Μια εξομολογητική συνέντευξη παραχώρησε η Ελένη Κοκκίδου. Η ηθοποιός ήταν καλεσμένη στο «Στούντιο 4» και μίλησε για την καριέρα της, την απόφασή της να ολοκληρώσει την 10ετή τηλεοπτική της παρουσία στην επιτυχημένη σειρά «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» αλλά και για την απώλεια των γονιών της.

Μάλιστα, όταν αναφέρθηκε στην μητέρα της, την οποία έχασε πρόσφατα, δεν συγκρατήθηκε και ξέσπασε σε κλάματα.

«Το βραβείο που πήρα από τα «Ίρις» το έβαλα δίπλα στη φωτογραφία της μητέρας μου, την οποία έχασα πριν από 40 μέρες. Την έχω στο κέντρο του τραπεζιού, ήθελα να της το αφιερώσω», ανέφερε αρχικά η Ελένη Κοκκίδου.

«Με τη μητέρα μου δεν είχαμε πολλά κοινά, δεν επαναστάτησα ποτέ να της πω «άντε στο καλό, σηκώνομαι και φεύγω». Δεν θα της το έκανα ποτέ. Και όταν έφυγε ο πατέρας μου, επειδή ήταν κατάκοιτη, την είχα υπό την προστασία μου. Ήταν το κορίτσι μου, το μωρό μου. Της έλεγα σ’ αγαπώ κάθε μέρα», εξομολογήθηκε.

Και παραδέχτηκε: «Είναι πολύ νωρίς ακόμα, φυσικά και μου λείπει, «σκάει» μόνο του. Και τώρα έσκασαν δάκρυα μόνο και μόνο επειδή την αναφέραμε. Φεύγω από την πρόβα και, μέχρι να φτάσω στο αυτοκίνητο, αυτό έχει «σκάσει». Η μάνα είναι στο σώμα σου, δεν το ελέγχεις».

Για τον πατέρα της, ανέφερε: «Ο πατέρας είναι αυτός που σε φέρνει σε επαφή με την κοινωνία, είναι αλλιώς. Ήμουν τυχερή γιατί οι γονείς μου «έφυγαν» μεγάλοι, ο πατέρας μου ήταν 80 και η μητέρα μου έκλεισε τα 97 και δεν ταλαιπωρήθηκαν με καρκίνους, νοσοκομεία και τέτοια πράγματα. Θα ήμουν και αχάριστη αν είχα παράπονο», επισημαίνει η Ελένη Κοκκίδου.

«Ο πατέρας μου έφυγε από καρδιά, μπαμ και κάτω. Δεν τον έκλαψα ποτέ… και ποτέ δεν θα τον κλάψω, γιατί νιώθω ότι ήταν πολύ τυχερός που δεν αρρώστησε, που δεν έσβησε, που δεν έλιωσε. Έφυγε άρχοντας», σημείωσε επίσης.

«Ήταν μια συνθήκη ιδανική»

Για την αποχώρησή της από την «Μουρμούρα», αποκάλυψε: «Στην Μουρμούρα είπα πολύ εύκολα το ναι γιατί μου άρεσε πάρα πολύ το σενάριο της Έλενας Σολωμού, η οποία έγραφε για το δικό μου ζευγάρι. Επίσης μου άρεσε ότι είμαστε μόνο δύο οπότε είχα έλεγχο σε αυτό που γινόταν. Εάν ήταν μια κανονική κωμωδία με πολύ κόσμο, δεν ξέρω αν θα έλεγα τόσο εύκολα ναι. Ήταν μια συνθήκη ιδανική για μένα και ήθελα την εμπειρία να παίξω κωμωδία μπροστά σε κάμερα».

«Είμαι πολύ περίεργος άνθρωπος, θέλω να ζήσω πάρα πολλά, όσο πιο πολλά γίνεται μέχρι να πεθάνω. Ήθελα λοιπόν να δω πως είναι όλο αυτό. Το είδα τον πρώτο χρόνο, τον δεύτερο, τον τρίτο οπότε μετά από 10 χρόνια είπα φτάνει και ένιωσα μέσα μου ότι έκανε τον κύκλο του. Πάμε για άλλα τώρα», κατέληξε η ηθοποιός.

Headlines