Κεραυνός εν αιθρία (αν και χθες το μεσημέρι είχε σύννεφα η Αθήνα) ήταν για τον Παναθηναϊκό η μεταμεσονύχτια απόφαση του Κέβιν Πάντερ να επιλέξει – με λιγότερα χρήματα – την Μπαρτσελόνα.

Και όμως δεν είναι τόσο δύσκολο να εξηγηθεί  η κίνηση του Αμερικάνου που τουλάχιστον για τώρα δεν θα φορέσει τη φανέλα και τρίτης ελληνικής ομάδας μετά από αυτές του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.

Ακριβώς αυτό επιχειρεί η διοίκηση του Παναθηναϊκού να οικοδομήσει από εφέτος, το να φέρει την ομάδα εκεί που ήταν ώστε να αποτελεί εκ νέου ένας από τους πιο δελεαστικούς αγωνιστικούς προορισμούς για κάθε μεγάλο παίκτη.

Στην εποχή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο Παναθηναϊκός τους παίκτες που ήθελε δεν τους αποκτούσε πάντα με τη μεγαλύτερη οικονομική προσφορά της αγοράς.

Το brand name, η συνεχής – σχεδόν – παρουσία σε φάιναλ φορ και οι κατακτήσεις έξι φορές του τροπαίου μαζί με το κατάμεστο ΟΑΚΑ, μιλούσαν πρώτα από τα χρήματα στο μυαλό και στην καρδιά του παίκτη.

«Πάω στον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς και θα έχω μίνιμουμ συμμετοχή στο φάιναλ φορ της Ευρωλιγκας και 85% κατάκτηση του πρωταθλήματος ή έστω ενός τίτλου» ήταν το σκεπτικό κάθε σπουδαίου παίκτη εκτός από την οικονομική διαπραγμάτευση.

Αυτή τη στιγμή ο Πάντερ πήγε σε μια ομάδα, πρωταθλήτρια στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης όπως είναι η ACB η οποία βρίσκεται σταθερά κάθε χρόνο στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας διεκδικώντας το βαρύτιμο τρόπαιο.

Και απέρριψε καλύτερες οικονομικές αποδοχές από μια ομάδα με 6 Ευρωλίγκες η οποία όμως έχει να πάει σε φάιναλ φορ πάνω από μια δεκαετία (2012 τελευταία φορά) και έχει τερματίσει τα τελευταία τρία χρόνια στην 13η (μεταξύ 15 ομάδων), στη 16η και 17η (μεταξύ 18 ομάδων) θέση αντίστοιχα τη βαθμολογία της Ευρωλίγκα.

Η Ινις Βαρέζε είναι μια ιταλική ομάδα μύθος για το ευρωπαϊκό μπάσκετ αλλά δεν μπορεί σήμερα να προσελκύσει τους παίκτες που θα είχε εύκολα τη δεκαετία του 1970 όταν μεσουρανούσε παίζοντας σε 10 συνεχόμενους τελικούς κυπέλλου Πρωταθλητριών (1970 έως και το 1979) θριαμβεύοντας στους μισούς και χάνοντας άλλους τρεις στο καλάθι !

Ο Παναθηναϊκός που πλέον θα παίξει τα ρέστα του για τον Τάιλερ Ντόρσεϊ βρίσκεται μετά από χρόνια στο σωστό δρόμο του χτισίματος και πάλι μιας ομάδας με έναν μεγάλο προπονητή (που θα παραμείνει τουλάχιστον 2-3 χρόνια, κάτι που έχει να συμβεί από το 2017 με τον Τσάβι Πασκουάλ) που σιγά σιγά θα τον επαναφέρει στο δρόμο των επιτυχιών.

Οι οποίες και θα αποτελούν την καλύτερη συστατική επιστολή για κάθε υποψήφιο μεταγραφικό στόχο χωρίς να χρειάζεται -όπως τώρα – να πληρώνει υπεραξίες η να δέχεται αρνητικές απαντήσεις (Πάντερ και Καμπάτσο).

Headlines