Τζούλιαν Σαντς: Ένα ελεύθερο πνεύμα που ξεκίνησε την καριέρα του με ένα φιλί

Ο Τζούλιαν Σαντς κέρδισε μια θέση στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων ως ο τολμηρός Τζορτζ Έμερσον στην ταινία «Δωμάτιο με Θέα», του Τζέιμς Άιβορι, το 1985.

Σε κάποιο σημείο της ταινίας ο Τζορτζ σκαρφαλώνει επισφαλώς ανάμεσα στα κλαδιά μιας ελιάς σε μια ιταλική πλαγιά, απαριθμώντας τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής με όλη του τη φωνή: «Ομορφιά! Ελευθερία! Χαρά! Αγάπη!».

Ο πατέρας του, τον οποίο υποδύεται ο Ντένχολμ Έλιοτ, εξηγεί με σοβαρότητα ότι ο Τζορτζ απλώς «διακηρύσσει το «αιώνιο ναι»».

Η Λούσι Χόνεϊτζερτς, την οποία υποδυόταν η 18χρονη Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, παραπατούσε σε ένα χωράφι για να εντοπίσει από πού έρχεται η φασαρία. Εκείνος περπάτησε μέσα από το ψηλό κριθάρι και την άρπαξε σε μια παθιασμένη αγκαλιά χωρίς να πει λέξη.

Ήταν η σκηνή που μετέτρεψε τον Σαντς σε είδωλο για μια ολόκληρη γενιά και έκανε τη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία ένα διαχρονικό ρομάντζο.

Δείτε τη σκηνή του φιλιού

Μια τυχαία στιγμή που πέρασε στην αιωνιότητα

«Αυτό ήταν εντελώς αυτοσχέδιο, ακριβώς την τελευταία στιγμή» θυμήθηκε αργότερα η Μπόναμ Κάρτερ. Περίμεναν «κάποιες μέρες» για το σωστό φως και τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες για να γυρίσουν τη σκηνή.

«Ξαφνικά ακούστηκε, ‘Ξεκινάμε! Ας κάνουμε το φιλί! Τζούλιαν, στάσου εκεί. Έλενα, περπάτα».

«Είναι πολύ δύσκολο να περπατάς σε ένα οργωμένο χωράφι με ψηλά τακούνια. Θεέ μου, ήταν σκληρή δουλειά. Απλά ήξερα ότι έπρεπε να τον φτάσω χωρίς να πέσω κάτω. Και να μη γελάσω όταν με φιλούσε.

»Και τότε ήρθε η μαμά μου, και αυτό ήταν πραγματικά ενοχλητικό για τον Τζούλιαν. Έπρεπε να με ξαναφιλήσει κάπου στους θάμνους, και η μαμά ήταν ακριβώς μπροστά στα μάτια του, οπότε αυτό τον απομάκρυνε» θυμήθηκε η Έλενα Μπόναμ Κάρτερ.

Photo: YouTube

Το «αιώνιο ναι» του ίδιου του ηθοποιού

Ο Τζορτζ Έμερσον βρήκε το «αιώνιο ναι» σε εκείνη την ιταλική κοιλάδα, και κατά κάποιο τρόπο ο ηθοποιός βρισκόταν σε μια παρόμοια αναζήτηση σε όλη του τη ζωή.

Το «Δωμάτιο με θέα», η διασκευή του μυθιστορήματος του Έντουαρντ Μόργκαν Φόρστερ, κέρδισε τρία Όσκαρ και πέντε Μπάφτα. Έκτοτε έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πιο ρομαντικές ταινίες του κινηματογράφου.

Η Λόρα Μπάρτον της εφημερίδας Guardian ήταν μεταξύ εκείνων που ερωτεύτηκαν τον Τζορτζ Έμερσον.

«Υπήρχε πόθος εκεί μέσα, σίγουρα» έγραψε το 2014 για τα συναισθήματα που της προκάλεσε. «Πώς να μην κοκκινίσει κανείς μπροστά σε έναν άνδρα τόσο εντυπωσιακά όμορφο και τόσο δοσμένο σε παθιασμένα φιλιά μέσα σε χωράφια της Ιταλίας; Αλλά υπήρχε και ένα άλλο είδος επιθυμίας μέσα μου.

»Εν μέρει αυτό έγκειται στην προσέγγισή του στη ζωή, στην υιοθέτηση του «αιώνιου ναι» – στην προτίμησή του να ζωγραφίζει αποσπάσματα του Χένρι Ντέιβιντ Θόρω στις πόρτες των ντουλαπών και ερωτηματικά στα πλαίσια των εικόνων, καθώς και να σκαρφαλώνει στα δέντρα και να φωνάζει στον ουρανό: “Ομορφιά! Χαρά!” μέχρι να πέσει από τα κλαδιά».

Photo: YouTube

Η «κόντρα» με τον Τραβόλτα

Μιλώντας για τον χαρακτήρα του το 2015, ο Τζούλιαν Σαντς είπε ότι μπορούσε «να συνδεθεί μαζί του χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία».

«Μου άρεσε ο χαρακτήρας και μου άρεσε ο ρομαντισμός» δήλωσε ο ηθοποιός. «Και μου άρεσε το είδος της ήσυχα ανατρεπτικής ευφυΐας και του χιούμορ που έφερε ο Τζορτζ Έμερσον».

«Ήταν ένα άτομο που είχε αυτόν τον υπέροχα στοργικό, ανεκτικό πατέρα που του έδωσε την ελευθερία των λόφων, του επέτρεψε να είναι ο εαυτός του».

Ωστόσο, η ταινία παραλίγο να ακυρωθεί όταν ένας παραγωγός προσπάθησε να ματαιώσει τα γυρίσματα δύο ημέρες πριν από την έναρξη τους, όπως ισχυρίστηκε ο Σαντς το 2019.

Ο ίδιος δήλωσε στο Decider: «Είπαν: «Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, κανείς δεν θα το δει ποτέ». Και νομίζω ότι είπαν: ‘Θα το ακυρώσουμε αν δεν προσφέρετε τον ρόλο του Τζορτζ Έμερσον στον Τζον Τραβόλτα!».

«Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Τζον Τραβόλτα, αλλά δε νομίζω ότι θα ήταν ο κατάλληλος».

Ο Σαντς ήταν σίγουρα κατάλληλος για τον ρόλο, και δήλωσε στο Decider ότι ήταν «μια πραγματική ιστορία ενηλικίωσης, στην πραγματικότητα, τόσο για τον χαρακτήρα όσο και – σε κάποιο βαθμό – και για μένα»

Το «Δωμάτιο με Θέα» ήταν μια από τις πρώτες ταινίες του Σαντς, μετά από ρόλους στο «Κραυγές στη Σιωπή» και «Oxford Blues».

Δείτε το βίντεο

Έπρεπε να πληρώσει και το νοίκι του

Στη συνέχεια, ανέλαβε έργα που τον ενδιέφεραν παράλληλα με αυτά που πλήρωναν το νοίκι του, υποδυόμενος τον ρομαντικό ποιητή Percy Bysshe Shelley στο «Gothic» του σκηνοθέτη Κεν Ράσελ, και εμφανιζόμενος στο γεμάτο αράχνες θρίλερ «Αραχνοφοβία» και στο υπερφυσικό θρίλερ «Warlock».

Μιλώντας στην εφημερίδα Guardian το 2018, ο Σαντς δήλωσε: «Δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός του Χόλιγουντ. Έψαχνα για κάτι εξωτικό, για πράγματα που με έβγαζαν έξω από τον εαυτό μου. Νομίζω ότι βρίσκω τον εαυτό μου λίγο βαρετό».

Το 1991, έπαιξε μια σαρανταποδαρούσα που μεταμορφώνεται στην προσαρμογή του Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ στο σουρεαλιστικό αριστούργημα του Γουίλιαμ Μπάροουζ, «Γυμνό Γεύμα». Η ταινία ήταν, όπως ήταν αναμενόμενο, αντισυμβατική, πολωτική και απέτυχε στο box office.

Δύο χρόνια αργότερα, το «Τεμαχίζοντας την Έλενα» ήταν ακόμη πιο αμφιλεγόμενο. Ο Σαντς υποδύθηκε έναν χειρουργό που κρατά αιχμάλωτο ένα θύμα δυστυχήματος, με τη Μαντόνα και την Κιμ Μπάσινγκερ να αποσύρονται από τον ρόλο της πρωταγωνίστριας, πριν αναλάβει η Σέριλιν Φεν.

«Σε γενικές γραμμές, οι ταινίες που με ενδιαφέρουν περισσότερο τείνουν προς τις cult ταινίες» δήλωσε στο BBC Radio 2, το 2011.

«Θεωρώ μεγάλη τύχη το γεγονός ότι μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να συνεργαστώ με τόσο παράξενες και πολύπλευρες ανεξάρτητες ταινίες».

Photo: YouTube

Μακριά από τον ναρκισσισμό

«Η αλήθεια είναι» δήλωσε στην Guardian, «ότι όταν είσαι αρκετά καιρό στο χώρο και έχεις κάποια εμπειρία, αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία, υπάρχει μια τεράστια απελευθέρωση από τα πράγματα που είναι παρεμβατικά στην καριέρα σου: Φιλοδοξία, ναρκισσισμός, ζήλια, ματαιοδοξία, ανασφάλεια».

Το 2011, ο Σαντς εμφανίστηκε στη σκηνή του Φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου για την παράσταση «A Celebration of Harold Pinter», την οποία σκηνοθέτησε ο παλιός του συνάδελφος, φίλος και πρώην συγκάτοικός του, Τζον Μάλκοβιτς.

Οι δυο τους συνεργάστηκαν επίσης σε ένα ραδιοφωνικό δράμα για έναν χιμπατζή που εμφανίστηκε στις ταινίες Ταρζάν και ο Μάλκοβιτς είπε κάποτε για τον φίλο του: «Είναι ένας Ταρζάν… Είναι μια φυσική οντότητα μιας φυσικής δύναμης».

Πέρα από την υποκριτική, η πεζοπορία ήταν ένα από τα μεγάλα πάθη του Σαντς, αν και γνώριζε εδώ και καιρό τους κινδύνους.

Τη δεκαετία του 1990, βρέθηκε σε καταιγίδα ενώ έκανε πεζοπορία στις Άνδεις. «Ήμασταν όλοι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Κάποιοι τύποι που ήταν κοντά μας χάθηκαν- εμείς ήμασταν τυχεροί» είπε.

Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε να ξεκινήσει για περισσότερες κορυφές.

Όταν ρωτήθηκε το 2020 τι τον έκανε ευτυχισμένο, ο Σαντς απάντησε: «Κοντά σε μια βουνοκορφή σε ένα υπέροχο κρύο πρωινό».

Δεν μπήκε στην υποκριτική για τη δόξα και την περιουσία, είπε στο Radio 2, αλλά επειδή είναι «ένας τρόπος ζωής» και «μια φιλοσοφία».

«Το αγκαλιάζεις γι’ αυτό που είναι, την ελευθερία που σου δίνει, την ελευθερία του να είσαι καλλιτέχνης. Νομίζω ότι η ελευθερία του πνεύματος είναι το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή μου και αυτό προσπάθησα να κάνω».