Γκριμάου: Για να έρθει η Ευρωλίγκα στη Βαρκελώνη

Αν κάποιος δει το σήμερα και γυρίσει το ρολόι στο χθες, τι διαπιστώνει; Πως ο νέος τεχνικός της Μπαρτσελόνα στο μπάσκετ, ο Γκριμάου ανήκει στη γενιά των παικτών που κατέκτησαν το τελευταίο πρωτάθλημα Ευρώπης, την Ευρωλίγκα με τη Μπαρτσελόνα.

Ναι, δεν έβαλε πόντους τότε ο Γκριμάου στον  τελικό με τον Ολυμπιακό (!), ήταν συμπληρωματικός, αλλά όπως συμβαίνει συνήθως με τους όχι λαμπερούς παίκτες, εξελίχθηκε σε φέρελπι προπονητή. Κάπως έτσι, ο Γκριμάου στη …στροφή πέρασε τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και αναλαμβάνει στο εξής τα ηνία των Καταλανών.

Θα έλεγε κάποιος πως κλείνει μια σελίδα στο βιβλίο της Μπαρτσελόνα. Είχε δύο πρόσωπα. Αφ’ ενός τον Μίροτιτς που πληρώθηκε αδρά για χρόνια και δεν θα συνεχίσει στο Παλάου ο Κροάτης σέντερ. Αφ’ ετέρου ο Γιασικεβίτσιους, ένας παίκτης-θρύλος της ομάδας με επιτυχίες τόσο στο παρκέ όσο και από την άκρη του πάγκου. Το 3-0 επί της Ρεάλ, αναμφίβολα εκκωφαντικό ως αποτέλεσμα, δεν έσωσε τον Λιθουανό κόουτς που είδε το τρένο της Ευρωλίγκας να περνά.

Η Μπαρτσελόνα έκανε περικοπές στο ρόστερ ίσως και λόγω salary cap, o Σάρας πήρε δύο κύπελλα και ισάρισμους τίτλους στην ισπανική Λίγκα, δέχθηκε να μειώσει τις αποδοχές του, ωστόσο όλα τα ανωτέρω δεν έφταναν. Ο Γιασικεβίτσιους κατέκτησε την Ευρωλίγκα του 2003 και ο Ρότζερ Γκριμάου αυτή του 2010.  Αν τους συγκρίνεις ως παίκτες, προφανώς και χάνεις τον καιρό σου. Ο Μίστερ ασίστ τι σχέση είχε με τον νιόφερτο σε έναν «δύσκολο πάγκο»;

Με δεδομένο ότι θα  πανηγύριζε εφέτος την Ευρωλίγκα ο Σάρας, αυτόματα έμενε και ανανεωνόταν το συμβόλαιό του. Δεν συνέβη. Και οι διοικητικοί αποφάσισαν να δώσουν τα κλειδιά σε παιδιά της Μπάρτσα. Ερχεται επίσης ένα πρώην μέλος, ο Βίκτορ Σάντα, ως βοηθός στον πάγκο. Ο Ναβάρο τους εμπιστεύεται και λέγεται προς τους προτίμησε από τον Τσάβι Πασκουάλ που θα άφηνε χρήματα στη Ζενίτ , σίγουρα θα πλήρωνε ρήτρα αποδέσμευσης και θα έφτανε σχεδόν τρέχοντας από την Αγία Πετρούπολη στη Βαρκελώνη.

Όπως και να έχει, η Μπαρτσελόνα αλλάζει πολιτική. Πιάνει το …ψαλίδι. Εδώ που τα λέμε είναι φοβερό να βάζεις συνέχεια το χέρι στην τσέπη και να βλέπεις στον ημιτελικό της Ευρωλίγκας την πλάτη της Ρεάλ. Σε πονά. Αλλά μπορεί, χωρίς μεγάλο μπάτζετ, να ανατραπούν τα δεδομένα;