Σαν σήμερα, το 1985, το Rainbow Warrior, ένα πλοίο της Greenpeace που συμμετείχε σε διαδηλώσεις κατά των πυρηνικών δοκιμών της γαλλικής κυβέρνησης στον Ειρηνικό Ωκεανό, βυθίζεται σε λιγότερο από ένα λεπτό ενώ είναι αγκυροβολημένο στο λιμάνι του Ώκλαντ της Νέας Ζηλανδίας.

Η Αστυνομία και ορισμένα μέλη του πληρώματος υποψιάστηκαν αρχικά πως κάτι δεν πήγαινε καλά με το σκάφος, σύντομα όμως έγινε σαφές πως αυτό που θα ακολουθούσε δεν επρόκειτο για ατύχημα.

«Δεν είχαμε ποτέ τέτοια υπόθεση», λέει ο ντετέκτιβ Κρις Μάρτιν στο σχετικό ντοκιμαντέρ της υπόθεσης, ο οποίος ήταν 25 ετών όταν κλήθηκε να εργαστεί στην έρευνα.

Σύμφωνα με άρθρο του Guardian, παρά το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται σχεδόν 40 χρόνια πριν, αυτή η μπερδεμένη ιστορία για πυρηνικά όπλα, γεωπολιτικές συγκαλύψεις και προσπάθειες ανάληψης δράσης ενάντια στην επικείμενη περιβαλλοντική κατάρρευση είναι όσο πιο επίκαιρη γίνεται.

«Ήταν ένα πραγματικά υπέροχο πλοίο» θυμάται η Bunny McDiarmid μιλώντας για το Rainbow Warrior.

«Δεν θα μπορούσες να βρεις καλύτερο σκάφος για να στείλεις ένα σωρό τρελούς χίπηδες στον ωκεανό» δηλώνει χαρακτηριστικά ο κυβερνήτης του πλοίου, Peter Willcox.

Σημειώνεται πως η Greenpeace ιδρύθηκε το 1971. Το 1979 τα γραφεία της μη κερδοσκοπικής περιβαλλοντικής οργάνωσης στην Αυστραλία, στον Καναδά, στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στη Νέα Ζηλανδία, στη Μεγάλη Βρετανία και στις Η.Π.Α. συνέπραξαν για τη δημιουργία του «Greenpeace International» της διεθνούς οργάνωσης.

Το χρονικό

Όλα ξεκινούν με την αγκυροβόληση του Rainbow Warrior στο λιμάνι του Ώκλαντ στις 10 Ιουλίου 1985.

Σκοπός του ταξιδιού η παύση των γαλλικών πυρηνικών δοκιμών στον Ειρηνικό.

Σύμφωνα με την McDiarmid, το σχέδιο των ακτιβιστών ήταν να σταματήσουν τις δοκιμές της Γαλλίας στη Γαλλική Πολυνησία μετατρέποντας τους εαυτούς τους σε ανθρώπινη ασπίδα. Θα πήγαιναν στα χωρικά ύδατα, χωρίς άδεια, και θα πλησίαζαν τόσο κοντά στο χώρο των δοκιμών που οι Γάλλοι δεν θα τολμούσαν να ρίξουν βόμβες, ενώ τραβούσαν φωτογραφίες για το τι συνέβαινε.

Το σύμπαν όμως είχε διαφορετικά πλάνα.

Εκείνο το βράδυ ορισμένα μέλη του πληρώματος έχουν στήσει γιορτή. Οι υπόλοιποι μεταξύ αυτών και ο κυβερνήτης Peter Willcox κοιμούνται.

«Χτυπηθήκαμε!»

Ξαφνικά σκοτάδι. Ακούγεται ένας θόρυβος από σπάσιμο γυαλιού. Έπειτα μια ξαφνική βοή νερού.

Η πρώτη σκέψη του πληρώματος είναι πως χτυπήθηκαν από ρυμουλκό. Μετά, ακολουθεί μια δεύτερη έκρηξη.

Όσοι είναι ήδη στο κατάστρωμα ανεβαίνουν τη σκάλα ή πηδούν στην αποβάθρα για να σωθούν. Μέσα σε λίγα λεπτά, βλέπουν τα ατσάλινα κατάρτια του πλοίου να γέρνουν προς το μέρος τους.

Ο κυβερνήτης θυμάται να παρακολουθεί το πλοίο να βυθίζεται μέσα σε 40 δευτερόλεπτα.

«Ενήργησαν κατόπιν εντολής»

Το Rainbow Warrior φυσικά και δεν είχε χτυπηθεί από ρυμουλκό αλλά υπήρξε θύμα σαμποτάζ της τότε γαλλικής κυβέρνησης.

Σε μια προσπάθεια καταστολής της προγραμματισμένης διαμαρτυρίας των ακτιβιστών, Γάλλοι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών με εξοπλισμό κατάδυσης είχαν τοποθετήσει σε αυτό δύο πακέτα με εκρηκτικά τυλιγμένα σε πλαστικό, ένα δίπλα στην προπέλα και ένα στον εξωτερικό τοίχο του μηχανοστασίου.

Αρχικά, η γαλλική κυβέρνηση αρνήθηκε κάθε εμπλοκή, αλλά σύντομα έγινε φανερό ότι συμμετείχε.

Τελικά, ο τότε πρωθυπουργός της Γαλλίας Laurent Fabius εμφανίστηκε στην τηλεόραση και δήλωσε στο σοκαρισμένο κοινό: «Πράκτορες της DGSE (μυστικές υπηρεσίες) βύθισαν αυτό το σκάφος. Ενήργησαν κατόπιν εντολής».

Οι αγνοούμενοι πράκτορες

Μόνο δύο πράκτορες πέρασαν από δίκη. Ο Dominique Prieur και ο Alain Mafart, οι οποίοι είχαν παρουσιαστεί ως Ελβετοί τουρίστες, δήλωσαν ένοχοι στις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας και της ηθελημένης φθοράς, που επισύρουν ποινές 10 και 7 ετών.

Σε λιγότερο από δύο χρόνια αφέθηκαν ελεύθεροι.

Η Christine Cabon, η κατάσκοπος που εισέβαλε στο γραφείο της Greenpeace στη Νέα Ζηλανδία πριν την επίθεση στο Rainbow Warrior αγνοείται. Το ίδιο συμβαίνει και με τον μαχητικό βατραχάνθρωπο με το ψευδώνυμο Jean-Michel Berthelot, έναν από τους δύο δύτες που πιστεύεται ότι τοποθέτησαν τις βόμβες κάτω από το πλοίο.

Οι περισσότεροι από τους εμπλεκόμενους σε όσα συνέβησαν εκείνη τη νύχτα στο λιμάνι του Ώκλαντ έχουν απλώς εξαφανιστεί.