στα μέσα ενημέρωσης παράλληλα με την οργανωτική και πολιτική δουλειά η οποία γίνεται κατά τόπους και σε περιφέρειες.»

Για τον προεκλογικό αγώνα: Τα νέο ύφος και η αλλαγή στρατηγικής

«Χρειαζόταν ένα άλλο ύφος υπό την έννοια ότι στην κοινωνία την τελευταία δεκαετία έχουν χαραχθεί μεγάλες διαιρετικές τομές που υπερβαίνουν ακόμα και τις ιδεολογικές αντιθέσεις του παρελθόντος. Αυτό που συνέβη στις προηγούμενες εκλογές και δεν το ανιχνεύσαμε ενδεχομένως την προηγούμενη δεκαετία είναι ότι το αίσθημα ασφάλειας και βεβαιότητας στον κόσμο ήταν κυρίαρχο άρα όταν παρουσιάζεσαι με ένα πιο έντονο ύφος ενδεχομένως να ενισχύεται το αίσθημα της αβεβαιότητας. Σήμερα περισσότερο κάποιος θέλει επιχειρήματα, τεκμηριωμένο λόγο για να μπορεί να αποφασίσει με βάση αυτό που ακούει. Τα συνθήματα και οι έντονες εκφράσεις που πολλές φορές δεν περιέχουν και τίποτα είναι κατάσταση μιας άλλης εποχής, τα πράγματα έχουν αλλάξει».

Για την ήττα: Η ατζέντα του φόβου και η επιτυχία του Μητσοτάκη

«Θα έλεγα ότι ένα πρώτο θέμα είναι η ατζέντα φόβου η οποία πράγματι κυριαρχεί και από τις γεωπολιτικές εξελίξεις και από μια μοιραία στροφή η οποία υπήρξε. Ενδεχομένως κάποια στρώματα να ριζοσπαστικοποιηθούν βλέποντας αυτήν την στροφή πιο έντονα, όμως είναι πιθανόν να υπάρχει και »μάζεμα» των ανθρώπων που πρέπει να το ανιχνεύσουμε και με κοινωνιολογικούς όρους, όχι μόνο πολιτικούς. Σίγουρα ήταν και μια επιτυχία του κ. Μητσοτάκη να ταυτίσει τη συντήρηση και τη στασιμότητα με την ασφάλεια τη σταθερότητα και την αλλαγή ή την πρόοδο, όπως την ονομάζουμε εμείς, με την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια. Εγώ ακούω πολύ κόσμο αυτή τη στιγμή να μου λέει ότι «θέλω την ασφάλειά μου, θέλω την ησυχία μου -δεν αντέχω άλλες περιπέτειες».

«Όμως υπήρχαν και άλλες αιτίες όπως η απλή αναλογική. Η εμμονή και η στρατηγική από ένα σημείο και μετά όταν πράγματι η απεύθυνση προς τα άλλα κόμματα κατέστη αδιέξοδη. Ενδεχομένως θα έπρεπε να υπάρχει μια αλλαγή τακτικής από πλευράς μας και να κινηθούμε περισσότερο στην δική μας κυβερνητική πρόταση. Δεν μπορώ να κατηγορήσω την απλή αναλογική. Είναι στις αξίες της Αριστεράς, είναι το πιο δίκαιο εκλογικό σύστημα. Από κει και πέρα όμως υπάρχουν και περίοδοι που θα πρέπει να ανιχνεύσουμε το πολιτικό περιβάλλον. Εδώ προέκυψε τα υπόλοιπα κόμματα του προοδευτικού και του αριστερού χώρου να έχουν μια τάση περιχαράκωσης – εσωστρέφειας. Μην ξεχνάτε ότι εμείς καταθέσαμε το πρόγραμμά μας περίπου από τον Σεπτέμβρη του 2022 στην ΔΕΘ. Υπήρξαν αστοχίες και της τελευταίας στιγμής που προφανώς θόλωσαν το πολιτικό μήνυμά μας.»

Για τον στόχο: Από το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα εξουσίας

«Από το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει ότι είναι κόμμα εξουσίας άρα καταθέτει κάθε φορά στις εκλογές κυβερνητική πρόταση και βάσει αυτής διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία με εναλλακτικό πρόγραμμα. Από κει και πέρα βεβαίως προφανώς ο συσχετισμός αυτή τη στιγμή είναι αρνητικός δεν πετάμε στα σύννεφα αυτό είναι προφανές όμως όπως σωστά λέγεται από όλους είναι πράγματι άδεια η κάλπη κι εμείς θα κάνουμε το καλύτερο. Έχουμε ένα νέο εκλογικό νόμο έχουμε και ένα νέο πολιτικό περιβάλλον και θα πρέπει και εμείς να επανατοποθετηθούμε. Δεν νομίζω ότι αυτό το οποίο έφταιξε ήταν η μη ύπαρξη προγράμματος ίσα ίσα ο εγκλωβισμός μας στην απλή αναλογική μάλλον οδήγησε στο να μη γίνει προγραμματική συζήτηση το προηγούμενο διάστημα.»

Για το ΠΑΣΟΚ: Εμείς έχουμε μέτωπο απέναντι στη ΝΔ

«Εμείς δεν έχουμε μέτωπο ούτε προς το ΠΑΣΟΚ ούτε προς τα υπόλοιπα κόμματα. Το πρώτο μέτωπο μας είναι στα νέα προβλήματα και δευτερευόντως έχουμε μέτωπο απέναντι στη ΝΔ και στον κύριο Μητσοτάκη τον οποίο θεωρούμε υπαίτιο των προβλημάτων που γεννά η όξυνση των ανισοτήτων, η ανασφάλεια, η υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους και ούτω καθεξής»

Για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Διαχειριστήκαμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση

«Η αλήθεια είναι πως ο πολιτικός χρόνος ήταν τόσο πυκνός από το 2012 και μετά είχαμε σχεδόν κάθε χρόνο εκλογές, με εξαίρεση την τετραετία 2015- 19. Οπότε νομίζω ότι δεν υπήρχε η ψυχραιμία προκειμένου να δούμε τι έφταιξε, τι δεν πήγε καλά. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι διαχειριστήκαμε μια πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πει κανείς ότι για να μπορούμε σήμερα να μιλάμε με όρους οικονομικής ανάπτυξης, κοινωνικής ασφάλειας, με όρους ύπαρξης δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης -υγείας και λοιπά όλα αυτά οφείλονται στην τακτική και στρατηγική που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.»

Για την Ευρώπη: Ζούμε σε εποχή τεκτονικών αλλαγών

«Δημόσιες πολιτικές στήριξης του κοινωνικού κράτους έχουν υπάρξει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Έχουμε φτάσει να βάζουμε ζητήματα τα οποία αν τα κουβεντιάζαμε μια 10ετία πριν θα ήτανε κόκκινο πανί: για παράδειγμα η ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα όπως έγινε στη Γαλλία. Νομίζω ότι θα μπορούσαμε να πάμε σε σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Σίγουρα είναι πολύ αρνητικός ο συσχετισμός όμως υπάρχει ένας σκεπτικισμός στην Ευρώπη ο οποίος έρχεται και από τα δεξιά, έρχεται όμως και από τα αριστερά και αυτό ενδεχομένως στο μέλλον, στο άμεσο μέλλον θα γεννήσει ζητήματα τα οποία θα απελευθερώσουν δυνάμεις. Σε κάθε περίπτωση ζούμε σε μια εποχή τεκτονικών αλλαγών, ο κόσμος αλλάζει με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς αν και την ιστορία την σπρώχνει πάντα η ανάγκη οπότε μοιραία νομίζω ότι τα πράγματα θα πάνε πιο μπροστά.»

Για τους φόρους: Βασικό εργαλείο στήριξης του κοινωνικού κράτους

«Οι φόροι είναι για μας ένα βασικό εργαλείο προκειμένου να μπορούμε να στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος, να κάνεις κοινωνικές πολιτικές. Επιμένουμε όμως ότι και το πρόγραμμά μας παράγει πλούτο με έμφαση στον πρωτογενή τομέα με έμφαση στην καινοτομία, στην έρευνα και με βάση για παράδειγμα στη μικρομεσαία επιχείρηση που είναι ο μεγάλος στυλοβάτης της οικονομίας ή ο μεγαλύτερος συλλογικός εργοδότης στη χώρα. Και έχουμε μια ιδιαιτερότητα την οποία οι άλλες χώρες της Ευρώπης δεν έχουν: οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα είναι περίπου το 92% των επιχειρήσεων ενώ σε άλλες χώρες είναι κάτω από 30- 40%.

Πάνω σε αυτή την πραγματικότητα έχει χτιστεί μια ολόκληρη κοινωνική συνθήκη την οποία οφείλουμε να σεβαστούμε χωρίς να αποξενωνόμαστε και από τις ρίζες μας. Για να του απαντήσει κάποιος μπορεί να πάει πίσω στη δεκαετία του 50 και του 60 και να καταλάβει γιατί έχουμε τόσες πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις και δεν υπάρχει αντίστοιχο φαινόμενο στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι είχαμε υψηλές περιόδους ανεργίας, μετανάστευσης παλιότερα με αποτέλεσμα ο κόσμος ο οποίος επέστρεφε από το εξωτερικό μη έχοντας εργασία να ανοίγει μια επιχείρηση. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι σήμερα σηκώνουν τα βάρη. Τα νούμερα λένε πως περίπου 8 στους 10 επαγγελματίες δηλώνουν κάτω από τις 10.000 € οπότε εδώ θα πρέπει να δούμε και να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση με το ελεύθερο επάγγελμα όχι τιμωρητικά αλλά να δούμε ακριβώς πώς μπορούν να δώσουμε εργαλεία στήριξης.»

Για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας: Η αντίφαση το πρόγραμμα της ΝΔ

«Δεν τις κάναμε διότι υπήρχαν μνημονιακές υποχρεώσεις οι οποίες έληξαν ουσιαστικά τυπικά το 2018 αν και φέραμε ρυθμίσεις για τις συλλογικές συμβάσεις, κάναμε αποκατάσταση στις συλλογικές συμβάσεις, ανεβάσαμε τον κατώτατο μισθό. Προφανώς θα θέλαμε να έχουμε κάνει και μια σειρά από άλλα πράγματα. Εδώ από την άλλη υπάρχει μια αντίφαση: η ΝΔ στο πρόγραμμα της λέει πως θα φθάσουμε στα 950€ κατώτατο μισθό και στα 1500 μέσο μισθό στα τελευταία 4 χρόνια αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς το βασικό κλειδί στήριξης των ενδιάμεσων μισθολογικών κλιμακίων της συλλογικής σύμβασης και εδώ έχουμε μια ελληνική παραδοξότητα. Ο μέσος όρος κάλυψης εργαζομένων προς τελική σύμβαση στην Ευρώπη είναι περίπου στο 70-75% ενώ στη χώρα μας είναι περίπου στο 25%».

Για την Αναθεώρηση Συντάγματος: Ο Μητσοτάκης θέλησε να απολύσει μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους

«Χρειαζόμαστε θετική ατζέντα, χρειαζόμαστε την πρότασή μας να την καταθέσουμε, να την αναλύσουμε, να την εξηγήσουμε και να την επικοινωνήσουμε με πολύ πιο ήρεμο και καθαρό τρόπο χωρίς πολιτικά μηνύματα τα οποία θα μπερδεύουν τέλος πάντων τους ανθρώπους και τους πολίτες. Από εκεί και πέρα όμως εγώ βάζω και ένα αστερίσκο διότι είμαστε σε μία συγκυρία όπου επειδή ακριβώς το έθεσε ο ίδιος ο Μητσοτάκης, η επόμενη βουλή είναι προτείνουσα για αναθεώρηση.

Αρα μοιραία θα ανοίξουν ζητήματα και το ατυχές είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν μας έχει πει ακόμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης ποια θα είναι τα άρθρα εκείνα του συντάγματος τα οποία προτίθεται να προτείνει για αναθεώρηση. Ο κ. Μητσοτάκης ήταν κι ο ίδιος υπουργός των απολύσεων το 2013, εκείνος ο οποίος πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας θέλησε να απολύσει μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους και το έκανε. Δεν κρύβει την απέχθειά του προς αυτό που ονομάζουμε δημόσιο και σε αυτό το οποίο ονομάζουμε εν ευρεία έννοια κοινωνικό κράτος. Και στους εκπαιδευτικούς έχουμε δει ποια ήταν η συμπεριφορά της απελθούσας κυβέρνησης αλλά και στους γιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό, στους δήμους, στην καθαριότητα σε όλους αυτούς τέλος πάντων οι οποίοι ενσωματώνουν αυτό που ονομάζουμε κοινωνικό κράτος.

Είδαμε ότι έγινε μια έμμεση προσπάθεια να ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών όπως το νερό, τη ΔΕΗ και σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία. Διεκδικούμε να κυβερνήσουμε με το πρόγραμμά μας άρα το σύνθημα για ισχυρή αντιπολίτευση δεν μας βρίσκει καθόλου σύμφωνους αλλά διεκδικούμε τη νίκη, διεκδικούμε να κυβερνήσουμε ξέροντας βεβαίως ότι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο με βάση τον αρχικό συσχετισμό ο οποίος έχει διαμορφωθεί. Από εκεί και πέρα όμως θα διεκδικήσουμε και την τελευταία ψήφο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο.»

Για αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Θα πρέπει να ανασυγκροτηθεί και να αναμορφωθεί

«Με προβληματίζει πιο πολύ ακόμα και από το αποτέλεσμα των 20 μονάδων ότι ακριβώς δεν είχαμε την τελευταία αυτή δεκαετία την κοινωνική γείωση – διείσδυση σε μαζικούς χώρους, στην αυτοδιοίκηση, στη νεολαία. Επειδή ακριβώς και μετά τις εκλογές αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει ο βασικός κορμός του προοδευτικού και δημοκρατικού χώρου, θα μπορεί να διεκδικήσει επί πραγματικής βάσης να είναι πολύ πιο ορατός σε αυτό που ονομάζουμε τοπική αυτοδιοίκηση.»