Μαχαιριά

Αντιγράφω από το προ ολίγου δημοσιευθέν άρθρο μας στη θεματική ενότητα του Ιστορικού Αρχείου:

«Ταχυδρόμος»: Πολλοί άνθρωποι σήμερα θεωρούν υποχρέωσή τους να δηλώνουν αριστεροί –χωρίς πολλές φορές να τους το ζητάη κανείς–, ακόμα και άτομα που στηρίζουν το αστικό καθεστώς, χωρίς ωστόσο οι άνθρωποι αυτοί, τα άτομα αυτά, να προχωρούν, πέρα απ’ τη λεκτική, στην ουσιαστική, στην πραγματική ένταξή τους στον ιδεολογικό – πολιτικό χώρο της Αριστεράς. Ποια εξήγηση δίνετε σ’ αυτό το φαινόμενο;

Αξελός: Παλιά, αυτό που ο Μολιέρος ήδη στο 17ο αιώνα έδειξε με το πρόσωπο και το προσωπείο του Ταρτούφου, του υποκριτή, αυτό που οι Χέγκελ, Γκαίτε, Μαρξ και Νίτσε στιγμάτισαν ως φαρισαϊσμό, ήταν ένας φαρισαϊσμός της Δεξιάς. Οι άνθρωποι ήθελαν νάχουν το δεξί τους, να πούμε, χέρι, το λεγόμενο «καλό χέρι», καθαρό και επίσημο. Η υπόθεση του ταρτουφισμού, η υπόθεση του φαρισαϊσμού, πέρασε σήμερα κάπως στ’ αριστερά. Δηλαδή, οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι διέψευδαν διαρκώς τα ιδανικά τους, τα ιδανικά τα οποία λέγανε ότι είναι ιδανικά τους, σήμερα θέλουν επίσης να προσχωρήσουνε, φραστικά μόνο, σε μια Αριστερά.

Απ’ τη μεριά της πάλι, η Αριστερά που μιλάει ή νομίζει ότι μιλάει μια αριστερή γλώσσα στα ήθη και τα έθιμά της, στην ερωτική της ζωή, στον τρόπο με τον οποίο παίζει το όλο ιστορικό, πολιτικό και εκπολιτιστικό παιχνίδι, δείχνει ότι υπακούει σε πρότυπα που ούτε τα έχει εφεύρει ούτε προσπαθεί να τα εφεύρη, αλλά σε πρότυπα που είναι και μένουνε μικροαστικά. Γι’ αυτό σήμερα ο ταρτουφισμός, ο φιλισταιισμός, είναι τόσο δεξιός όσο και αριστερός.

Είμαι της γνώμης ότι η ανωτέρω τοποθέτηση του Αξελού, η ξεκάθαρη απάντησή του από το τόσο μακρινό πλέον αλλά και –ταυτόχρονα– τόσο κοντινό 1975, μπορεί να μας βοηθήσει ουσιωδώς να ερμηνεύσουμε –και– το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.

Μαχαιριά στο στήθος των αγνών ιδεολόγων της Αριστεράς, η διαρκής διάψευση των ιδανικών.

Μαχαιριά, η δήθεν αριστερή γλώσσα.

Μαχαιριά, τα πρότυπα τα μικροαστικά.

Μαχαιριά, ο ταρτουφισμός, ο φαρισαϊσμός, ο φιλισταιισμός.