«Πάνθεοι»: Το «τότε» που γίνεται «τώρα»

Ο εξαιρετικός λογοτέχνης Τ. Αθανασιάδης ολοκλήρωσε το μυθιστόρημα -ποταμό «Οι Πανθέοι» το 1961. Το έργο αυτό βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, ενώ ο ίδιος λίγο αργότερα έγινε μέλος της Ακαδημίας.

«Οι Πανθέοι» αποτελούν μια τοιχογραφία της ελληνικής πραγματικότητας στους βασικούς σταθμούς εξέλιξής της. Μακεδονικός αγώνας, Επανάσταση του Γουδί, Ελληνο-ιταλικός πόλεμος, Γερμανική κατοχή.

Κεντρικά πρόσωπα ο Κίτσος Γαλάτης, η Μάρμω Πανθέου και ο Ανδρέας Πανθέος.

Δυο σφόδρα ερωτευμένοι άνθρωποι, Κίτσος και Μάρμω, που όσο τους τυραννούν οι κοινωνικές συμβάσεις  – Η Μάρμω είναι σύζυγος του γιατρού Ανδρέα Πανθέου που είναι θείος του Κίτσου Γαλάτη – τόσο περισσότερο δένονται ο ένας με τον άλλον. Ο αιώνιος ανεκπλήρωτος έρωτας που τον συναντά κανείς στα παγκόσμια αριστουργήματα της κλασικής λογοτεχνίας.

Τι είναι αυτό όμως που έκανε το συγκεκριμένο τετράτομο μυθιστόρημα διαμάντι της ελληνικής λογοτεχνίας; Η πλοκή; Τα νοήματα; Οι χαρακτήρες; Η εποχή; Η φιλοσοφική προσέγγιση του ίδιου του Αθανασιάδη;

Προφανώς όλα τα παραπάνω και ακόμη περισσότερα.

Η μεταφορά ενός λογοτεχνικού κλασσικού αριστουργήματος στη μικρή οθόνη απαιτεί μεγάλη προσοχή. Προσοχή που έχει να κάνει όχι μόνο με τη σωστή απόδοση των νοημάτων και των σκέψεων του συγγραφέα, αλλά και με την εποχή που πραγματεύεται, καθώς και το ιστορικό πλαίσιο που επιδρά στους ήρωες. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στην ανάδειξη της εσωτερικότητας  και της μοίρας.

Το έργο του Αθανασιάδη μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με τεράστια επιτυχία στην κρατική τηλεόραση, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη.

Σαράντα πέντε χρόνια μετά η σειρά θα παρουσιαστεί από την συχνότητα του ΣΚΑΙ, στην επόμενη τηλεοπτική σεζόν.

«Το στοίχημα για όλους εμάς είναι μεγάλο και δύσκολο. Είναι όμως και μεγάλη πρόκληση» λέει ο σκηνοθέτης Σπύρος Μιχαλόπουλος.

«Η πρόκληση έγκειται στην, όσο πιστά γίνεται, μεταφορά ενός λογοτεχνικού θρύλου. Στη νέα προσέγγιση του έργου δημιουργήσαμε νέες ατμόσφαιρες. Νέα σκηνικά, νέες προσεγγίσεις ενδυματολογικές και κυρίως νέα προσέγγιση στις ερμηνείες» συμπληρώνει ο ίδιος.

Μιλώντας για τη σειρά αυτή που ετοιμάζει ο Σπύρος Μιχαλόπουλος λέει πως «δημιουργήσαμε μια διανομή, μείγμα νέων και παλαιοτέρων ηθοποιών, κάποιοι από αυτούς μάλιστα έπαιζαν και στην παλαιότερη εκδοχή της σειράς. Δημιουργούμε ένα νέο σύμπαν στο οποίο ‘ζουν’ και εξελίσσονται οι ήρωες του μυθιστορήματος».

«Προσπαθήσαμε να απεικονίσουμε τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, με πραγματικές σκηνές που θα γυριστούν στα βουνά της Πίνδου. Μια σειρά τηλεοπτική αν θέλει να σέβεται την ύπαρξη της είναι καλό να δημιουργεί συνεχώς νέες προσεγγίσεις και αναλύοντας τα δεδομένα του σεναρίου να παρουσιάζει καινούργια ‘βλέμματα’ και νέες αισθητικές. Οι σειρά Πανθέοι είναι μια σειρά που δεν προσπαθεί να επαναλάβει την παλαιότερη, αλλά να δημιουργήσει νέες σκέψεις πάνω στο έργο του Αθανασιάδη. Κι αυτό αξίζει κάποιος να το δει» καταλήγει.

Ο Σπύρος Μιχαλόπουλος μέσα από τα δικά του λόγια

Γεννήθηκα στη Πρέβεζα το 1959. Σε μια απομακρυσμένη επαρχία των δυόμιση χιλιάδων κατοίκων. Από μικρός με γοήτευε το σινεμά που έβλεπα τις Κυριακές πρωινές στους 3 κινηματογράφους της πόλης.

Το 1971 μετακομίσαμε οικογενειακώς στην Αθήνα. Παιδί επιπλοποιού και μιας μοδίστρας, που από έρωτα ζήσανε μαζί 60 χρόνια. Μεγάλωσα σαν έφηβος στη μεταπολίτευση και στη πολιτικοποίηση ακολούθησα με ζήλο το δίκιο και την ορθότητα.

Τελειώνοντας το Λύκειο στη Κυψέλη βρέθηκα το 1978 στη Πολωνία για σπουδές στο πολυτεχνείο, αλλά με κέρδισε η σκηνοθεσία και η Σχολή κινηματόγραφου του Λοτζ. Είχα τη τύχη και τη χαρά να γνωρίσω τον Kieslowski στα βήματα του πριν τον Δεκάλογο, τον οποίο θεωρώ και μέντορα μου.

Επέστρεψα στη Ελλάδα μετά από 5 χρόνια και άρχισα το μακρύ μου ταξίδι σ’ αυτό που λέγεται Τέχνη του σινεμά. Δούλεψα σαν βοηθός σκηνοθέτη δίπλα σε μεγάλους σκηνοθέτες όπως ο Αγγελόπουλος, Σταμπουλόπουλος, Πανουσόπουλος και στις αρχές της δεκαετίας του 90 μπήκα στο σκληρό χώρο της διαφήμισης σαν σκηνοθέτης. Έχω στη πλάτη μου αμέτρητα διαφημιστικά, καθώς και κάθε είδους μέσο προώθησης προϊόντων.

Στην τηλεόραση αποφάσισα να μπω σαν σκηνοθέτης το 2004 και είχα τη τύχη μέχρι τώρα να είμαι σε αξιόλογες δουλειές όπως: Βέρα στο δεξί, Έρωτας, Πολυκατοικία, Επιστροφή, Άγριες Μέλισσες. Πέρσι, σκηνοθέτησα τον Όρκο που προβλήθηκε από την ΕΡΤ1.

Στο διάστημα από το 2010 έως και το 2017 έζησα στη Κύπρο όπου σκηνοθέτησα 6 σειρές για τη Κυπριακή Τηλεόραση. Σε ένα τρίχρονο διάλειμμα από την Κύπρο δημιούργησα τη πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία μου ΛΟΥΝΑ ΜΠΑΡ.

Παράλληλα σκηνοθέτησα και πέντε θεατρικές παραστάσεις μεταξύ των οποίων το Τζόρνταν και το Τάνγκο Μπάρ του Περικλη Κοροβέση.

Βλέποντας στη πορεία μου ότι η Γνώση είναι αυτό που κερδίζει πάντα έκανα τρία σεμινάρια στο ΕΚΠΑ (κινηματογραφοθεραπεία, Εγκληματολογία, Θέατρο-Φιλοσοφική κριτική) απ’ όπου αποφοίτησα με άριστα και στα τρία. Παράλληλα έκανα δύο σεμινάρια στο ΜΟΜΑ που αφορούν στη σύγχρονη Τέχνη.

Οι πιο πρόσφατες σπουδές μου είναι στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο σχετικά με την Ιστορία του Ελληνικού Πολιτισμού.

Είμαι μέλος του Ινστιτούτου Θεάτρου και μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών.