Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ένας ηθοποιός με τσαγανό

«Οι ατάκες του Διονύση Παπαγιαννόπουλου ίσως είναι οι πιο δημοφιλείς της ελληνικής κινηματογραφίας, με τα «αμέρικαν μπαρ» και «χούφτωστην» να αναπαράγονται στην καθημερινότητα λες και γράφτηκαν χτες. Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι Έλληνες ηθοποιοί που κατάφεραν να εισχωρήσουν τόσο βαθιά στις καρδιές του κοινού, παραμένοντας άθικτοι στη συνείδησή τους για έξι δεκαετίες», έλεγε η ανάρτηση -αφιέρωμα της Φίνος Φιλμ, στις 13 Απριλίου 2023, που συμπληρώθηκαν 39 χρόνια από το θάνατο του αγαπημένου Διονύση Παπαγιαννόπουλου.

Σαν σήμερα στις 12 Ιουλίου του 1912, γεννήθηκε ο Νιόνιος, το όγδοο παιδί από τα δέκα παιδιά της οικογένειας Παπαγιαννόπουλου στο Διακοφτό Αχαϊας. Η υποκριτική και η αγάπη για το θέατρο ξεπήδησαν μέσα του από πολύ μικρή ηλικία και δεν άργησε να πάρει την απόφαση να έρθει στην Αθήνα και να σπουδάσει στο Εθνικό Θέατρο.

Την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή την έκανε ως ιππότης του Βασιλιά Ληρ, έναν ρόλο που του έδωσε ο δάσκαλός του Αιμίλιος Βεάκης. Στη μεγάλη καλλιτεχνική διαδρομή του, η οποία διήρκησε περίπου μισό αιώνα έπαιξε στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του και συμμετείχε σε 133 ταινίες.

Ο Αλβανικός πόλεμος

Η θητεία του στο Εθνικό ανακόπτεται από την κήρυξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1940. Ο Παπαγιαννόπουλος παίρνει μέρος σε μεγάλες μάχες στο αλβανικό μέτωπο με τον βαθμό του έφεδρου υπολοχαγού, όπου διακρίθηκε για την ανδρεία του, αν και εκείνος αυτό που κράτησε κυρίως ήταν η φρίκη του πώς μπορεί κάποιος τον εαυτό του μέσα στην παραφροσύνη.

«Στον πόλεμο παραφρονείς, αν θυμηθείς για μια στιγμή πού ήσουν πριν», θα πει χαρακτηριστικά μιλώντας στον Φρέντυ Γερμανό.

Εκεί που ξεκίνησε μια λαμπρή διαδρομή

Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο γίνεται το 1947 στο κατοχικό δράμα νεορεαλιστικού ύφους «Τα παιδιά της Αθήνας» του Τάκη Μπακόπουλου. Στο εν λόγω φιλμ συμμετείχε ως τραγουδίστρια η Δανάη Στρατηγοπούλου, ενώ πρωταγωνιστές ήταν η Έλλη Λαμπέτη, ο Χριστόφορος Νέζερ και η Δέσπω Διαμαντίδου.

Ακολούθησαν άλλες 134 ταινίες, στις περισσότερες από τις οποίες κράτησε δευτερεύοντες ρόλους, κλέβοντας όμως πάντα την παράσταση. Ξεχωρίζουν: «Το Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963), «Η βίλα των οργίων» (1964), «Μια τρελή, τρελή οικογένεια» (1965), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1967), «Για ποιον χτυπά η κουδούνα» (1968), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» (1970), «Ο Κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται» (1977). Το ρόλο του Μπαρμπα-Γιώργη είχε ενσαρκώσει με μεγάλη επιτυχία και στην τηλεοπτική σειρά «Το Λούνα Παρκ» το 1974.

Ο Παπαγιαννόπουλος ως κυρ-Γιώργης, μπήκε στα σπίτια όλων των Ελλήνων ως ένας δικός τους άνθρωπος και πολύ συχνά, μέχρι και σήμερα, μ’ αυτό το όνομα τον θυμούνται!

«Ο Παπαγιαννόπουλος είχε μια σκληρή και τρυφερή φάτσα, μπορούσες να τον μισήσεις και να τον λατρέψεις συγχρόνως. Ήταν φιλότιμος, εργατικός και κυρίως είχε επίγνωση τού που έπαιζε, τού που εμφανιζόταν κάθε φορά. Ήταν ο ιδανικός για να παίξει τον Μήτσο και να κάνει τον υποτελή στις γυναίκες της ταινίας, τη Βέμπο και τη Μελίνα», είχε πει ο Μιχάλης Κακογιάννης σε συνέντευξη του στον Αντώνη Μποσκοϊτη.

Ο έρωτας για την Άννα Καλουτά

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος είχε μεγάλη αδυναμία στο γυναικείο φίλο, ωστόσο αυτή που του έκλεψε την καρδιά χωρίς να καταφέρει να την κατακτήσει ήταν η Άννα Καλουτά.

Εκείνη είχε μάτια μόνο για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, με τον οποίο είχαν αναπτύξει μια θυελλώδη σχέση, για την οποία οι κακές γλώσσες τότε υποστήριζαν ότι ο αγαπημένος, γοητευτικός ηθοποιός χάλασε τον γάμο του. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος την ήθελε πολύ, αλλά θα ήταν αδύνατο να μπει ανάμεσά τους. Κυρίως επειδή σεβόταν και εκτιμούσε τον συνάδελφό του, αλλά και εξαιτίας της ίδιας της φύσης της σχέσης μεταξύ Κωνσταντάρα-Καλουτά, που όπως έμαθε, ήταν από εκείνους τους σφοδρούς έpωτες που συχνά περιγράφονταν στις ταινίες τους.

Η μοναξιά και το τέλος

Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μόνος, καθότι άγαμος και πέθανε στις 13 Απριλίου 1984, Κυριακή των Βαϊων σε ηλικία μόλις 72 ετών. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες μέρες αργότερα, τη Μεγάλη Τρίτη, πεσμένο στο πάτωμα με τη ρόμπα, τις πιτζάμες του και τα μάτια ανοιχτά.

Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοπτού τοποθέτησε την προτομή του στην παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.