Τζώρτζια Κεφαλά: Κι αν είναι ροκ, μην τη φοβάσαι

«Τι δουλειά έχει αυτό το κορίτσι στη Βουλή;», είπε ο φίλος, φανατικός της ελληνικής ροκ και, γενικώς, εναλλακτικής μουσικής σκηνής όταν είδε την Τζώρτζια Κεφαλά ανάμεσα στους βουλευτές της Πλεύσης Ελευθερίας. Και το είπε θετικά για την τραγουδίστρια, με την έννοια ότι έρχεται από έναν άλλον κόσμο, ένα δικό της σύμπαν, πολύ μακριά από τις συμβάσεις του κοινοβουλευτικού τοπίου. Και αυτή η απόσταση καταγράφηκε από την πρώτη κιόλας ημέρα. Οταν η Τζώρτζια πήγε στη Βουλή υπακούοντας, όπως φαίνεται, σε ένα δικό της, εσωτερικό «έλα όπως είσαι».

Πώς είναι λοιπόν η βουλευτής ή βουλεύτρια Τζώρτζια Κεφαλά ή σκέτο Τζώρτζια ή «η τραγουδίστρια των Μπλε»; Οι άνθρωποι της δισκογραφίας και, γενικά, όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί της μιλάνε για έναν εξαιρετικό χαρακτήρα, πολύ καλή συνεργάτιδα, μια γυναίκα απολαυστική στην παρέα, με χιούμορ και μεγάλες δόσεις αυτοσαρκασμού αλλά συγχρόνως διακριτική και εντελώς χαμηλού προφίλ, κάτι που δεν ευδοκιμεί ιδιαιτέρως στην ελληνική σόουμπιζ. Οπως επίσης σπάνιο είναι σε αυτόν τον τόσο ανταγωνιστικό χώρο να έχουν όλοι να πουν κάτι καλό γι’ αυτήν.

Γεννήθηκε (το 1971) και μεγάλωσε στην Αθήνα, έχει όμως καταγωγή από την Πάρο.

Αν και από πιτσιρίκι βοηθούσε, μαζί με τα αδέλφια της, στο οικογενειακό σουβλατζίδικο, εκδήλωσε από νωρίς τις καλλιτεχνικές της ευαισθησίες και από τα 15 της χρόνια άρχισε να σπουδάζει χορό. Στα 21 της, με πολλά όνειρα αλλά όχι και τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό της, πήγε στην ακρόαση που έκαναν η Αννα Βίσση και ο Νίκος Καρβέλας για τους «Δαίμονες». Για χορεύτρια την πήραν, αλλά η Βίσση, όπως έχει πει σε συνέντευξή της η ίδια η Τζώρτζια, διέκρινε τα φωνητικά της προσόντα και την παρότρυνε να καλλιεργήσει περισσότερο τη φωνή της. Το ίδιο της έλεγαν και σε κάποια μιούζικαλ που δούλεψε στη συνέχεια και, κάπως έτσι, βρέθηκε να τραγουδάει δίπλα στη Μαρινέλλα, με τον Μίμη Πλέσσα και τον Γιώργο Χατζηνάσιο, με την Ευρυδίκη.

Την ίδια εποχή, στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1990, ο Γιώργος Παπαποστόλου και ο Γιώργος Παρώδης δημιουργούν στη Θεσσαλονίκη το συγκρότημα Μπλε. Χωρίς απολύτως ξεκάθαρη μουσική ταυτότητα, συνδυάζοντας στοιχεία ποπ, ροκ, τζαζ, μπλουζ, ακόμη και ψυχεδέλεια, και με τραγουδίστρια τη Θεοδοσία Τσάτσου έκαναν σημαντική επιτυχία από τον πρώτο τους κιόλας δίσκο που είχε τίτλο «Ενοχές». Και η βιομηχανία της δισκογραφίας που ήταν πολύ στα πάνω της το 1996 και μπορούσε να φτιάξει καριέρες στο άψε – σβήσε, επένδυσε αμέσως στους Μπλε. Ομως τον επόμενο χρόνο η Τσάτσου αποχώρησε και το στοίχημα ήταν να βρεθεί μια τραγουδίστρια τόσο καλή ώστε να μη γίνεται αντιληπτή η αντικατάσταση. Κι έτσι η Τζώρτζια Κεφαλά έγινε «η Τζώρτζια των Μπλε».

Είκοσι πέντε χρόνια, πάντα με τους Μπλε, έχει μια συνεχή και σταθερή παρουσία, με μεγάλες επιτυχίες (μεγαλύτερη και πιο γνωστή το «Πιάνω φωτιά» από το 2002), διακρίσεις και βραβεία, επιμένοντας σε ένα είδος μουσικής και επιβάλλοντάς το, παρά ακολουθώντας ένα μουσικό ρεύμα. Πώς λοιπόν προέκυψε η πολιτική στη ζωή μιας γυναίκας που, κατά δήλωσή της, δεν άντεχε να πάει σε δημόσια υπηρεσία; Η αφορμή ήταν ένα τραγικό συμβάν. Πριν από ενάμιση χρόνο, ο βαφτισιμιός της Ερμής Θεοχαρόπουλος ξεψύχησε, ύστερα από ατύχημα, σε απόκρημνο σημείο των Τζουμέρκων, όπου δεν έφτασε ποτέ κάποια ομάδα διάσωσης. Οι γονείς του παιδιού και η Τζώρτζια κινητοποιήθηκαν και το θέμα της εναέριας διάσωσης έφτασε μέχρι τη Βουλή. Με αυτόν τον οδυνηρό τρόπο κατάλαβε, όπως λέει, «τη δύναμη του πολίτη εν τη ενώσει». Τότε περίπου, σε παράστασή της στον Σταυρό του Νότου, γνώρισε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μίλησαν για τη «θηλυκή δύναμη» αλλά και την ανάγκη της ανδρικής παρουσίας και λίγες μέρες αργότερα η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας την κάλεσε στο Θέατρο Τέχνης να συμμετάσχει σε συζήτηση για τη θέση της γυναίκας, ύστερα από την παράσταση «Ελευθερία στη Βρέμη» του Φασμπίντερ σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Από ‘κεί και πέρα ήταν θέμα χρόνου η ένταξή της στα ψηφοδέλτια του κόμματος. Και η είσοδός της στη Βουλή, θέμα συγκυριών.

Η πρώτη είσοδός της, κυριολεκτικά όμως, στο κτίριο του κοινοβουλίου υπήρξε επεισοδιακή, με αφορμή το ενδυματολογικό. Το ρούχο με το βαθύ άνοιγμα στο ντεκολτέ που επέλεξε και το οποίο θα ταίριαζε περισσότερο σε μια συναυλιακή της εμφάνιση (δεν είχε την προκλητική αισθητική της πίστας) έγινε αντικείμενο έντονου διαδικτυακού σχολιασμού στο πλαίσιο του κουτσομπολιού «ποιος φόρεσε τι». Φαίνεται όμως ότι, για κάποιο λόγο, εξόργισε τον Θάνο Τζήμερο που, αφού δεν κατάφερε ύστερα από τόσες προσπάθειες να μπει το κόμμα του στη Βουλή, ίσως να ανέθεσε στον εαυτό του τον ρόλο του παιδονόμου. Και έγραψε στο Twitter: «Η απορία είναι γενικότερη: μια γυναίκα που θέλει να την εκτιμούν για την προσωπικότητά της, το πνεύμα της, την καλλιέργειά της κ.λπ. γιατί βγάζει το μισό (ή και παραπάνω) βυζί σε κοινή θέα; Τι ακριβώς θέλει να εκφράσει;». Ηταν η αρχή μιας διαδικτυακής κόντρας που έδωσε μία ακόμη ευκαιρία στον Τζήμερο (μετά το σχόλιό του περί «άγαμης και άτεκνης» για τη Σοφία Ζαχαράκη) να κάνει έναν περίπατο σε κανάλια και εκπομπές για τον εντελώς λάθος λόγο. Και στην Τζώρτζια Κεφαλά να διεκδικήσει το δικαίωμά της να «έρχεται όπως είναι».