Όλοι οι εν ζωή πρόεδροι των ΗΠΑ είναι απόγονοι δουλοκτητών

Ένας ψαμμίτης, που εκτίθεται στο κέντρο επισκεπτών στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, υπενθυμίζει ότι το «σπίτι» του Κογκρέσου χτίστηκε εν μέρει από μαύρους σκλάβους. Μια πλάκα αναφέρει ότι η πέτρα, που αρχικά αποτελούσε μέρος του εξωτερικού του κτιρίου, «τιμά τον σημαντικό ρόλο τους στην οικοδόμηση του Καπιτωλίου».

Πολλοί νομοθέτες δεν χρειάζεται να ψάξουν μακριά, παρά να μάθουν τις δικές τους οικογενειακές ιστορίες, και θα κατανοήσουν βαθύτερα τη σχέση της δουλείας με την Αμερική, ένα βάναυσο σύστημα καταπίεσης που οδήγησε στη φονικότερη σύγκρουση στην ιστορία της χώρας.

Η έρευνα του Reuters για τη γενεαλογία της αμερικανικής πολιτικής ελίτ προκαλεί σοκ. Όπως διαπίστωσε η δημοσιογραφική ομάδα του πρακτορείου, το ένα πέμπτο των βουλευτών, των εν ζωή προέδρων, των δικαστών του Ανώτατου Δικαστηρίου και των κυβερνητών των πολιτειών είναι άμεσοι απόγονοι προγόνων που υποδούλωναν μαύρους ανθρώπους.

Μεταξύ των 536 μελών του τελευταίου εν ενεργεία Κογκρέσου, το Reuters διαπίστωσε ότι τουλάχιστον 100 κατάγονται από δουλοκτήτες. Από αυτή την ομάδα, περισσότερο από το ένα τέταρτο της Γερουσίας – 28 μέλη – έχουν στις οικογένειές τους τουλάχιστον έναν δουλοκτήτη.

Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι

Η λίστα περιλαμβάνει μερικούς από τους πολιτικούς με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Αμερική, όπως τους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές Μιτς Μακόνελ, Λίνστνεϊ Γκράχαμ, Τομ Κότον και Τζέιμς Λάνκφορντ και τους Δημοκρατικούς Ελίζαμπεθ Γούορεν, Τάμι Ντάκγουορθ, Τζίνι Σαχίν και Μάγκι Χάσαν.

Επιπλέον, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και κάθε εν ζωή πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ είναι άμεσοι απόγονοι δουλοκτητών: Ο Τζίμι Κάρτερ, ο Τζορτζ Μπους, ο Μπιλ Κλίντον και – από την πλευρά της λευκής μητέρας του – ο Μπαράκ Ομπάμα. Εξαίρεση αποτελεί ο Ντόναλντ Τραμπ, που οι πρόγονοί του Τραμπ έφτασαν στην Αμερική μετά την κατάργηση της δουλείας.

Δύο από τους εννέα εν ενεργεία δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ – η Έιμι Κόνι Μπάρετ και ο Νιλ Γκόρσουτς – έχουν επίσης άμεσους προγόνους ιδιοκτήτες σκλάβων.

Το μπλοκ ψαμμίτη στο Καπιτώλιο. Πηγή: Reuters

Το 2022, 11 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ είχαν επίσης κυβερνήτες που είναι απόγονοι δουλοκτητών, όπως διαπίστωσε το Reuters. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οκτώ επικεφαλής των 11 πολιτειών που σχημάτισαν τις Συνομόσπονδες Πολιτείες της Αμερικής, οι οποίες αποσχίστηκαν και διεξήγαγαν πόλεμο για να διατηρήσουν τη δουλεία. Δύο από αυτούς διεκδικούν το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία: Έισα Χάτσινσον, ο πρώην κυβερνήτης του Αρκάνσας, και ο Νταγκ Μπέργκαμ της Βόρειας Ντακότα.

Η Νότια Καρολίνα, από όπου ξεκίνησε ο Εμφύλιος Πόλεμος, απεικονίζει τους οικογενειακούς δεσμούς μεταξύ της αμερικανικής πολιτικής και της δουλείας. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάθε μέλος των εννέα αντιπροσώπων της πολιτείας αυτής στο 117ο Κογκρέσο έχει έναν προγονικό δεσμό με ιδιοκτήτες σκλάβων.

Αντιθέτως, τα δύο μαύρα μέλη του Κογκρέσου της πολιτείας – ο γερουσιαστής και υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία Τιμ Σκοτ και ο Δημοκρατικός βουλευτής Τζέιμς Κλάιμπερν – έχουν προγόνους που ήταν σκλάβοι. Καθένας από τους επτά λευκούς νομοθέτες που υπηρέτησαν στο 117ο Κογκρέσο είναι άμεσος απόγονος ενός δουλοκτήτη, διαπίστωσε το Reuters. Το ίδιο ισχύει και για τον Ρεπουμπλικανό κυβερνήτη της πολιτείας, τον Χένρι ΜακΜάστερ.

Υπεροχή των Ρεπουμπλικάνων

Το Reuters διαπίστωσε ακόμη ότι τουλάχιστον το 8% των Δημοκρατικών στο τελευταίο Κογκρέσο και το 28% των Ρεπουμπλικάνων έχουν τέτοιους προγόνους. Η υπεροχή των Ρεπουμπλικάνων αντανακλά τη δύναμη του κόμματος στο Νότο, όπου ήταν συγκεντρωμένη η δουλεία. Παρόλο που οι λευκοί υποδούλωναν μαύρους στις βόρειες πολιτείες στις αρχές της Αμερικής, μέχρι τις παραμονές του Εμφυλίου Πολέμου, η δουλεία ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου μια επιχείρηση του Νότου.

«Η έρευνα του πρακτορείου αποκαλύπτει πόσο στενοί είναι οι δεσμοί της Αμερικής με τον θεσμό της δουλείας, μέσω των ανθρώπων που φτιάχνουν τους νόμους που κυβερνούν τη χώρα», σχολίασε ο Henry Louis Gates Jr, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, του οποίου οι έρευνες επικεντρώνονται στην Αφρική και την Αφροαμερική.

Ο ίδιος δήλωσε ότι ο εντοπισμός αυτών των οικογενειακών δεσμών με τους δουλοκτήτες «δεν είναι άλλο ένα κεφάλαιο στο παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών. Δεν κληρονομούμε ενοχές για τις πράξεις των προγόνων μας. Είναι απλά για να εξετάσουμε πόσο οι Αμερικάνοι συνδεόμαστε με τον θεσμό της δουλείας και πώς αυτός επηρέασε τις ζωές αυτών που μας εκπροσωπούν σήμερα στο Κογκρέσο. Επίσης, είναι μια ευκαιρία να μάθουμε λεπτομέρειες για τις εκλογικές περιφέρειες και για τον αμερικανικό λαό στο σύνολό του».

«Εκτός από τους πολιτικούς ηγέτες που εντόπισε το Reuters, υπάρχουν εκατομμύρια Αμερικανοί που είναι επίσης απόγονοι σκλάβων», ανέφερε με τη σειρά του ο Tony Burroughs, γενεαλόγος που ειδικεύεται στο να βοηθά τους μαύρους Αμερικανούς να εντοπίσουν τους προγόνους τους.

Αυτό που δεν είναι σαφές είναι πώς το ποσοστό των ηγετών που κατάγονται από δουλοκτήτες συγκρίνεται με αυτό όλων των Αμερικανών. Μεταξύ των μελετητών, δεν υπάρχει συμφωνία σχετικά με το πόσοι ακριβώς Αμερικανοί σήμερα έχουν πρόγονο που είχε μαύρους σκλάβους.

Προγονικοί δεσμοί με δουλοκτήτες έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν για κάποιους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένων των Μπάιντεν, Ομπάμα και Μακόνελ. Μελετητές και δημοσιογράφοι έχουν επίσης εξετάσει εκτενώς τη δουλεία και την κληρονομιά της, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο ο Βορράς επωφελήθηκε από τον θεσμό, καθώς και του ρόλου που έπαιξε η δουλεία στις αποφάσεις των πολιτικών ηγετών του παρελθόντος κατά τη δημιουργία της Αμερικής και μετά τη χειραφέτηση.

Η εξέταση του Reuters είναι διαφορετική…

Επικεντρώνεται στους πιο ισχυρούς σημερινούς αξιωματούχους των ΗΠΑ, πολλοί από τους οποίους έχουν διαμορφώσει θέσεις-κλειδιά σε πολιτικές που σχετίζονται με τη φυλή. Αποκαλύπτει για πρώτη φορά, σε εύρος και λεπτομέρεια, την έκταση των προγονικών δεσμών αυτών των ηγετών με αυτό που συνήθως αποκαλείται «προπατορικό αμάρτημα» της Αμερικής. Παράλληλα, διερευνά τι μπορεί να σημαίνει γι’ αυτούς να μάθουν -με προσωπικό, συγκεκριμένο και ενίοτε γραφικό τρόπο- τα γεγονότα πίσω από το ρόλο των δικών τους συγγενών στη δουλεία.

Πάντως, λίγοι ήταν πρόθυμοι να συζητήσουν επί του το θέματος. Μόνο το ένα τέταρτο όσων αναγνωρίστηκαν ως έχοντες προγόνους δουλοκτητών έκαναν κάποιο σχόλιο στο Reuters. Ανάμεσα σε αυτούς που επέλεξαν να σιωπήσουν είναι και πολιτικοί που στο παρελθόν είχαν μιλήσει δημόσια, μερικές φορές εύγλωττα, για την κληρονομιά της δουλείας και την ανάγκη επούλωσης του τραύματος. Η επιφυλακτικότητα υπογραμμίζει τη διαρκή ευαισθησία της δουλείας ως πολιτικό ζήτημα, μια ανησυχία που ο γενεαλόγος Burroughs υποστηρίζει ότι «ενισχύεται σημαντικά για πολλούς ανθρώπους όταν οι δικοί τους συγγενείς συνδέονται με τον κτηνώδη θεσμό».

Για να ανιχνευθούν οι γενεαλογίες της πολιτικής ελίτ, οι δημοσιογράφοι του Reuters συγκέντρωσαν δεκάδες χιλιάδες πληροφορίες που περιέχονται σε χιλιάδες σελίδες εγγράφων. Ανέλυσαν τα αρχεία απογραφής των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των προ της δεκαετίας του ’60 καταμετρήσεων των σκλάβων, γνωστών ως «πίνακες σκλάβων», καθώς και φορολογικά έγγραφα, αρχεία κληρονομιών, οικογενειακές βίβλους, εφημερίδες και πιστοποιητικά γεννήσεων και θανάτων. Τα αρχεία – σε ορισμένες περιπτώσεις, οικογενειακές διαθήκες που δείχνουν σκλαβωμένους ανθρώπους να κληροδοτούνται μαζί με ζώα φάρμας – παρέχουν μια ενστικτώδη σύνδεση μεταξύ των σημερινών υπευθύνων λήψης αποφάσεων και της δουλείας.

Aπόδειξη από την εκτίμηση και την πώληση οκτώ ανθρώπων από πρόγονο του γερουσιαστή
Λίντσεϊ Γκράχαμ. Πηγή: Ancestry.com & Reuters

Στη συνέχεια, η έρευνα του Reuters ελέγχθηκε στη συνέχεια από πιστοποιημένους γενεαλόγους, οι οποίοι εξέτασαν κάθε περίπτωση που συνέδεε έναν σύγχρονο ηγέτη με έναν πρόγονο δουλοκτήτη.

Τα νέα στοιχεία για τους προγονικούς δεσμούς της πολιτικής ελίτ με τη δουλεία στις ΗΠΑ έρχονται στο «φως» σε μια εποχή όπου εντείνονται οι συζητήσεις αναφορικά με τη σημασία της κληρονομιάς του θεσμού και με το τί μπορούν να κάνουν οι νομοθέτες γι’ αυτό.

Οι διαμαρτυρίες για τη μεταχείριση των μαύρων από την αστυνομία συγκλόνισαν τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ τον Μάιο του 2020. Ακτιβιστές πίεσαν για την αφαίρεση μνημείων αφιερωμένων στη Συνομοσπονδία, και οι εντάσεις μεταξύ των κομμάτων αναζωπυρώθηκαν. Τον Σεπτέμβριο του 2020, ο τότε πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα που απέκλειε την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση της εκπαίδευσης που παρουσίαζε τις Ηνωμένες Πολιτείες ως «ρατσιστικές ή σεξιστικές». Ο Μπάιντεν ανακάλεσε το διάταγμα τον Ιανουάριο του 2021.

Τον Μάιο του 2022, μια ομάδα ακτιβιστών προέτρεψε τον Δημοκρατικό πρόεδρ να δημιουργήσει με εκτελεστικό διάταγμα μια ομοσπονδιακή επιτροπή «για τη μελέτη και την ανάπτυξη προτάσεων αποζημιώσεων για τους Αφροαμερικανούς». Ένα ψήφισμα της Βουλής των Αντιπροσώπων που υποβλήθηκε τον Μάιο του τρέχοντος έτους προβλέπει αποζημιώσεις ύψους τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Λευκός Οίκος δεν σχολίασε τις προσπάθειες των ακτιβιστικών ομάδων ή τους προγονικούς δεσμούς του Μπάιντεν με τη δουλεία. Ο προ-προ-προ-προπάππους του προέδρου υποδούλωσε ένα 14χρονο αγόρι το 1850, σύμφωνα με την έρευνα.

Κανένας από τους 118 ηγέτες, που εντοπίστηκαν από το Reuters, δεν αμφισβήτησε ότι τουλάχιστον ένας από τους προγόνους του είχε υποδουλώσει ανθρώπους. Σε μια επιστολή του το πρακτορείο ξεκαθάρισε ότι δεν τους θεωρεί «προσωπικά υπεύθυνους για τις πράξεις των προγόνων τους».

Λίγοι ωστόσο, ήταν πρόθυμοι να συζητήσουν τους οικογενειακούς δεσμούς τους με τη δουλεία. Μεταξύ αυτών που τοποθετήθηκαν ήταν ο πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους, ο οποίος επανέλαβε το σχόλιο που είχε κάνει στα εγκαίνια του Εθνικού Μουσείου Αφροαμερικανικής Ιστορίας και Πολιτισμού το 2016: «Ένα μεγάλο έθνος δεν κρύβει την ιστορία του, αντιμετωπίζει τα ελαττώματά του και τα διορθώνει».

Επίσης, εκπρόσωπος του Τζίμι Κάρτερ σχολίασε ότι «ο πρώην πρόεδρος είναι υπέρμαχος της φυλετικής δικαιοσύνης από την εποχή που ήταν κυβερνήτης της Τζόρτζια».

Από τους 100 νομοθέτες, οι 24 απάντησαν στο Reuters. Άλλοι εννέα δήλωσαν ότι δεν θα κάνουν κανένα σχόλιο και οι υπόλοιποι 67 δεν έδωσαν καμία απάντηση.

Όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι έχουν μεγάλη αξία για την αμερικανική κοινωνία. Σε σχετική δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos για τους δεσμούς των πολιτικών με τη δουλεία και την επιρροή τους στους ψηφοφόρους, το 23% των ερωτηθέντων τόνισαν ότι εφόσον ήξεραν αυτή τη λεπτομέρεια για τους πολιτικούς που ψήφιζαν θα ήταν λιγότερο πιθανό να τους επιλέξουν τελικά. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στο 31% μεταξύ των ερωτηθέντων που αυτοπροσδιορίζονταν ως Δημοκρατικοί και στο 35% μεταξύ των μαύρων ερωτηθέντων.

Για να δείτε περισσότερα σχετικά με τη δουλεία στις ΗΠΑ αλλά και λεπτομέρειες για τη σχέση του κάθε πολιτικού κάντε κλικ εδώ.