Κωνσταντίνος Καβάφης: Σάρκας απόλαυσις
Στο έμπα του Ιουλίου
Να μείνει
Η ώρα μια την νύχτα θάτανε,
ή μιάμισυ.
Σε μια γωνιά του καπηλειού·
πίσω απ’ το ξύλινο το χώρισμα.
Εκτός ημών των δυο το μαγαζί όλως διόλου άδειο.
Μια λάμπα πετρελαίου μόλις το φώτιζε.
Κοιμούντανε, στην πόρτα, ο αγρυπνισμένος υπηρέτης.
Δεν θα μας έβλεπε κανείς. Μα κιόλας
είχαμεν εξαφθεί τόσο πολύ,
που γίναμε ακατάλληλοι για προφυλάξεις.
Τα ενδύματα μισοανοίχθηκαν — πολλά δεν ήσαν
γιατί επύρωνε θείος Ιούλιος μήνας.
Σάρκας απόλαυσις ανάμεσα
στα μισοανοιγμένα ενδύματα·
γρήγορο σάρκας γύμνωμα — που το ίνδαλμά του
είκοσι έξι χρόνους διάβηκε· και τώρα ήλθε
να μείνει μες στην ποίησιν αυτή.
Κ. Π. Καβάφης, Αναγνωρισμένα (επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδη, Ποιήματα, τ. Β’, 1919-1933, εκδόσεις Ίκαρος).
*Στην κεντρική φωτογραφία του παρόντος άρθρου, σκίτσο του ζωγράφου Κωνσταντίνου Μαλέα (1923) με ιδιόχειρη αφιέρωση (πηγή: greek-language.gr).
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις