O Μιλουτίνοφ και το μπάσκετ που αλλάζει. Ξανά! 

Η ανακοίνωση της απόκτησης του Νίκολα Μιλουτίνοφ από τον Ολυμπιακό, είναι αυτό που συνήθως λέμε «η επιβεβαίωση μιας ηχηρής μετακίνησης». Γιατί έως τώρα, στο παζάρι της Ευρωλίγκας ο ερχομός του Σέρβου σέντερ στον Πειραιά, είναι η πλέον δυνατή κίνηση. Πολύ απλά,  αλλάζει φανέλα ο βασικός σέντερ της ΤΣΣΚΑ. Τα υπόλοιπα και τι θα προκύψει τις επόμενες ημέρες, μένει να τα δούμε αλλά επί του παρόντος είναι «άλλη ιστορία».

Τι συμπέρασμα έχουμε με αυτή τη μεταγραφή του Ολυμπιακού; Πως το μπάσκετ αλλάζει. Για την ακρίβεια, αλλάζει ξανά. Και έρχονται στο προσκήνιο εκ νέου οι ψηλοί-δεινόσαυροι, παίκτες πάνω από 2,10 μ. άρα δίδεται έμφαση στη συλλογή ριμπάουντ και η λογική ισοδυναμεί με «ένα …σκιάχτρο στη ρακέτα». Πώς συνάγεται το ανωτέρω;

Ας πάμε αρκετά χρόνια πίσω, ακριβώς 20. Ηταν η εποχή που ο ΠΑΟ υπέγραψε τον Μάικ Μπατίστ, έναν ψηλό μόλις 2,04 μ. και το έκανε θέλοντας να αποκτήσει ένα «χέρι» από όχι μακρινή απόσταση. Υπάρχοντος Ομπράντοβιτς, ωστόσο, το πλάνο στο Τριφύλλι διαφοροποιήθηκε. Ο Μπατίστ έκανε …σχολή, εξελίχθηκε σε σέντερ ολκής, ένας παίκτης …ελαφρύς αλλά όχι ελαφρόμυαλος που καθιέρωσε με ξεχωριστή επιτυχία το σκεπτόμενο μπάσκετ και το πιν εν ρολ μαζί με τον Διαμαντίδη. Μια δεκαετία σάρωσε ο Μπατίστ. Και όλοι τότε αναζητούσαν τους λεγόμενους «σέντερ τσέπης».

Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός κινήθηκε με σύνεση και απέκτησε το 2011 τον Κάιλ Χάινς (1,98 μ.)!  Εμεινε δύο σεζόν στον Πειραιά, ήρθαν ισάριθμες Ευρωλίγκες και το κασέ του εκτοξεύτηκε, με αποτέλεσμα από το 2013 και έως το 2020 να αγωνίζεται με την ΤΣΣΚΑ. Όταν αποχώρησε, ξανά στο ΣΕΦ επένδυσαν σε κοντό (2,03 μ.) ψηλό, τον Μπράιαν Ντάνστον. Επίσης δύο σεζόν έμεινε, η ίδια ιστορία μετά και η απόφαση του παίκτη  να φύγει  πάει στην Εφές. Λίγο μετά ήρθε ο Οθέλο Χάντερ (2,03 μ.) που συνέχισε σε Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ και κατόπιν ο Κεμ Μπριτς (2.03 μ.). Κοντολογίς, ο Ολυμπιακός αναζητούσε έναν παίκτη με «γρήγορα πόδια» και να μπορεί να λειτουργεί σωστά στις αλλαγές κάτω από τη ρακέτα ή σε όποια θέση άμυνας παρουσιαζόταν ανάγκη.

Και ύστερα ήρθαν όχι …οι μέλισσες, αλλά ο Ταβάρες. Ο θηριώδης (ύψους 2,21 μ.) σέντερ της Ρεάλ ανάγκασε και τις άλλες ομάδες να αναπροσαρμόσουν τα πλάνα τους. Ο Ολυμπιακός εδώ και λίγα χρόνια στηρίζεται στον Μουσταφά Φαλ των 2, 18 μ. και ο Γάλλος μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον Ταβάρες. Τι πετυχαίνει με τον Μιλουτίνοφ των 2, 12 μ.; Αφ’ ενός «έκλεισε τις πόρτες» στις άλλες ομάδες ώστε να μη δυναμώσουν στις θέσεις των ψηλών και αφ’ ετέρου δημιουργεί καταπληκτικό δίδυμο σέντερ που μπορούν να κάνουν αρκετές δουλειές.

Η σκυτάλη, ξανά, πηγαίνει στον Γιώργο Μπαρτζώκα. Καλείται  ο προπονητής να προχωρήσει παρακάτω το άθλημα, να ταιριάξει τους δύο συγκεκριμένους σέντερ που έχει την πολυτέλεια (και τον πονοκέφαλο, μήπως; ) να διαθέτει και βέβαια, να βρει και κάποιον ευέλικτο … ημίψηλο που θα του κάνει τη δουλειά. Με το μυαλό πάντα στον αναντικατάστατο Σάσα Βεζένκοφ!