Να μην επιτρέψουμε να πάρουν ρεβάνς φασίστες, ακραίοι λαϊκιστές, θεομπαίχτες και εθνοκάπηλοι

Ποιο είναι το πραγματικό στοίχημα των εκλογών της 25ης Ιουνίου;

Είναι η ερώτηση που κάνουν όλο και περισσότεροι καθώς ορισμένες απαντήσεις έχουν ήδη δοθεί από τις προηγούμενες κάλπες.

Ο κόσμος επέλεξε να είναι η Νέα Δημοκρατία το πρώτο κόμμα και μένει να δούμε πόσο ισχυρή θα είναι η αυτοδυναμία της.

Αρα αυτό δεν είναι ουσιαστικό στοίχημα.

Επίσης, ο κόσμος φαίνεται να έχει επιλέξει(;) μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση με το αντίπαλον δέος της δεξιάς, συντηρητικής παράταξης να μην είναι σε θέση να βρει γερές βάσεις και βηματισμό για την επόμενη ημέρα.

Αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, οι κύριοι εκφραστές της κεντροαριστεράς, θα κινηθούν στα επίπεδα των εκλογών του Μαίου και δεν μπορούν να αποτελέσουν έναν ισχυρό πόλο αντίστασης στο πρώτο κόμμα.

Δεν μπορούν καν να δημιουργήσουν έναν ενιαίο πόλο απέναντι στην εξουσία, μια συνένωση δυνάμεων που θα μπορούσαν να πάρουν τη ρεβάνς στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται.

Τόσο στις αυτοδιοικητικές εκλογές όσο και στο πρώτο ουσιαστικό κρας τεστ των πολιτικών δυνάμεων, στις ευρωεκλογές που θα γίνουν σε ένα χρόνο.

Επομένως, οι εκλογές της 25ης Ιουνίου μένει να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω και η πραγματική πρόκληση για ανατροπή στο χώρο της κεντροαριστεράς περνά στα κόμματα που την εκφράζουν.

Κατά τη δική μου άποψη, το πραγματικό στοίχημα της κάλπης είναι αν η Ελλάδα θα γυρίσει πίσω στηρίζοντας ακροδεξιά ή ψεκασμένα, ανορθολογικά και εκτός πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας λαϊκίστικα κόμματα.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, τρία κόμματα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και οι «Σπαρτιάτες» του… Ηλία Κασιδιάρη, διεκδικούν την είσοδό τους στη Βουλή.

Μάλιστα φαίνεται να έχουν ένα ποσοστό που μπορεί να φτάσει το 10% των ψηφοφόρων, ποσοστό διόλου ευκαταφρόνητο, που επιστρέφει τη χώρα μια δεκαετία πίσω.

Τότε που ο λαϊκισμός των Ανεξαρτήτων Ελλήνων είχε βρει γόνιμο έδαφος την ίδια στιγμή που οι ακροδεξιοί, νεοναζί της Χρυσής Αυγής, είχαν γίνει επικίνδυνη μόδα.

Τώρα, με άλλα κόμματα, με άλλους αρχηγούς και με «γραβατωμένη» πολιτική ταυτότητα ετοιμάζονται να εισέλθουν στη Βουλή, βάζοντας τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς.

Το πιο μεγάλο στοίχημα για την πατρίδα δεν είναι αν θα ψηφίσουμε ό,τι ο καθένας θέλει. Αυτό είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας, ο κάθε πολίτης να επιλέγει το κόμμα που τον εκφράζει.

Το θέμα είναι ότι πλέον η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε ταραγμένες περιόδους και τα κόμματα που δημιουργήθηκαν δεν είναι «παιδιά» μιας κρίσης, οικονομικής ή κοινωνικής.

Το πρόβλημα είναι ότι τώρα ξέρουμε. Ότι τώρα δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Ότι τώρα δεν θα πιαστούμε εξ απήνης, ούτε θα «θαμπωθούμε» από τα νεαρά παιδιά με τα μαύρα που περνούν γριούλες το δρόμο και τους βγάζουν λεφτά από τα ΑΤΜ.

Το θέμα είναι ότι τώρα η ακροδεξιά, ο ακραίος λαϊκισμός, οι ψεκασμένοι του κοροναϊού, οι αντιεμβολιαστές και αρνητές της επιστήμης, οι εθνοκάπηλοι και οι χριστέμποροι, οι θεομπαίχτες, οι ομοφοβικοί και οι «στημένοι» από συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα με αναφορές στο εξωτερικό, είναι έτοιμοι να… πάρουν τη ρεβάνς.

Αυτοί που έλεγαν: «θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη» το κάνουν με άλλο τρόπο.

Υψώνοντας ελληνικές σημαίες, σταυρούς και πετραχήλια, φορώντας περικεφαλαίες, στρογγυλεύοντας το λόγο τους, κρύβοντας τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού τους.

Οι φασίστες, οι ρατσιστές, οι ξενόφοβοι και οι αντιδημοκράτες, όμως, όσο κι αν κρύβονται, ακόμη κι αν φορούν γραβάτες και μιλούν ωραία, ακόμη κι αν έβγαλαν τα μαύρα μπλουζάκια και κυκλοφορούν με κοστούμια, έχουν ίδια καρδιά.

Το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου νόμισαν ότι ξεμπέρδεψαν με τον ακραίο λαϊκισμό και την ακροδεξιά. Εκαναν τραγικό λάθος γιατί δεν «εκπαίδευσαν» την κοινωνία στους ελιγμούς που κάνουν οι φασίστες.

Εκαναν λάθος γιατί με τις πολιτικές τους πολλές φορές εξέθρεψαν το τέρας που δεν πέθανε, απλά κοιμήθηκε για να ξαποστάσει και ξανά προς τη δόξα τραβά.

Όμως, είναι στην κρίση του ελληνικού λαού τι θα επιλέξει και η ψήφος του αυτή τη φορά έχει μεγαλύτερη βαρύτητα. Γιατί τώρα πρέπει να αποκλείσει διά παντός τους εχθρούς της δημοκρατίας, του ορθολογισμού, της αξιοπρέπειας, της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Γιατί πρέπει να υψωθούν δημοκρατικά κάστρα απέναντι στην επέλαση του «ποπουλισμού», απ’ όπου κι αν αυτός προέρχεται και ρίχνει τη σπορά του.

Δεν πρέπει να γυρίσει η χώρα πίσω σε σκοτεινές εποχές. Ούτε να επιτρέψει στους φασίστες να ελπίζουν ότι μπορούν να κυβερνήσουν στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία.