Ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Gérald Darmanin, δήλωσε στις 27 Ιουνίου στη γαλλική Εθνοσυνέλευση ότι μετά τον νόμο του 2017, είχε την ευκαιρία να πεί ότι υπήρξαν λιγότεροι πυροβολισμοί και λιγότερα θανατηφόρα κρούσματα [επιθετικών αστυνομικών] από ό,τι πριν από το 2017.

Ωστόσο, ο Γάλλος δημοσιογράφος  Ivan du Roy, ερευνώντας τα στατιστικά στοιχεία της αστυνομικής βίας τα τελευταία χρόνια, για τον γαλλικό ιστότοπο Basta,  με αφορμή τον θάνατο του Ναέλ στη Ναντέρ από αστυνομικά πυρά τη, αποκαλύπτει πως ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών ίσως να πέφτει το «λιγότερο» έξω.

Για του λόγου το αληθές, το 2020 που ήταν έτος της πανδημίας του κορονοϊού, 40 Γάλλοι πολίτες πέθαναν από αστυνομικά πυρά, ενώ το 2021 ο αριθμός ανέβηκε στους 52 και το 2022 έπεσε στους 39.

Εκτόξευση νεκρών από αστυνομική βία

Ο αριθμός των νεκρών λόγω γαλλικής αστυνομικής βίας εκτοξεύτηκε το 2021, καθώς τα θύματα πέθαναν από «παρενόχληση» κατά τη σύλληψή τους ή κατά την κράτηση (αστυνομική κράτηση), ανεξάρτητα από το αν υπήρξαν επιθέσεις ή αποδεδειγμένες πράξεις ακινητοποίησης, καθώς και οι λίγες υποτιθέμενες αυτοκτονίες.

16 άνθρωποι το 2020 και 17 το 2022 πέθαναν «στα χέρια της αστυνομίας».

Σημειώνεται ότι το 2017 οι θάνατοι από αστυνομικούς ανέρχονταν στους 27 ενώ πριν το 2015 ήταν στους 20.

Η γαλλική έρευνά ρίχνει φως στις συνθήκες υπό τις οποίες έχασαν τη ζωή τους αυτοί οι άνθρωποι. Καλύπτει όλες τις καταστάσεις που οδήγησαν στο θάνατο (από σφαίρες, όπλο που υποτίθεται ότι είναι μη θανατηφόρο κ.λπ.), χωρίς να προδικάζει τη νομιμότητα ή μη της δράσης της αστυνομίας.

Έται, ο αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν από πυρά των αρχών επιβολής του νόμου έχει αυξηθεί σημαντικά. Η καταπολέμηση του κινδύνου της τρομοκρατίας και οι παρεμβάσεις απέναντι σε ένοπλους «τρελούς» ή απέναντι σε άτομα με ψυχολογικά «θέματα» δεν εξηγούν τέτοια αύξηση.

Το 2022, οι μισοί από αυτούς που σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς ήταν άοπλοι, όπως εξηγεί ο Γάλλος δημοσιογράφος. Μεταξύ αυτών είναι εκείνοι που αρνούνται να συμμορφωθούν.

Οι θανατηφόρες συνέπειες του νόμου του 2017

Ο λόγος που αναφέρει ο υπουργός το 2017 είναι ο περιβόητος νόμος εκείνης της χρονιάς που σχετίζεται με τη δημόσια ασφάλεια που ψηφίστηκε τον Φεβρουάριο του 2017 υπό τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Μπερνάρ Καζνέβ.

Εκείνος ο νόμος χαλάρωνε τους κανόνες για τη χρήση πυροβόλων όπλων από την αστυνομία, ιδίως τη δυνατότητα πυροβολισμών κατά των επιβαινόντων οχημάτων που διαφεύγουν. Επέτρεπε στις αστυνομικές αρχές που διενεργούν τον καθ’ οδόν έλεγχο να εκτιμήσουν εάν υπάρχει ή όχι κίνδυνος μελλοντικής βλάβης στις ζωές άλλων και να πυροβολήσουν εάν είναι απαραίτητο.

Έτσι, η γαλλική χωροφυλαική μπήκε στη διαδικασία να σκέφτεται πως πρέπει να απαντήσει σε περιστατικά δίχως να αφαιρεθεί ανθρώπινη ζωή.

«Είναι σημαντικό για καθέναν από εμάς να προετοιμαστεί διανοητικά εκ των προτέρων για εναλλακτικές τακτικές και ενέργειες ενόψει επικίνδυνων αρνήσεων συμμόρφωσης», εξήγησε η διοικητής Σελίν Μορέν.

Εν ολίγοις, πρέπει να αποφεύγουν να ανοίγουν πυρ εάν δεν υπάρχει πλέον άμεσος κίνδυνος και ευνοήσουν το γεγονός της εύρεσης και στη συνέχεια της σύλληψης του υπεύθυνου άρνησης συμμόρφωσης.

Ωστόσο, όπως αναφέρει ο Γάλλος δημοσιογράος, η γαλλική αστυνομία δεν φαίνεται να έχει ακόμη διαχειριστεί αυτόν τον προβληματισμό, πόσο μάλλον τα αστυνομικά συνδικάτα, ακόμη σε μια ενιαία κατάσταση.

Η αύξηση του αριθμού των νεκρών οφείλεται κυρίως στη δράση της αστυνομίας. Αυτοί οι πράκτορες, συμπεριλαμβανομένης της BAC ή της συνοριακής αστυνομίας, εμπλέκονται σε σχεδόν τα 3/4 των θανάτων (70%) κατά την περίοδο 2010-2022, όλες οι περιστάσεις μαζί, 16% για τους χωροφύλακες, 7% για τις «ειδικές» μονάδες (GIGN , Raid, BRI).

Οι άλλες φονικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται από τη δημοτική αστυνομία ή τη σιδηροδρομική αστυνομία.

Η πραγματικότητα διαψεύδει τον Γάλλο υπουργό

Συνεπώς, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του  Ivan du Roy, η πραγματικότητα διαψεύδει τον Γάλλο υπουργό Εσωτερικών σχετικά με την αύξηση της αστυνομικής βίας.

Από το 2018, η υπηρεσία εσωτερικών υποθέσεων της αστυνομίας, που είναι υπεύθυνη για τις έρευνες για γεγονότα που αφορούν την αστυνομία, δημοσιεύει στοιχεία στην «απογραφή ατόμων που τραυματίστηκαν ή πέθαναν» από την εθνική αστυνομία.

Οι πληροφορίες για τη δραστηριότητα της αστυνομίας προχωρούν, χάρη σε πολλά ανεξάρτητα ΜΜΕ και δημοσιογράφους που εμπλέκονται σε σχετικά ζητήματα αστυνομικής βίας.

Αυτό όμως που προκύπτει αρχίζει να είναι ανησυχητικό, καθώς κατά τις προηγούμενες τέσσερις δεκαετίες, καταγράφηκαν κατά μέσο όρο 15 θάνατοι ετησίως που συνδέονται -κάποιοι- ακόμα και με ρατσιστική βία.

Το μακάβριο ρεκόρ χρονολογείται από το 1988 με τους 30 θανάτους που συνδέθηκαν με την επίθεση στο σπήλαιο Ouvéa στη Νέα Καληδονία.

Σήμερα έχουμε υπέρβαση του ορίου με περισσότερους από σαράντα θανάτους ετησίως. Επίσης, σήμερα, υπάρχει χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης των μαθητών της αστυνομίας, αλλά και άρνηση να επιβληθούν πραγματικές κυρώσεις σε αστυνομικούς που εμπλέκονται σε παράνομη ή αυθαίρετη βία, σύμφωνα με το γαλλικό ρεπορτάζ.

Headlines