Το μπουκάρισμα από κάποιον φωταγωγό, οι βόμβες καπνού και οι πυροβολισμοί μπορεί να είναι κινηματογραφικοί, αλλά αν δεν θέλετε να πάτε φυλακή, αυτές είναι απαράδεκτες τακτικές για την κλοπή έργων τέχνης. «Η βία και η καταστροφή σε ένα μουσείο απλώς ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες επιτυχίας σας». Τα εγκλήματα τέχνης, σύμφωνα με τον Stéphane Breitwieser, επιτυγχάνονται καλύτερα όταν κανείς δεν ξέρει ότι συμβαίνουν.

Ο Breitwieser, ένας 52χρονος Γάλλος, είναι ένας από τους μεγαλύτερους κλέφτες έργων τέχνης όλων των εποχών. Έκλεψε πάνω από 300 έργα από μουσεία και καθεδρικούς ναούς σε όλη την Ευρώπη, αξία που υπολογίζεται σε δύο δισεκατομμύρια δολάρια.

«Ενώ ετοιμαζόμουν να γράψω ένα βιβλίο γι’ αυτόν, ο Breitwieser μου παραχώρησε δεκάδες ώρες συνεντεύξεων, κατά τη διάρκεια των οποίων αποκάλυψε με κάθε λεπτομέρεια το εγκληματικό του μυαλό» γράφει ο Michael Finkel στο Time.

Δείτε το βίντεο 

Και τώρα μιλάει ο ειδικός

Ποτέ δεν υπάρχει ανάγκη, είπε, να ανοίξει κανείς με βία την πόρτα ενός μουσείου, ή να συρθεί από ένα παράθυρο, ή να σκαρφαλώσει από έναν φεγγίτη. Μην πάτε καν όταν το μουσείο είναι κλειστό.  Φροντίστε να φτάσετε κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος, όταν ο κόσμος έχει αραιώσει και το προσωπικό ασφαλείας εναλλάσσεται εκ περιτροπής για να φάει. Μην αγχώνεστε για τη στάθμευση του αυτοκινήτου – οπουδήποτε κοντά στο μουσείο είναι μια χαρά.

Μην έρχεστε μόνοι σας. Θα χρειαστείτε έναν αξιόπιστο συνεργάτη ως τσιλιαδόρο. Ο συνεργάτης του Breitwieser ήταν η επί χρόνια φίλη του, Anne-Catherine Kleinklaus. Για να αναμειχθούν με τους τουρίστες, ντύνονταν πάντα κομψά. Ο δροσερός καιρός, τόνισε ο Breitwieser, είναι προτιμότερος για κλοπές. Ίσως επειδή μπορείτε να φορέσετε πανωφόρι – απλώς βεβαιωθείτε ότι το παλτό σας είναι τουλάχιστον ένα νούμερο μεγαλύτερο και ότι το παντελόνι σας είναι φαρδύ στη μέση.

Το μόνο απαραίτητο εργαλείο είναι ένας ελβετικός σουγιάς. Κρύψτε τον σε μια τσέπη του παλτού σας. Ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσετε πρόσβαση σε ένα μουσείο είναι από την κύρια είσοδο. Αγοράστε ένα εισιτήριο για εσάς και τον τσιλιαδόρο σας σε μετρητά. Περάστε μέσα.

Μόλις μπείτε μέσα, τσεκάρετε τη ροή των επισκεπτών και ελέγξτε για κάμερες παρακολούθησης. Οι φύλακες κάθονται ή περιπολούν; Επιλέξτε μια αίθουσα που βρίσκεται μακριά από το μαζικό ποτάμι των τουριστών, κατά προτίμηση μια γκαλερί με μια μόνο είσοδο και χωρίς κάμερα ασφαλείας ή μόνιμο φρουρό. Δεν είναι δύσκολο να βρείτε ένα τέτοιο σημείο σε πολλά μουσεία, ιδίως σε μικρότερα.

Όσον αφορά το έργο τέχνης που θα στοχεύσετε, το κομμάτι πρέπει να είναι μικρό – ένα γλυπτό, περίπου στο μέγεθος ενός τούβλου- έναν πίνακα ζωγραφικής, όχι μεγαλύτερο από ένα κουτί πίτσας. Το πιο σημαντικό, το έργο πρέπει να είναι αισθητικά ελκυστικό για εσάς. Η ανάληψη όλου αυτού του κινδύνου για ένα αντικείμενο που δεν σας αρέσει, είπε ο Breitwieser, είναι καθαρή ανοησία.

Το κόλπο της «φέτας σιλικόνης»

Τοποθετήστε τον σύντροφο/τσιλιαδόρο σας στην είσοδο του δωματίου. Συμφωνήστε σε ένα προειδοποιητικό σήμα. Για τον Breitwieser και την Kleinklaus, το δικό τους ήταν ένας σύντομος βήχας. Αν υπάρχουν επισκέπτες στο δωμάτιο, περιμένετε να βγουν. Στη συνέχεια, κινηθείτε γρήγορα προς το αντικείμενο που στοχεύετε. Αν το αντικείμενο βρίσκεται σε μια βιτρίνα, ο πίνακας πρόσβασης θα είναι πιθανότατα κλεισμένος με βίδες. Δεν πειράζει- δεν πρόκειται να το σηκώσετε – αυτό είναι δύσκολο και χρονοβόρο. Αντ’ αυτού, αφήστε την κλειδαριά στερεωμένη και χρησιμοποιήστε αυτό που ο Breitwieser ονόμασε «φέτα σιλικόνης».

Οι προθήκες των μουσείων είναι κατασκευασμένες από γυαλί ή ένα διαφανές ακρυλικό, όπως το πλεξιγκλάς ή το λουσίτ, που συνήθως συγκολλούνται στις άκρες με κόλλα σιλικόνης. Ένα λεπτό χειρουργικό κόψιμο θα απελευθερώσει αυτόν τον δεσμό χρησιμοποιώντας την πιο κοφτερή λεπίδα του ελβετικού σας μαχαιριού, κάνοντας τομές τόσο κάθετες όσο και οριζόντιες,

Αν ο σύντροφος/τσιλιαδόρος βήξει, σταματήστε ό,τι κάνετε και επαναφέρετε τα πάντα στην αρχική τους θέση. Είτε πρόκειται για έναν φύλακα είτε για έναν τουρίστα που εισέρχεται, εγκαταλείψτε τη θέση σας και χαζέψτε τα διάφορα έργα στην αίθουσα. Αφήστε τη γκαλερί να αδειάσει και επιστρέψτε στην αποστολή σας.

Μερικές φορές θα υπάρξουν δύο ή τρεις τέτοιες αναγκαστικές παύσεις της διαδικασίας. Μην περνάτε μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα δωμάτιο, είναι ύποπτο – 15 λεπτά περίπου είναι το μέγιστο. Αν υπάρχει υπερβολική κίνηση, εγκαταλείψτε την προσπάθεια. Δοκιμάστε ένα άλλο δωμάτιο, ή μια άλλη μέρα, ή ένα άλλο μουσείο.

Το σημαντικό όριο της «φέτας σιλικόνης» είναι ότι επιτρέπει στα προστατευτικά πλεξιγκλάς να σηκωθούν αρκετά ώστε να μπορεί να περάσει ένα χέρι. Πιάστε το κομμάτι που θέλετε και βγάλτε το μέσα από το κενό. Τώρα, παραμερίστε το πανωφόρι σας και βάλτε το αντικείμενο άνετα στη μέση του παντελονιού σας στο ύψος της πλάτης σας. Προσαρμόστε ξανά το παλτό σας έτσι ώστε το έργο τέχνης να καλύπτεται. Θα υπάρχει ένα μικρό εξόγκωμα, αλλά ο Breitwieser υπόσχεται ότι κανείς δεν θα το προσέξει.

Τώρα φύγετε από το μουσείο με τον σύντροφο/τσιλιαδόρο σας. Ανεξάρτητα από το πόσο άρτιες είναι οι ενέργειές σας, η κλοπή πιθανότατα θα γίνει γρήγορα αντιληπτή, προκαλώντας αντίδραση έκτακτης ανάγκης. Η αστυνομία θα κληθεί. Το μουσείο θα μπορούσε να κλειδωθεί και όλοι οι επισκέπτες να ερευνηθούν.

«Μην τρέξετε ποτέ»

Κινηθείτε προς την κύρια έξοδο του μουσείου, αλλά ποτέ μην τρέξετε, μέσα στο μουσείο ή έξω από αυτό, ακόμα και αν ακούσετε τις σειρήνες της αστυνομίας να πλησιάζουν – ειδικά τότε. Περπατήστε μέχρι το αυτοκίνητό σας, τοποθετήστε το κλεμμένο έργο απαλά στο πορτμπαγκάζ και φύγετε.

Μη γκαζώσετε! Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε τώρα είναι να σας σταματήσει ένας αστυνομικός. Μόλις φτάσετε στο σπίτι, τοποθετήστε το έργο σε ένα μέρος όπου κανείς δεν μπορεί να το δει τυχαία. Ο Breitwieser και η Kleinklaus έκρυβαν τη λεία τους στο υπνοδωμάτιο που μοιράζονταν, το οποίο κρατούσαν πάντα κλειδωμένο.

Θαυμάστε το κλεμμένο έργο σας όσο θέλετε, αλλά ένα πράγμα που δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση να κάνετε, είπε ο Breitwieser, είναι να το πουλήσετε. Το να προσπαθείτε να πουλήσετε ένα κλεμμένο έργο για χρήματα είναι ο τρόπος με τον οποίο συλλαμβάνονται οι περισσότεροι κλέφτες έργων τέχνης. Οι ντετέκτιβ της αστυνομίας που ειδικεύονται στις κλοπές έργων τέχνης είναι εκπαιδευμένοι να αποκαλύπτουν αυτές τις συναλλαγές. Αν χρειάζεστε μετρητά, είπε ο Breitwieser, βρείτε μια δουλειά. Τα χρήματα μπορούν να βγουν με πολύ λιγότερο κίνδυνο από ό,τι το έγκλημα τέχνης.

Απελευθερωτής της τέχνης, όχι κλέφτης

Ξεκινώντας το 1995, ο Breitwieser και η Kleinklaus διέπρατταν, κατά μέσο όρο, μία κλοπή κάθε δύο εβδομάδες επί επτά χρόνια. Αλλά είναι μάλλον καλύτερο να απαλλαγείτε από κάθε κοινωνική ή ηθική συνείδηση που μπορεί να έχετε. Ή, μπορείτε να κάνετε αυτό που έκανε ο Breitwieser, να βρείτε έναν λόγο για να δικαιολογήσετε τις πράξεις σας. Αντί για κλέφτης έργων τέχνης, ο Breitwieser θεωρούσε τον εαυτό του απελευθερωτή της τέχνης, απελευθερώνοντας αριστουργήματα από άβολα και γεμάτα κόσμο όρια. Με αυτόν τον τρόπο, η κλοπή από ένα μουσείο -ένα από τα θαύματα της σύγχρονης κοινωνίας, που προσφέρει στο κοινό πρόσβαση σε ανεκτίμητα έργα της παγκόσμιας κληρονομιάς- δεν θα σας ενοχλεί καθόλου.

Επίσης, θα ήταν καλύτερο να μην έχετε φίλους ή συγγενείς ή να χρειαστείτε ποτέ κάποιον μάστορα, γιατί δεν μπορείτε ποτέ να προσκαλέσετε κανέναν στο σπίτι σας.

Τέλος, μην κάνετε κανένα λάθος, είτε κατά την κλοπή είτε κατά την απόκρυψη έργων τέχνης. Σε αυτή την περίπτωση, να είστε προετοιμασμένοι να περάσετε χρόνο στη φυλακή. Ο Breitwieser φυλακίστηκε για χρόνια. Αποδεχτείτε ότι μπορεί να έχετε ποινικό μητρώο για όλη σας τη ζωή.

Ή, αντίθετα, μπορείτε απλώς να αφήσετε το έργο σε ένα μουσείο και να το επισκέπτεστε όποτε θέλετε.

*Με στοιχεία από time.com

Headlines