Η δεύτερη ανατολή του «Πράσινου Ήλιου» – Πώς το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ έκανε… rebranding

«Στην Ελλάδα τότε δεν υπήρχαν «επικοινωνιολόγοι», «ειδικοί σύμβουλοι», «σύγχρονες μέθοδοι» και «τεχνητά μέσα» για τους πολιτικούς. Ευτυχώς υπήρχε μόνο η πολιτική διορατικότητα, η αφυπνισμένη σκέψη και η διαίσθηση του ιδρυτή Ανδρέα Παπανδρέου, και της ιδρυτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, μια «χούφτα» άνθρωποι, όπου ο καθένας είχε τη δική του διαδρομή, τις δικές του αναφορές και τη δική του δημιουργική συμβολή», λέει για να περιγράψει τη διαδικασία που ακολούθησε το τότε ΠΑΣΟΚ για να χτίσει την ταυτότητα του.

«Εν αρχή» είναι ο λόγος, η διακήρυξη, οι αρχές, οι θέσεις σου. Όμως για να προχωρήσεις θέλεις ένα όνομα που να προσδιορίζει μία ταυτότητα στις ιδέες σου, στον λόγο σου, στο πρόγραμμα σου, στις επαγγελίες σου και στην προοπτική σου.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι το όνομα μας.  Οι λέξεις έχουν τη δική τους σημασία και δυναμική, έχουν τη δική τους σημειολογική και συμβολική εγγραφή. Δεν επιλέξαμε τη λέξη πανελλαδικό, αλλά επιλέξαμε τη λέξη πανελλήνιο, για να έχει την αναφορά του στον ελληνισμό. Δώσαμε σαφέστατη και μονοσήμαντη αναφορά στη λέξη σοσιαλιστικό γιατί θέλαμε να εγγράψουμε μία υποθήκη για το μέλλον σε αντιστοιχία με τα ομόλογα κόμματα στις χώρες της Ευρώπης. Δεν υιοθετήσαμε τη λέξη κόμμα, αλλά υιοθετήσαμε τη λέξη κίνημα. Γιατί θέλαμε να δώσουμε την δυναμική εξέλιξη ενός λαογέννητου ρεύματος που στηρίχτηκε στην αυτό-οργάνωση λαικών δυνάμεων, γιατί εμείς καλέσαμε τους πολίτες να αυτό-οργανωθούν σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, σε κάθε χωριό, πόλη και συνοικία, σε κάθε Περιφέρεια, σε κάθε Νομό, σε κάθε κοινωνικό χώρο. Η αυτό-οργάνωση αποτελούσε μια ριζική τομή στα μέχρι τότε οργανωτικά πρότυπα, αποτελούσε μια ριζική διάκριση ανάμεσα σε ένα πολιτικό κόμμα και σε ένα πολιτικό κίνημα».

Ο Πράσινος Ήλιος

Έπρεπε να επιλέξουμε, εκτός από το «όνομά μας», τα «σύμβολά μας». Υπήρξε ένας ζωηρός, γόνιμος και εποικοδομητικός διάλογος, αν και ορισμένες φορές έπαιρνε τη μορφή μιας άγονης και αφοριστικής αντιπαράθεσης.  Κατατέθηκαν πολλές εναλλακτικές προτάσεις. Υπήρξε μια πρόταση για το σύμβολο που είχαν τα περισσότερα σοσιαλιστικά και εργατικά κόμματα στις χώρες της Ευρώπης. Ήταν το «τριαντάφυλλο με τη γροθιά». Μετά από διάλογο το απορρίψαμε. Υπήρξε μια άλλη πρόταση, όπου η κεντρική αναφορά της ήταν οι νέοι άνθρωποι με αυτονόητη παραπομπή στην παιδεία, τον πολιτισμό και στο πνεύμα της εποχής. Έδινε μία υπόσταση, μία έμφαση στα πρόσωπα και στα μέσα, που σχετίζονται με την παιδεία, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση. Η απεικόνιση ήταν πρόσωπα νέων μαζί με σύμβολα της εκπαίδευσης όπως το βιβλίο και ο διαβήτης. Υπήρξε μία άλλη πρόταση με εικαστική περιγραφή της ελληνικής σημαίας και του «ουράνιου τόξου».

Υπήρξαν και άλλες εκδοχές με έμφαση στα πρόσωπα. Ένα παζλ με ανθρώπους που έδιναν υπόσταση στις κοινωνικές αναφορές μας. Μισθωτοί, εργαζόμενοι, αγρότες, επιστήμονες, μικρομεσαίοι, γυναίκες, νέοι, συνταξιούχοι. Αυτό το κοινωνικό φάσμα που στήριξε το ΠΑΣΟΚ και έγινε πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, με κοινωνικό και πολιτικό προσδιορισμό στους μη προνομιούχους. Αλλά και αυτό ήταν μια δύσκολη σύνθεση, και δεν μπορούσε να γίνει. Υπήρξαν και άλλες σκέψεις που είχαν σχέση με μια εικαστική καταγραφή της ελληνικής σημαίας και του χάρτη της Ελλάδας με ένα αστέρι. Τελικά και απολύτως σωστά επιλέξαμε τον «ήλιο». Γιατί αρχετυπικά και συμβολικά στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους και σε όλους τους πολιτισμούς, είναι ένα σύμβολο αδιαμφισβήτητης αναφοράς και καθολικής αναγνώρισης. Ο «ήλιος» ως ένα αιώνιο σύμβολο είναι συνυφασμένο με το φως και με την αέναη κίνηση. Ένα σύμβολο συνυφασμένο με τη ζωή, τον άνθρωπο και την ατελείωτη ενέργεια. Έτσι υιοθετήσαμε ένα ριζικά διαφορετικό σύμβολο, ένα νέο σύμβολο, που δεν είχε χρησιμοποιηθεί στην πολιτική και δεν είχε συνταύτιση με άλλα κόμματα. Η επιλογή του ήλιου ως σύμβολο σηματοδότησε μια μεγάλη υπέρβαση για να δημιουργηθεί ένα νέο σοσιαλιστικό κίνημα.

Τότε κατ’ αρχήν εικαστικά είχε αποδοθεί ως μία συνάρτηση με το σύμβολο της ΕΠΟΝ και τον  ήλιο της, που συμβόλιζε την πιο αγνή επαγγελία της εθνικής αντίστασης και της εθνικής δημοκρατικής ανάτασης και αναγέννησης. Όμως μετά από διαδοχικές εικαστικές παραλλαγές, τελικά επιλέξαμε ως σήμα και ως σύμβολο τον «Ήλιο» με τις 9 ακτίνες, παραπέμποντας συνδυαστικά σε μια ζώσα ιστορική μνήμη με μια αδιαμφισβήτητη πρόσθετη και πρόσφατη θετική εγγραφή.

Υιοθετήσαμε το «πράσινο χρώμα», ως το χρώμα της ελπίδας, σε μια ριζική αντίστιξη ανάμεσα στο μπλε της Δεξιάς και το κόκκινο της παραδοσιακής Αριστεράς. Βέβαια, για το χρώμα υπήρχαν ορισμένες ενστάσεις, ως προς τη «φαινομενική» αναντιστοιχία ανάμεσα στις πορτοκαλί και τις πράσινες αποχρώσεις. Όμως μέσα από τη συμβολική συσχέτιση με τον Ήλιο της ΕΠΟΝ ξεπεράστηκαν αμέσως οι όποιες αμφιβολίες».

«Νομίζω πως το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής είχε ανάγκη να αλλάξει, να ξαναβρεί τον δρόμο του. Να επανασυνδεθεί με το παρελθόν του, εξού και επέστρεψε στη βάση του. Αυτή η ανάγκη οδήγησε στην επαναφορά των συμβόλων, των χρωμάτων και των συνθημάτων» εξομολογείται ο δημιουργός των πρώτων διαφημιστικών εκστρατειών του ΠΑΣΟΚ  άνθρωπο κλειδί στις συναντήσεις για την γέννηση του brand.

«To κόμμα είχε σήμερα μεγάλη ανάγκη για μια επιστροφή στις αρχικές του ρίζες»  Ο Καλαντίδης ήταν στην μικρή εκείνη ομάδα, που έχτισε το brand του κόμματος και τις διαφημιστικές καμπάνιες που ακολούθησαν. Προηγήθηκαν πολλές συζητήσεις, και ζυμώσεις για να βγουν οι λέξεις, τα σλόγκαν, οι φωτογραφίες. Σήμερα σχεδόν νοσταλγεί εκείνες τις μέρες.

«Εκείνα τα χρόνια δεν ήταν εύκολο να χτίσεις μια καμπάνια. Δεν υπήρχαν εργαλεία. Αλλά ήταν μια καταπληκτική διαδικασία. Ήμασταν μια μικρή ομάδα, και συντονιστής ήταν ο Κώστας Λαλιώτης, ο οποίος ήταν πραγματικά εξαιρετικός και φοβερά ενεργητικός, γεμάτος ιδέες και δημιουργικότητα. Ήταν εκείνος που φίλτραρε όλη την πληροφορία, και κατόρθωνε να μου επικοινωνεί έπειτα τα απαραίτητα, προκειμένου να δω πως θα τα μεταφέρω στον κόσμο. Ήμουν και εγώ πράγματι πολύ ενθουσιώδης, υπήρχε όραμα, ιδεολογία, και πράγματι το πήρα πολύ προσωπικά. Για αυτό και βγήκε όλο πολύ δημιουργικό. Ήταν μεγάλη πρόκληση να μπορέσω να πάρω τα πολιτικά μηνύματα και να τα μετατρέψω σε μια καμπάνια, να μιλήσουμε στους πολίτες με απλό λόγο και με εικόνες ώστε να ληφθούν άμεσα αυτά τα μηνύματα»

«Δεν είχαμε όμως πολλές δυνατότητες, και οι επιλογές ήταν περιορισμένες. Ας μην  ξεχνάμε πως εκείνη την εποχή επιτρέπονταν μόνο τα πόστερ, ήταν η εποχή της αφίσας. Οπότε έπρεπε να επικεντρωθούμε στην οπτικοποίηση του πολιτικού λόγου. Ώστε να υπάρχει άμεση σχέση με τους ψηφοφόρους, με τον πολίτη. Για αυτό και είχαμε συνθήματα όπως το «συμβόλαιο με τον Λαό», «ο Λαός στην εξουσία. Και τα πόστερ είχαν φωτογραφίες με πρόσωπα. Ήταν μια ολοκληρωμένη και οργανωμένη καμπάνια γεμάτη αισιοδοξία και όνειρα με το βλέμμα το μέλλον. Από αυτό πιστεύω πως ήθελε να αντλήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ με την προεκλογική καμπάνια του 2012, επηρεάστηκε πάρα πολύ και «εμπνεύστηκε» από τις αφίσες».

Από σαράντα κύμματα

Αν και ο Σύριζα έδειχνε να «γίνεται» ΠΑΣΟΚ, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ έχασε τον δρόμο του. Μετά τις εκλογές του 2012, πέρασε από σαράντα κύματα, και κατακερματίστηκε σε διάφορα κόμματα και κινήσεις πολιτών. Στην προσπάθεια να ξαναμαζευτεί ο χώρος, το κόμμα πέρασε από διάφορα στάδια διαλόγου, συνεργασιών και συμμαχικών σχημάτων, όπως η Ελιά, η Δημοκρατική Συμπαράταξη, το Κίνημα Αλλαγής. Σε αυτά χώρεσαν και πολίτες από χώρους εκτός ΠΑΣΟΚ, όπως Αριστεροί, Κεντρώοι, Οικολόγοι.

«Μόνον όσοι ήταν κοντά στη Φώφη Γεννηματά μπορούν να καταλάβουν πόσο δύσκολη ήταν η προσπάθειά της να επανενώσει τα σπασμένα κομμάτια, να λειάνει τις τεταμένες σχέσεις, τους εγωϊσμούς, τις διαιρέσεις στο εσωτερικό. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη ουσιαστικά επανένωσε το ΠΑΣΟΚ με το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου και τη ΔΗΜΑΡ. Θύμισε το σχήμα που είχε κατεβάσει ο Ανδρέας Παπανδρέου στις εκλογές του 1990. Το Κίνημα Αλλαγής ξεκίνησε ως συνασπισμός με ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ και Κινήσεις Πολιτών. Το ξεκίνημα ήταν ελπιδοφόρο, αλλά η Συμφωνία των Πρεσπών απομάκρυνε το Ποτάμι και τη ΔΗΜΑΡ από το σχήμα. Στην ουσία δηλαδή απέμεινε το ΠΑΣΟΚ. Ήταν λογικό στο νέο ξεκίνημα το 2021 να μην υπάρχουν πολλοί πειραματισμοί και να επιστρέψουμε στο αυθεντικό και πρωτότυπο. ΠΑΣΟΚ… μέχρι να σβήσει ο ήλιος λοιπόν», εξηγεί ο Παναγιώτης Βλάχος, τέως γραμματέας επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ.

«Όσο όμως μεγάλωνε ο χώρος, το αίτημα για επιστροφή του ΠΑΣΟΚ γινόταν όλο και πιο έντονο, εντός και εκτός Διαδικτύου. Με την αίσθηση αυτή να είναι κυρίαρχη, στις εσωκομματικές εκλογές του 2021, ο Νίκος Ανδρουλάκης εξέφρασε την επιθυμία του να επαναφέρει το σύμβολο. Γι’ αυτό και τα μέλη του Κινήματος επέλεξαν με συντριπτική πλειοψηφία το όνομα “ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής” και την επαναφορά του ήλιου ως έμβλημα της παράταξης. Για να φτάσει το ΠΑΣΟΚ σε αυτή την απόφαση έγιναν μετρήσεις αλλά και δημοσκοπήσεις. Για να επιστρέψει ο πράσινος ήλιος έγινε δημοψήφισμα».

«Επί ημερών μου στη Γραμματεία Επικοινωνίας βλέπαμε το brand ΠΑΣΟΚ να επανέρχεται, να αποκαθίσταται στη συνείδηση των πολιτών. Η απόφαση της οριστικής επιστροφής ήταν πολιτική για να νοηματοδοτήσει και την ισορροπία ανάμεσα στη νέα ηγεσία και το σεβασμό στις ρίζες, αλλά και να ικανοποιήσει την λαϊκή επιθυμία μέσα από αυτό το πρωτόγνωρο κύμα νοσταλγίας που ζούμε γύρω μας για τα “ωραία χρόνια του ΠΑΣΟΚ», συμπληρώνει.

Η νεότερη γενιά και η νοσταλγία

Ο επικοινωνιολόγος Τάσος Βασιλείου συμφωνεί πως αυτά τα ωραία χρόνια, αναπόλησαν πολλοί μετά τις εκλογές του 2012. «Οι νέοι που δεν είχαν μνήμες του ΠΑΣΟΚ, ίσως είχαν ακούσει για τα ωραία χρόνια του κόμματος μέσα στο σπίτι. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, τα συνθήματα, τα σύμβολα εξίταραν την φαντασία τους. Αλλά στην απήχηση στους νέους, ρόλο έπαιξε και η απήχηση του νέου προέδρου Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος είναι ένα φρέσκο πρόσωπο, ένα πρόσωπο χωρίς φθορές» εξηγεί. «Ο Ανδρουλάκης θεώρησε πως έπρεπε να γίνει επαναφορά του ήλιου, αλλά και της έννοιας της Αλλαγής. Ο σκοπός ήταν ο κόσμος να θυμηθεί το καλό ΠΑΣΟΚ, αυτό που έκανε μεγάλα έργα, και έδωσε ευκαιρίες σε όλους. Αυτό ωφέλησε το κόμμα».

Τι είναι εντέλει αυτό που νοσταλγεί εντέλει ο κόσμος;  Για τον Παναγιώτη Βλάχο, «σε περιόδους ανασφάλειας συνήθως κοιτάμε πίσω στο παρελθόν με νοσταλγία. Ιδιαίτερα όταν αυτό το παρελθόν εξασφάλιζε σταθερότητα και καλύτερη ζωή σε σχέση με τη σημερινή κινούμενη άμμο. Ακόμη και η οικονομία τρέφεται από τη νοσταλγία, ανακυκλώνοντας την αισθητική και τη μόδα άλλων εποχών».

Τι ψάχνουν όμως οι νέοι σε ένα κόμμα που παραλίγο να αφανιστεί; Οι νέοι σήμερα μεγαλώνουν σε μια εντελώς διαφορετική, επισφαλή Ελλάδα, χωρίς τις οικονομικές ανέσεις που είχαν οι γονείς τους πριν 20-25 χρόνια. Και αυτό το εκφράζουν στα memes, στα πάρτυ τους, στο λεξιλόγιό τους, στα social media τους. Το ΠΑΣΟΚ είναι παντού, σε κάλτσες, παπούτσια, t-shirt, τούρτες, πασχαλινά αυγά, στην trap, ακόμη και σε κοκτέηλ ή μπέργκερ. Σημαίες ΠΑΣΟΚ υψώνονται σε πάρτυ, σε αθλητικούς αγώνες, ακόμη και στη Ζιμπάμπουε. Πολλές φορές αυτή η «μόδα» αγγίζει τα όρια του γραφικού.

«Δεν πιστεύω στην εξιδανίκευση ούτε φυσικά στις υπερβολές που πάνε να παρουσιάσουν τα 80s-90s ως περιόδους αφθονίας, γαρύφαλλων και μπουζουκιών, αλλά σίγουρα το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να εξισορροπήσει την κοινωνία, να βάλει στο παιχνίδι όσους ήταν αποκλεισμένοι λόγω εισοδήματος, καταγωγής, πολιτικών φρονημάτων, να δημιουργήσει μια εύρωστη μεσαία τάξη. Με τα λάθη του φυσικά, αλλά τόλμησε εκεί που οι άλλοι έκαναν μόνο εξυπηρετήσεις, διευθετήσεις και διορισμούς» συνεχίζει ο κ. Βλάχος.

Η υπεύθυνη επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ-Κινήμα Αλλαγής, Στεφανία Μουρελάτου, μας λέει πως με τη νέα του καμπάνια το ΠΑΣΟΚ έκανε ένα μεγάλο άνοιγμα στους νέους. «Το rebrading του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε εδώ και 15 μήνες. Οι πολίτες ψήφισαν σε συλλογικές διαδικασίες με υψηλή συμμετοχή το όνομα και το σύμβολο του κόμματος, τον πράσινο ήλιο. Μεθοδικά προσπαθήσαμε να προσθέτουμε γεγονότα υψηλής εξωστρέφειας όπως πχ η διοργάνωση του συνεδρίου μας πέρυσι τον Μάο σε ένα μεγάλο στάδιο , το ΤΑΕ ΚWO DΟ, αλλά και το φεστιβάλ νεολαίας που διοργανώσαμε την 3η Σεπτεμβρη στο Ζάππειο (φόρουμ διαλόγου των νέων για έμφυλη βια, εργασιακή επισφάλεια, stand up comedy που έδωσαν άλλο χρώμα).

Η Σοφία Μουρελάτου βασίζει τα συμπεράσματα σε νούμερα. Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής σύμφωνα με την ανάλυση των exit polls της 21ης Μαϊου απέκτησε πάλι διαγενεακή ισορροπία. Στις ηλικίες από 17-35 ετών κατέγραψε ποσοστά στο 10,5%. Επίσης ισοσκέλισε το ισοζύγιο ψήφων γυναικών και ανδρών. η καμπάνια μας στις πρώτες εκλογές θέλαμε να είναι θετική.

«Πρώτο ψηφιακό σποτ ήταν ο «Θυμός» όπου καλούσαμε τους νέους να μην ψηφίσουν με θυμό αλλά να τον μεταφράσουν σε δημιουργική δύναμη και επιλογή επιλέξαμε επίσης να «αξιοποιήσουμε» επικοινωνιακά τα memes που κυκλοφορούσαν …διακοπές με ΠΑΣΟΚ διακοπές με ΣΥΡΙΖΑ… ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια… για να λανσάρουμε την καμπάνια με το πρόγραμμα για τους νέους αλλά και το περίπτερο του ΠΑΣΟΚ στο περσινό pride -που μάλιστα είχε και πολύ επιτυχία- ήταν επίσης μια κίνηση ανοίγματος».

«Η “μόδα ΠΑΣΟΚ” η οποία συνοδεύτηκε και με διάφορα gadget λειτούργησε ως μαγνήτης για τους νεότερους. Ο πράσινος ήλιος είναι ένα από τα πιο δυνατά brands της μεταπολίτευσης. Ενσαρκώνει προσδοκίες, αγώνες, αλλαγές, την κοινωνική άνοδο, την εθνική συμφιλίωση, όσο κι αν προσπάθησαν να τον σβήσουν ή να τον αμαυρώσουν. Τα μέλη μας αποφάσισαν δημοκρατικά με την ψήφο μας ότι θέλουν πίσω τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Σε ό,τι αφορά στο αίτημα της “Αλλαγής” έχει διαχρονική αξία. Αλλάζει όμως το περιεχόμενο του ανάλογα με την εποχή. Η Αλλαγή του ‘81 δεν έχει πολλά κοινά με την Αλλαγή που ζητάμε το 2023. Έχει όμως το ίδιο στέρεο ιδεολογικό υπόβαθρο, τη διεκδίκηση μιας δίκαιης κοινωνίας που θα επιτρέπει σε όλους να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια, δημοκρατία, ευημερία, χωρίς καταπίεση» τονίζει ο Βλάχος.

Ακόμη μια Αλλαγή

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν αυτός που ταυτίστηκε με την λέξη «Αλλαγή» και «συμμετοχή». Το 1981 η προεκλογική εκστρατεία του Α. Παπανδρέου στηρίχτηκε σε συνθήματα όπως «Εδώ και τώρα αλλαγή» και «Η Ελλάδα στους Έλληνες”. Ο ίδιος καλλιέργησε το προφίλ του πολιτικού που βρισκόταν σε άμεση επαφή και επικοινωνία με τα λαϊκά στρώματα. Το περίφημο «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» επίσης ήταν και αυτό ένα σύνθημα που προσδιόρισε μια ολόκληρη εποχή.

«Ωστόσο δεν είναι μόνον μια νοσταλγία για το παρελθόν. Βλέπουμε επίσης στα δημοσκοπικά ευρύματα πως ο κόσμος επιθυμεί το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής να είναι αντιπολίτευση, να είναι το δεύτερο κόμμα. Δηλαδή βλέπουμε μια επιθυμία επιστροφής στον παραδοσιακό δικομματισμό. Το τι θα γίνει όμως την ημέρα των εκλογών εξαρτάται πολύ από αυτές τις τελευταίες ημέρες. Από τη συμμετοχή του κόσμου, τα αντανακλαστικά των κομμάτων, τη συσπείρωση. Η αλλαγή δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση» σχολιάζει ο Τάσος Βασιλείου.

Τι λέει ένας νέος για το ΠΑΣΟΚ

Αλλά τι σημαίνει η λέξη «Αλλαγή» σήμερα για έναν δεκαοκτάχρονo; Tι του «λέει» ο πράσινος ήλιος του ΠΑΣΟΚ; Και μήπως «δεν ξέρει τι σημαίνει δεξιά»; Ο Γιάννης, 23 χρονών γυμναστής και πρώην μπασκετμπολίστας, δεν ξέρει ακόμη τι θα ψηφίσει. Και βρίσκει τον Νίκο Ανδρουλάκη cool και νέο. Toν Ανδρέα Παπανδρέου τον έχει ακουστά αλλά δεν γνωρίζει πολλά για εκείνον.

Το όνομα Κώστας Λαλιώτης κάτι του λέει. «Αλλαγή» σημαίνει για εκείνον να έχει δουλειά, χρήματα, ασφάλεια, και να περνάει καλά. «Δεν θέλω άλλα Τέμπη, οικονομικές κρίσεις, ούτε ναυάγια και νεκρούς στη θάλασσα» λέει με σιγουριά.

«Θέλω να έχω τα χρήματα που χρειάζομαι για να ζήσω, να μπορώ να μείνω σε ένα σπίτι με την κοπέλα μου, και να μην φοβάμαι». Λίγο πριν ξεκινήσει το μάθημα του στο Ολυμπιακό Στάδιο καθώς δύει ο ήλιος, τον ρωτάω τι είναι ο πράσινος ήλιος για εκείνον. «Δεν ξέρω τι σημαίνει» ομολογεί, «αλλά είναι ωραίο, μοντέρνο λογότυπο». Και όμως φτιάχτηκε το 1974 του απαντάω, καθώς απομακρύνεται.