Δευτερόλεπτα πριν πέσει στη θάλασσα, ο 27χρονος Καμάλ, πρόσφυγας από τη Συρία, κοίταξε το ρολόι του. Ήταν 2.05 π.μ. ημέρα Τετάρτη 14 Ιουνίου. Πριν ολοκληρώσει τη σκέψη του βρισκόταν ολόκληρος χωμένος στο νερό μαζί με άλλα 750 άτομα, τους συνεπιβάτες του στο αλιευτικό που ταξίδευαν επίσης για να ένα καλύτερο αύριο προς την Ιταλία. «Το Λιμενικό μας ρυμούλκησε με μεγάλη ταχύτητα και αναποδογυρίσαμε», δήλωσε αμέσως μόλις κατάφερε να πατήσει και πάλι έδαφος.

Οι δυνατές φωνές εκείνων που ζητούσαν βοήθεια και οι εικόνες ανθρώπων να σκίζουν τα ρούχα τους για να πετάξουν από πάνω τους αυτούς που είχαν γραπωθεί για να σωθούν, δεν τον άφηναν να ησυχάσει ούτε λεπτό. Σε μικρή απόσταση το Λιμενικό παρακολουθούσε καρέ καρέ την εξέλιξη της τραγωδίας στα ανοιχτά της Πύλου. Κοίταξε το ρολόι του ξανά, ήταν 4.15π.μ. Κολυμπούσε για περισσότερο από 2 ώρες μέχρι να καταφέρει να σωθεί.

Η μαρτυρία αυτή του Καμάλ δεν είναι η μόνη που παρουσιάζει μια διαφορετική εκδοχή των τραγικών γεγονότων από αυτήν που παρουσίασε το Λιμενικό για το ναυάγιο στο οποίο πιστεύεται ότι έχασαν τη ζωή περισσότεροι από 600 άνθρωποι. Από τους 750 επιβάτες του, όλοι τους πρόσφυγες και μετανάστες, έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα 104 άτομα από τα οποία οι 9 έχουν συλληφθεί με την κατηγορία της διακίνησης ανθρώπων, ενώ έχουν περισυλλεγεί 82 πτώματα.

Η μοιραία ενέργεια

Τα λόγια του υποστηρίζουν οι 16 από τους 17 επιζώντες του ναυαγίου σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η El Pais μαζί με τους Lighthouse Reporters, Reporters United, Minotor, SIRAJ και der Spiegel, οι οποίοι επανέλαβαν ότι όταν η μηχανή του αλιευτικού σταμάτησε να λειτουργεί, το Λιμενικό τους ρυμούλκησε με σχοινί με μεγάλη ταχύτητα, με αποτέλεσμα να αναποδογυρίσει το σκάφος. Κάποιοι εξ αυτών πιστεύουν ότι η μοιραία αυτή κίνηση του Λιμενικού ήταν ατύχημα, ενώ κάποιοι άλλοι δηλώνουν σίγουροι πως έγινε εσκεμμένα.

Δύο επιζώντες ισχυρίζονται ότι κατέγραψαν ότι ακριβώς συνέβη με τα κινητά τους τηλέφωνα, αλλά παραπονούνται ότι το Λιμενικό κατάσχεσε τις συσκευές τους. Γι’ αυτό και όλοι όσοι έδωσαν συνέντευξη στους προαναφερθέντες, ζήτησαν να μην χρησιμοποιηθούν τα πραγματικά τους ονόματα, αλλά ψευδώνυμα υπό το φόβο αντιποίνων.

Το πλοίο που άφησε τη Λιβύη 5 μέρες νωρίτερα ήταν γεμάτο Σύρους, Αφγανούς, Αιγύπτιους και Πακιστανούς πρόσφυγες. Άνδρες και γυναίκες –κάποιες από αυτές εγκυμονούσες- όπως επίσης και εφήβους και παιδιά, κλεισμένοι όλοι τους στο αμπάρι, χωρίς καμιά ελπίδα επιβίωσης. Η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου εκείνη τη μαύρη Τετάρτη ήταν 100-200 ευρώ, που ζητούσαν παραπάνω οι διακινητές για να βάλουν τους ταξιδιώτες (οι οποίοι είχαν ήδη πληρώσει 4.500 ευρώ έκαστος) στο κατάστρωμα και όχι στο αμπάρι.

Ήταν το δεύτερο χειρότερο ναυάγιο στη Μεσόγειο μετά από αυτό του Απριλίου του 2015, οπότε πνίγηκαν 1.100 άτομα.

Τα καυτά ερωτήματα

Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται οποιαδήποτε ευθύνη, γράφει η ισπανική εφημερίδα, όμως δεν απαντά στο εξής βασικό ερώτημα: πως είναι δυνατόν να πνιγούν εκατοντάδες άτομα, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν το Λιμενικό κοντά στο αλιευτικό για ώρες ολόκληρες; Ως εκ τούτου σοβαρές κατηγορίες ήρθαν στην επιφάνεια: έφταιγε το Λιμενικό για τη βύθιση του πλοίου; Καθυστέρησε την διάσωση, ενώ πνίγονταν άνθρωποι μπροστά του; Εμπόδισε με πρόθεση εκατοντάδες πρόσφυγες να φτάσουν στα εδάφη του με κάθε τίμημα;

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις, που να διαψεύδουν την ελληνική εκδοχή, αλλά ένας αυξανόμενος αριθμός στοιχείων που την αμφισβητούν, απαντά η El Pais.

Η έρευνα στην οποία συμμετέχει η ισπανική εφημερίδα και οι προαναφερθέντες προσφέρει νέες πληροφορίες, που ενισχύουν τις κατηγορίες κατά των ελληνικών αρχών. Αυτές αποκαλύπτουν τις δυσκολίες ενός τρομερού ταξιδιού, στο οποίο οι επιβάτες του υποχρεώθηκαν να πιούν τα ούρα τους και θαλασσινό νερό για να επιβιώσουν. Δείχνουν επιπλέον το modus operandi των εγκληματικών οργανώσεων και, πάνω από όλα, ρίχνουν φως στις ενέργειες του Λιμενικού.

Εσωτερικές αναφορές της Frontex, που πετούσε πάνω από την περιοχή με ένα αεροπλάνο και ένα drone, έγγραφα από το δικαστήριο και 17 συνεντεύξεις από αυτούς που είδαν κατάματα τον θάνατο και τον προσπέρασαν, δείχνουν ότι οι ελληνικές αρχές ποτέ δεν έθεσαν ως προτεραιότητα τους τη διάσωση αυτού του εξαντλημένου πλήθους.

Η ανάλυση των καταθέσεων

Επιπρόσθετα, η ανάλυση των καταθέσεων που έδωσαν οι επιζώντες στο Λιμενικό, λίγες ώρες αφότου πάτησαν έδαφος, εγείρει υπόνοιες ότι κάποιες εξ αυτών ήταν κατευθυνόμενες, αφού ήταν εξαιρετικά ίδιες, σχεδόν ταυτόσημες. Το ένα συμπέρασμα είναι ότι το Λιμενικό ενεργοποίησε τη διάσωση του αλιευτικού 14 ώρες αφότου το ελληνικό και το ιταλικό ναυτικό συντονιστικό κέντρο εντόπισαν το σκάφος σε δύσκολη κατάσταση. Δηλαδή, η διάσωση ξεκίνησε αφού το αλιευτικό, που έφερε το όνομα Adriana, είχε αρχίσει να βυθίζεται.

ο δεύτερο συμπέρασμα αφορά το μπλε σχοινί που στην αρχή το Λιμενικό αρνήθηκε ότι πέταξε στο σκάφος και μετά το παραδέχτηκε, αρνούμενο σθεναρά ότι είχε πρόθεση να το τραβήξει, πόσο μάλλον στην Ιταλία που απείχε περισσότερα από 130 χιλιόμετρα, δηλαδή δύο με τρεις μέρες θαλάσσιου ταξιδιού.

Ο 23χρονος Χασάν από τη Συρία περιγράφει την επικίνδυνη αυτή διάσωση: «Μας είπαν ότι θα μας πάνε στο ιταλικό πλοίο διάσωσης, που απείχε μόλις δυο ώρες δυτικά. Μας ρυμούλκησαν σαν να είμαστε αμάξι. Την πρώτη φορά, το σκάφος μας σχεδόν ανατράπηκε, αλλά σταθεροποιήθηκε.

Τη δεύτερη φορά, το αλιευτικό γύρισε προς τα δεξιά και ανατράπηκε. Δεν είχα χρόνο να αποφασίσω για να πηδήξω στο νερό. Όταν έκοψαν το σχοινί, το Λιμενικό άρχισε να απομακρύνεται από εμάς».

«Πιστέψαμε ότι ήξεραν τι έκαναν»

Το ελληνικό Λιμενικό είναι γνωστό ότι απομακρύνει μετανάστες και πρόσφυγες από τα νερά του και έχει κατηγορηθεί για ανάλογες ενέργειες στο παρελθόν, καταλήγει η ισπανική εφημερίδα, επικαλούμενη το σοκ της Frontex για τις παραβιάσεις της διεθνούς νομοθεσίας, που οδήγησαν τον αξιωματούχο για τα θεμελιώδη δικαιώματα του οργανισμού να ζητήσει τη διακοπή της συνεργασίας με την Αθήνα.

«Ξέραμε ότι το να μας ρυμουλκήσουν ήτα επικίνδυνη κίνηση. Ακόμα και κάποιος χωρίς εμπειρία γνωρίζει ότι για να σταθεροποιήσεις ένα σκάφος πρέπει να χρησιμοποιήσεις σχοινιά και από τις δύο πλευρές του, όχι μόνο ένα από μπροστά….

Είναι μέλη του Λιμενικού. Πιστέψαμε ότι ήξεραν τι έκαναν», είπε ο Μανχάλ, που έχασε τον αδελφό του στο τρομερό ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου.

Headlines