Υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Τσίπρα;

Η χθεσινή ανακοίνωση της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ είχε δύο, ναι δύο μόνο αντιδράσεις: πανηγυρισμούς και συγκίνηση.

Πανηγύρισε η Δεξιά, με πρώτον τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, πανηγύρισε εξίσου έντονα κι ένα κομμάτι της αριστεράς, που η ακρότητα των… αναλύσεων έφτασε και ως διατυπώσεις όπως «αυτός ευθύνεται για την άνοδο της ακροδεξιάς»!

Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, μουδιασμένα στην πλειοψηφία τους, αποχαιρέτησαν με συγκίνηση τον επί 15 χρόνια πρόεδρο του κόμματος, έναν άνθρωπο που ηγήθηκε της ανόδου της Αριστεράς, της περιόδου διακυβέρνησης της χώρας και… της πτώσης.

Τι θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος για τον Αλέξη Τσίπρα, όμως; Αυτό δεν το γνωρίζουμε, αλλά μπορούμε να έχουμε μια όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική ματιά: ένας άνθρωπος που οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού δεν θα συγχωρέσουν ποτέ για την κυβέρνηση του ’15-’19, για τη διαχείριση του δημοψηφίσματος, του τρίτου μνημονίου, την υπεράσπιση του κοινωνικού Κράτους, την έξοδο από τα μνημόνια και τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Από κοντά και τα νομοσχέδια για την ιθαγένεια, την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, τον επαναπροσδιορισμό του βιασμού που βοήθησε τις κακοποιημένες γυναίκες και το σύμφωνο συμβίωσης.

Στον Αλέξη Τσίπρα χρεώθηκαν πράγματα που του αναλογούν, αλλά και ευθύνες που δεν έχει. Του αναλογούν νίκες, λάθος τακτικές επιλογές, η δεξιά στροφή του κόμματος, αλλά οφείλει να του αναγνωριστεί ένα επικοινωνιακό χάρισμα τόσο ανθρώπινο, που τον έκανε λαοφιλή και «τράβηξε» κόσμο προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Του αναγνωρίζεται, επίσης, ότι δεν πλούτισε από την πολιτική, δεν έχει εμπλακεί σε σκάνδαλα, δεν κατηγορείται για διαφθορά.

Η επίθεση εις βάρος του ήταν και συνεχίζεται ορμητική και πολύ συχνά άδικη. Ειδικά μετά την ανακοίνωση της παραίτησης, έγινε απολύτως σαφές ότι το σύστημα ήθελε να ξεφορτωθεί τον Αλέξη Τσίπρα.

Το αν τα κατάφερε, θα το δούμε στο πολύ άμεσο μέλλον. Μέχρι τότε -και πώς λειτουργεί η προπαγάνδα!- τον αποχαιρετούν σα να αποσύρεται από την πολιτική, ενώ ο ίδιος έκανε σαφές πως και θα μείνει και θα είναι ενεργός εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, αυτό που ομολόγησε είναι ότι «υπάρχει ανάγκη για ένα νέο κύμα, θα παραμερίσω για να περάσει».

Διαδοχή και νέα σελίδα

Τα σενάρια διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα εμπλέκουν πολλά ονόματα, με πιο δημοφιλές αυτό της Έφης Αχτσιόγλου. Ακούγονται, επίσης,  ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Νίκος Τεμπονέρας, χωρίς, όμως, να έχει επιβεβαιωθεί απολύτως τίποτε από τους προαναφερθέντες και την προαναφερθείσα.

Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι τώρα το συνέδριο ανασυγκρότησης, με εκλογή προέδρου και οργάνων από την αρχή, ενώ στοίχημα πρώτο είναι η αξιοπρεπής παρουσία στις αυτοδιοικητικές εκλογές και στοίχημα δεύτερο, η επανάκαμψη στις ευρωεκλογές, που θα γίνουν σε λιγότερο από ένα χρόνο.

Όμως, το βασικό στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ομοψυχία και η κατάπαυση των εσωτερικών… πυρών, που τόσο έχουν κοστίσει στο κόμμα της Αριστεράς.

Σίγουρα ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να έχει ηγετικό ρόλο και στην επόμενη ημέρα για το κόμμα, όπως επίσης και ενεργή παρουσία εντός της Βουλής, κάτι που ήταν πάντοτε στα δυνατά του ατού.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για το μακροβιότερο πρόεδρο που είχε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ και η παράδοση που αφήνει πίσω μένει να ακολουθηθεί πιστά στα σημεία όπου υπήρξαν επιτυχημένα. Σίγουρα η νέα ή ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, καλούνται να αναλάβουν μια τεράστια, ιστορική ευθύνη. Κάτι που θα κρίνει το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των προοδευτικών δυνάμεων στη χώρα.